عمل آرتیزان (عمل کاشت لنز دائمی چشم)

آیا با عمل آرتیزان آشنایی دارید؟ رفع عیوب انکساری چشم یک مسئله مهم برای افرادی است که با مشکلات بینایی مواجه هستند. استفاده از عینک یکی از روش‌های معمول برای تصحیح بینایی است، اما برخی از افراد ترجیح دهند از لنزهای تماسی یا روش‌های دائمی مانند عمل کاشت لنز استفاده کنند. آرتیزان یک روش جراحی پیشرفته است که می‌تواند به طور دائمی عیب بینایی را اصلاح کند. 

 

با پیشرفت تکنولوژی، این روش جراحی امروزه بسیار ایمن‌تر و کارآمدتر شده است و بسیاری از افراد از آن بهره‌مند شده‌اند؛ بنابراین، اگر شما هم با مشکلات بینایی مواجه هستید و می‌خواهید یک راه‌حل دائمی برای آن پیدا کنید، می‌توانید با متخصص چشم‌پزشکی مشورت کرده و روش‌های مختلف را بررسی کنید تا بهترین راه‌حل را برای خود انتخاب نمایید.

 

مراحل عمل آرتیزان

عمل آرتیزان یا کاشت لنز چگونه است؟ این عمل یک روش جراحی بوده که به کمک آن، لنز مصنوعی به‌جای لنز طبیعی یا لنز طبی در چشم قرار می‌گیرد. توسط یک جراح چشم انجام شده و در بیشتر موارد با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. مراحل کاشت لنز به شرح زیر هستند: 

 

• در ابتدا، بی‌حسی چشم با استفاده از قطره‌های چشمی یا دیگر روش‌های بی‌حسی ایجاد می‌شود.
• سپس، یک حلقه روی چشم قرار می‌گیرد تا قرنیه چشم صاف و ثابت باقی بماند.
• در مرحله بعدی، یک برش روی قرنیه با استفاده از ابزار اولتراسونیک یا لیزر ایجاد می‌شود و لنز طبیعی برداشته شده و لنز آرتيزان جای آن قرار می‌گیرد.
• در نهایت، لنز به موقعیت درست خود منتقل شده و حلقه از روی چشم برداشته می‌شود.

 

این عمل جراحی تقریباً یک ربع تا نیم ساعت به طول می‌انجامد و بیشتر افراد پس از آن تا چند ساعتی به‌صورت بانداژ شده هستند. در نهایت، افراد باید دستورات پس از جراحی را دنبال کرده و به مراقبت‌های لازم بپردازند تا بهبودی بهتری داشته باشند. 

در مواردی که عدسی چشم آسیب دیده یا کدر باشد، به جای کاشت لنز داخل چشمی ممکن است گزینه مناسب‌تر، جراحی تعویض لنز باشد.

 

انواع لنز آرتیزان 

لنز آرتیزان نوعی لنز دائمی داخل چشمی است که بدون برداشتن عدسی طبیعی، در جلوی آن و روی عنبیه (قسمت رنگی چشم) قرار می‌گیرد.

هدف از ساخت انواع مختلف این لنز، اصلاح درجات گوناگون نزدیک‌بینی، دوربینی و آستیگماتیسم است.

 

•  لنز آرتیزان برای نزدیک‌بینی (Artisan Myopia)

مخصوص افرادی است که نزدیک‌بین (میوپ) هستند؛ یعنی اجسام دور را تار می‌بینند.

شماره‌های قابل اصلاح معمولاً از -3 تا حدود -23 دیوپتر است (بسته به مدل و کشور).

پرکاربردترین نوع لنز آرتیزان است و بیشترین سابقه بالینی را دارد.

این لنز دید دور را واضح می‌کند و به‌ویژه برای کسانی که شماره چشمشان خیلی بالاست و نمی‌توانند لیزیک انجام دهند، مناسب است.

 

• لنز آرتیزان برای دوربینی (Artisan Hyperopia)

برای افرادی که دوربین (هایپروپ) هستند و اجسام نزدیک را تار می‌بینند.

معمولاً برای شماره‌های +1 تا +12 دیوپتر استفاده می‌شود.

طراحی آن به گونه‌ای است که پرتوهای نور را طوری متمرکز می‌کند که دید نزدیک و میانه بهتر شود.

در مقایسه با نوع میوپ، استفاده از آن کمتر است، چون انتخاب بیمار و شرایط چشم محدودتر است.

 

• لنز آرتیزان آستیگمات (Artisan Toric)

برای افرادی که آستیگماتیسم بالا دارند (قرنیه‌شان انحناهای نامنظم دارد).

در این مدل، سطح لنز به صورت توریک (Toric) طراحی شده است تا همزمان دو مشکل را اصلاح کند:
نزدیک‌بینی یا دوربینی + آستیگماتیسم.

لنز باید در زاویه مشخصی داخل چشم قرار بگیرد تا انحناها دقیق اصلاح شوند.

دقت جای‌گذاری در این مدل بسیار مهم است و معمولاً توسط جراحان با تجربه‌تر انجام می‌شود.

 

• لنزهای مشابه با طراحی جدیدتر (Artiflex)

نسخه انعطاف‌پذیرتر لنز آرتیزان است که به آن Artiflex یا Veriflex هم می‌گویند.

تفاوت اصلی:

از جنس سیلیکون نرم ساخته شده، در حالی‌که آرتیزان اصلی از PMMA (پلاستیک سخت و شفاف) است.

چون قابل‌تا شدن است، برای کاشت آن نیاز به برش کوچک‌تر در قرنیه وجود دارد (حدود 3 میلی‌متر به‌جای 6 میلی‌متر).

این ویژگی باعث بهبود سریع‌تر، آستیگمات بعد از عمل کمتر و راحتی بیشتر می‌شود.

از نظر عملکرد اپتیکی مشابه لنز آرتیزان است، اما با طراحی مدرن‌تر.

 

شرایط کاشت لنز داخل چشمی

لنز Artisan نوعی لنز مصنوعی است که بدون برداشتن عدسی طبیعی چشم، داخل چشم کاشته می‌شود. این روش معمولاً برای افرادی انجام می‌شود که قدرت بینایی‌شان با عینک یا لنز تماسی اصلاح می‌شود اما برای جراحی‌های لیزری مثل لیزیک یا PRK مناسب نیستند.

شرایطی که فرد را کاندید مناسب می‌کند:

• سن بالای ۲۱ سال

کاشت لنز تنها برای افراد بالای 21 سال و با شماره چشم ثابت مناسب است. به این معنا که شماره چشم شما در طول دو سال اخیر تغییر نکرده و ثابت مانده باشد.

 

• شماره چشم بالا یا غیرقابل اصلاح با لیزیک

معمولاً برای افرادی با نزدیک‌بینی متوسط تا شدید (مثلاً بیشتر از ۸- دیوپتر) یا موارد خاص دوربینی و آستیگماتیسم استفاده می‌شود.

 

• ساختار چشم سالم و فضای کافی در جلوی عدسی

چشم باید عمق کافی در قسمت جلویی (به‌اصطلاح عمق اتاق قدامی) داشته باشد تا لنز به قرنیه یا عدسی برخورد نکند. معمولاً این فاصله باید دست‌کم حدود ۳.۲ میلی‌متر باشد.

• تعداد کافی سلول‌های لایه داخلی قرنیه (سلول‌های آندوتلیال)

این سلول‌ها شفافیت قرنیه را حفظ می‌کنند. اگر تعدادشان کم باشد، کاشت لنز ممکن است در درازمدت باعث کدر شدن قرنیه شود. پزشک با دستگاه مخصوص (اسپکولار میکروسکوپ) این عدد را اندازه می‌گیرد.

• چشم بدون بیماری زمینه‌ای جدی

افرادی که مشکلاتی مثل التهاب چشمی، گلوکوم کنترل‌نشده (آب‌سیاه)، یا بیماری‌های قرنیه دارند معمولاً گزینه مناسبی نیستند.

• سلامت شبکیه

به‌ویژه در افرادی که نزدیک‌بینی شدید دارند، پزشک باید شبکیه را بررسی کند تا خطر پارگی یا جداشدگی وجود نداشته باشد.

 

چه کسانی گزینه‌ی مناسبی نیستند؟

• کسانی که هنوز شماره چشمشان در حال تغییر است (معمولاً زیر ۲۱ سال).
• افرادی که فضای جلوی چشمشان کم‌عمق است یا قرنیه‌شان نازک و حساس است.
• کسانی که سلول‌های محافظ قرنیه‌شان کم است یا قرنیه‌شان بیماری دارد.
• افراد با التهاب یا عفونت چشمی فعال، یا مبتلا به بیماری‌های پیشرفته چشمی.
• خانم‌های باردار یا شیرده (به‌صورت موقت).

پیش از کاشت لنز دائمی، لازم است سطح قرنیه شفاف و بدون ضایعاتی مانند ناخنک باشد؛ به همین دلیل در صورت وجود این عارضه، ابتدا باید عمل ناخنک چشم انجام شود.

 

مزایای کاشت لنز

عمل آرتیزان یکی از روش‌های معمول برای اصلاح عیوب بینایی مانند نزدیک‌بینی، دوربینی و آستیگماتیسم است. این روش به‌عنوان یک جراحی اصلاحی برای افرادی که از عینک یا لنزهای تماسی برای دیدن بهتر استفاده می‌کنند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش دارای مزایا و معایب خاص خود است که باید مورد بررسی دقیق قرار گیرد. در ادامه به بررسی مزایا و معایب کاشت لنز می‌پردازیم و این که آیا این عمل جراحی می‌تواند یک گزینه موثر برای اصلاح عیوب بینایی باشد یا خیر.

 

• تغییرنکردن کیفیت قرنیه:

یکی از مزایای عمل آرتیزان، این است که قرنیه چشم تغییر نمی‌کند. در روش‌های دیگر اصلاح بینایی مانند لیزیک، قرنیه چشم از بین می‌رود یا تغییر می‌کند، اما در کاشت لنز، قرنیه در وضعیت خود باقی می‌ماند که می‌تواند یک مزیت مهم باشد.

 

• بهبود کیفیت دید در مقایسه با عینک:

استفاده از عینک ممکن است اغلب از کاشت لنز ساده‌تر و ارزان‌تر باشد، اما لنزهای تماسی بهبود قابل ملاحظه‌ای در کیفیت دید فرد خواهند داشت.

 

• قابل‌استفاده در قرنیه‌های نازک:

برخلاف لیزیک که برای افراد با قرنیه‌های نازک توصیه نمی‌شود، کاشت لنز می‌تواند برای افراد با این نوع قرنیه نیز مناسب باشد.

 

• در صورت تمایل قابل برگشت بودن عمل با انجام جراحی مجدد:

درصورتی‌که فرد پس از کاشت لنز تصمیم به بازگشت به وضعیت قبلی داشته باشد، می‌تواند با انجام جراحی مجدد، لنز را حذف کرده و به وضعیت اولیه خود بازگردد.

 

• قدرت اصلاح نزدیک‌بینی تا درجات بالا:

لنزهای تماسی به‌صورت دقیق‌تر و در حدود بالاتری نسبت به عینک‌ها نزدیک‌بینی را اصلاح می‌کنند.

 

• عدم نیاز به تجهیزات پیچیده:

برخلاف روش‌های دیگر اصلاح بینایی، برای استفاده از لنزهای تماسی نیازی به تجهیزات پیچیده و گران‌قیمت نیست.

 

• دقت بالاتر در اصلاح عیوب انکساری در شماره‌های بسیار بالا:

لنزهای تماسی می‌توانند عیوب انکساری در شماره‌های بسیار بالا را اصلاح کرده و دقت بالاتری نسبت به عینک‌ها داشته باشند.

 

معایب و محدودیت‌های عمل کاشت لنز آرتیزان

لنز آرتیزان یکی از روش‌های مؤثر برای اصلاح دید در افرادی است که شماره چشم بالایی دارند یا برای عمل‌های لیزری مثل لیزیک مناسب نیستند. با این حال، مانند هر جراحی چشمی دیگر، این روش هم محدودیت‌ها و احتمال بروز عوارضی دارد که آگاهی از آنها به تصمیم‌گیری آگاهانه کمک می‌کند.

• خطر کاهش سلول‌های قرنیه

یکی از مهم‌ترین نگرانی‌ها در کاشت لنز آرتیزان، افت تدریجی سلول‌های آندوتلیال قرنیه است. این سلول‌ها سطح داخلی قرنیه را می‌پوشانند و باعث شفاف ماندن آن می‌شوند.
اگر تعدادشان زیاد کم شود، قرنیه می‌تواند کدر یا متورم شود و در موارد نادر نیاز به پیوند قرنیه پیدا کند. به همین دلیل، افرادی که این عمل را انجام می‌دهند باید هر سال با اسپکولار میکروسکوپی بررسی شوند.

 

• امکان جابه‌جایی یا چرخش لنز

لنز آرتیزان به بخش میانی عنبیه (رنگدانه‌ی چشم) متصل می‌شود. در موارد نادر، ممکن است این اتصال کمی شل یا جابه‌جا شود (اصطلاحاً دیکلوییشن). اگر چنین اتفاقی بیفتد، ممکن است بیمار دچار تاری دید، دوبینی یا احساس سایه در دید شود و نیاز به اصلاح جراحی داشته باشد.

 

• افزایش یا نوسان فشار چشم

در برخی بیماران، به‌ویژه در روزها یا هفته‌های اول بعد از عمل، ممکن است فشار داخل چشم بالا برود. این حالت معمولاً با دارو کنترل می‌شود، اما اگر پایدار بماند، می‌تواند خطر بروز گلوکوم (آب‌سیاه) را افزایش دهد.

 

• خطر التهاب یا عفونت

مثل هر جراحی چشمی، احتمال التهاب یا عفونت داخل چشم (اندوفتالمیت) هرچند نادر، وجود دارد. رعایت دقیق بهداشت و استفاده منظم از قطره‌های آنتی‌بیوتیک و ضدالتهاب بعد از عمل، این خطر را به حداقل می‌رساند.

 

• احتمال دیدن هاله و درخشش در شب

بعضی بیماران، به‌ویژه در محیط‌های تاریک، هاله یا نور اضافی اطراف چراغ‌ها را تجربه می‌کنند. این پدیده معمولاً با گذر زمان کاهش می‌یابد، اما در برخی افراد ممکن است دائمی باشد.

 

• محدودیت در انجام برخی جراحی‌های چشمی در آینده

از آنجا که لنز آرتیزان در جلوی عدسی طبیعی کاشته می‌شود، در آینده اگر بیمار به آب‌مروارید دچار شود یا نیاز به عمل‌های دیگر داشته باشد، ممکن است پزشک ابتدا مجبور شود لنز آرتیزان را خارج کند. این موضوع جراحی‌های بعدی را کمی پیچیده‌تر می‌کند.

 

•  هزینه و دسترسی محدودتر

در مقایسه با عمل‌های لیزری، هزینه کاشت لنز آرتیزان معمولاً بیشتر است و در همه مراکز چشم‌پزشکی انجام نمی‌شود. همچنین لنز باید به‌صورت دقیق برای هر فرد سفارشی‌سازی شود.

 

• مناسب نبودن برای همه چشم‌ها

لنز آرتیزان فقط برای چشم‌هایی که عمق کافی در جلوی چشم (حدود ۳.۲ میلی‌متر یا بیشتر) دارند مناسب است. در غیر این صورت، لنز ممکن است به قرنیه نزدیک شود و خطر آسیب به آن را بالا ببرد. بنابراین بسیاری از افراد با چشم‌های کوچک یا ساختار خاص، کاندید مناسبی نیستند.

 

باید توجه داشت که کاشت لنز دائمی تنها یکی از روش‌های اصلاح دید است؛ برای برخی بیماران گزینه‌هایی مانند لیزیک مولتی فوکال می‌تواند انتخاب بهتری باشد.

 

اقدامات قبل از عمل کاشت لنز آرتیزان 

کاشت لنز آرتیزان عملی دقیق و حساس است، بنابراین آمادگی درست قبل از جراحی نقش زیادی در موفقیت عمل و کاهش عوارض دارد.
در ادامه، مهم‌ترین کارهایی که خود بیمار باید انجام دهد را مرور می‌کنیم:

• قطع استفاده از لنز تماسی

اگر از لنز تماسی نرم استفاده می‌کنید، معمولاً باید حداقل ۳ تا ۵ روز قبل از عمل آن را کنار بگذارید.
اگر از لنز تماسی سخت استفاده می‌کنید، باید حتی زودتر — معمولاً ۲ تا ۳ هفته قبل — استفاده را متوقف کنید.
این کار باعث می‌شود قرنیه به شکل طبیعی خود برگردد و اندازه‌گیری‌های قبل از عمل دقیق‌تر انجام شود.

• رعایت نکات بهداشتی چشم

چند روز پیش از عمل، بهتر است:

از آرایش چشم، ریمل، خط چشم یا کرم اطراف چشم استفاده نکنید.

چشم‌ها را تمیز نگه دارید و از مالیدن یا تحریک آن خودداری کنید.

اگر دچار التهاب، خارش یا قرمزی شدید، حتماً قبل از عمل پزشک را مطلع کنید.

• مصرف داروها طبق نظر پزشک

اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید (مثل داروهای فشار، دیابت یا رقیق‌کننده خون)، حتماً به پزشک اطلاع دهید.
پزشک به شما می‌گوید کدام داروها را باید ادامه دهید و کدام را موقتاً قطع کنید.
هیچ دارویی را بدون مشورت پزشک قطع یا شروع نکنید.

• شروع قطره‌ها و داروهای قبل از عمل

پزشک معمولاً چند روز قبل از جراحی، قطره آنتی‌بیوتیک یا ضدالتهاب تجویز می‌کند تا خطر عفونت کاهش یابد.
حتماً قطره‌ها را طبق دستور (مثلاً ۳ تا ۴ بار در روز) استفاده کنید و روز عمل نیز ادامه دهید.

• تغذیه و ناشتایی قبل از عمل

بسته به نوع بی‌حسی (موضعی یا عمومی):

معمولاً از شما خواسته می‌شود حداقل ۴ تا ۶ ساعت قبل از عمل چیزی نخورید یا ننوشید.

بهتر است شب قبل غذای سبک بخورید و خواب کافی داشته باشید.

• آگاهی از روند عمل و مراقبت‌های بعدی

پیش از جراحی، از پزشک یا تیم درمان بخواهید تا مراحل عمل، زمان بهبودی و مراقبت‌های بعد از آن را برایتان توضیح دهند.
آگاهی باعث می‌شود با آرامش و اطمینان بیشتری وارد عمل شوید.

 

مراقبت‌های بعد از عمل کاشت لنز داخل چشمی

با عمل کاشت لنز می‌توان بدون نیاز به عینک یا لنز مخصوص، دید خوبی داشت. اما برای داشتن نتیجه عمل موفق، مراقبت‌های بعد از عمل اهمیت بسیاری دارد. در ادامه به مراقبت‌های دوران نقاهت عمل کاشت لنز و اهمیت آن‌ها می‌پردازیم:

 

• همراهی پس از عمل:

بعد از عمل آرتیزان، بسیار مهم است که شخص مورد عمل همراهی داشته باشد، زیرا او نمی‌تواند برای مدتی رانندگی کند و نیاز به کمک در انجام کارهای روزمره دارد.

 

• استفاده از داروهای تجویز شده:

پس از عمل، پزشک ممکن است داروهایی تجویز کند که باید به‌دقت و به‌موقع مصرف شوند. این داروها برای کنترل التهاب و درد پس از عمل بسیار موثر هستند.

 

• پوشاندن چشم:

پوشاندن چشم پس از عمل کاشت لنز از اهمیت بالایی برخوردار است. این کار باعث می‌شود چشم از خطرات محیطی محافظت شود و به بهبود سریع‌تر عمل کمک می‌کند.

 

• دوری از نور خورشید:

پس از عمل، باید از ارتباط مستقیم چشم با نور خورشید خودداری کرد. استفاده از عینک آفتابی و پوشاندن چشم از نور خورشید بسیار موثر است.

 

• خودداری از شنا و ورزش‌های سنگین:

در دوره نقاهت پس از عمل، شنا و ورزش‌های سنگین ممنوع است. باید از فعالیت‌هایی که باعث افزایش فشار داخلی چشم می‌شوند، خودداری کرد.

 

• دوری از فضای آلوده:

باتوجه به حساسیت چشم پس از جراحی، باید از فضای آلوده و ذرات معلق در هوا دوری کرد. استفاده از عینک محافظ و پوشاندن چشم می‌تواند از ورود ذرات مضر به چشم جلوگیری نماید.

 

عوارض لنز داخل چشمی

همان‌طور که هر عمل جراحی دیگری دارای خطرات و عوارضی است، کاشت لنز دائمی هم از این قاعده مستثنی نیست. یکی از اصلی‌ترین خطرات کاشت لنز رنگی دائمی، احتمال ایجاد عفونت در چشم است. این عفونت می‌تواند باعث ایجاد التهاب و درد شدید در چشم گردد و در برخی موارد به ازدست‌دادن بینایی منجر می‌شود. 

 

بر خلاف جراحی‌های سطحی مانند عمل PRK چشم، در کاشت لنز دائمی احتمال بروز عوارضی مانند التهاب داخل چشمی وجود دارد.

 

همچنین، خطرات دیگری مانند خونریزی، احتمال انحراف لنز از مکان خود یا احتمال ایجاد تاری دید نیز وجود دارد. برای کاهش ضرر کاشت لنز، انتخاب یک پزشک ماهر و متخصص و انجام تمامی مراحل نقاهت و مراقبت‌های لازم بسیار حائز اهمیت است. همچنین، رعایت دقیق دستورات پزشک می‌تواند به کاهش خطرات و عوارض کاشت لنز داخل چشمی کمک کند.

 

تاری دید بعد از عمل کاشت لنز

بعد از عمل آرتیزان، بیماران معمولاً تاری دید و عوارضی مانند افزایش نورهای براق را تجربه می‌کنند. این علائم اغلب در مدت زمان کوتاهی پس از عمل رخ می‌دهند و باگذشت زمان و بهبود تدریجی وضعیت چشم، بهبود می‌یابند. اما اگر تاری دید و عوارض دیگر برای مدت زمان طولانی حفظ یا شدیدتر شوند، باید به پزشک اطلاع داد. پزشک شما تشخیص می‌دهد که آیا تاری دید طبیعی است یا نیاز به بررسی و درمان بیشتر دارد. در کل، تاری دید پس از عمل کاشت لنز ممکن است اتفاق بیفتد، اما در اکثر موارد این امر طبیعی است و باگذشت زمان بهبود می‌یابد.

 

هزینه عمل لنز داخل چشمی آرتیزان 

هزینه عمل لنز داخل چشمی به آیتم‌های بسیاری وابسته است که می‌تواند تحت تاثیر آن‌ها کم‌وزیاد شود. در ادامه به بررسی این موارد می‌پردازیم: 

 

• موقعیت جغرافیایی مرکز درمانی:

مرکز درمانی که شما برای انجام این عمل انتخاب می‌کنید، تاثیر مستقیمی روی هزینه‌ها دارد. مسلم است که بیمارستان‌های خصوصی نسبت به دولتی هزینه بیشتری را برای انجام این عمل دریافت می‌کنند.

 

• دستمزد پزشک:

دستمزد هر پزشک برای انجام عمل کاشت لنز متفاوت است. درواقع می‌توان گفت هر چه مهارت و تجربه در این زمینه بیشتر باشد، هزینه دستمزد هم کمی بیشتر خواهد بود. پس بهتر است قبل از تصمیم برای اصلاح عیوب چشمی ابتدا پزشکی خبره را در این زمینه انتخاب کنید تا عوارض ناشی از عمل را به حداقل برسانید.

 

• آزمایشات قبل از جراحی:

هزینه عمل کاشت لنز تنها منحصر به هزینه‌های خود عمل نمی‌شود. بلکه شما برای انجام آن لازم است تا آزمایشات متعددی را انجام دهید تا آمادگی لازم برای انجام آن را پیدا کنید. هزینه این آزمایشات جدای از هزینه عمل بوده که باید درنظر بگیرید.

 

• نوع لنز:

در عمل کاشت از لنزهای آرتیزان متنوعی استفاده می‌شود. هر یک از این لنزها قیمت متفاوتی دارند که مسلماً روی هزینه کلی کاشت تاثیرگذار خواهد بود.

 

• مدت زمان جراحی:

در برخی از موارد به دلیل شرایط خاص بیمار، پیچیدگی‌هایی حین عمل صورت می‌گیرد. همین پیچیدگی‌ها نیز می‌تواند روی هزینه‌های عمل تاثیر بگذارد.

 

• بیمه درمانی:

بسته به این که شما چه نوع بیمه درمانی دارید، هزینه‌های عمل آرتیزان نیز برای شما متفاوت خواهد بود. زیرا بخشی از این هزینه‌ها را بیمه پرداخت می‌کند. اگر این عمل را برای درمان آب مروارید انجام می‌دهید، تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد. البته که بیمه هزینه لنزهای معمولی را نیز پرداخت می‌کند؛ اما این موضوع درباره لنزهای خاصی نظیر انواع لنزهای چندکانونی چندان صدق نمی‌کند.

 

سخن پایانی

عمل آرتیزان یک روش جراحی پیشرفته برای رفع عیوب انکساری چشم است. این عمل جراحی توسط یک جراح چشم انجام می‌شود و شامل چند مرحله مانند بی‌حسی چشم، برش روی قرنیه و قراردادن لنز مصنوعی است. 
شرایط کاشت لنز داخل چشمی باید توسط یک پزشک چشم‌پزشکی ارزیابی شده و حتماً یک جلسه معاینه اولیه و مشاوره انجام شود. 
به‌طور کلی انتخاب بین روش‌هایی مثل کاشت لنز آرتیزان و عمل لیزیک چشم باید بر اساس شرایط قرنیه، میزان شماره چشم و نظر متخصص انجام شود.