جراحی باز بینی

همه ما در مسیر زندگی به دنبال دستیابی به حس رضایت و اعتماد به نفس بیشتری هستیم. چهره ما، به ویژه بینی، نقش مهمی در این احساسات ایفا می‌کند. شاید شما هم از جمله افرادی باشید که برای رسیدن به این هدف، جراحی بینی به روش باز را در نظر گرفته ‌اید.

 

این تصمیم می‌ تواند هیجان‌ انگیز و در عین حال پر از سوالات و نگرانی ‌های مختلف باشد. تیم هلیفا در این مقاله، قصد دارد به شما کمک کند تا با این روش جراحی بیشتر آشنا شوید، مزایا و معایب آن را بررسی کنید و اطلاعات لازم را برای یک تصمیم آگاهانه به دست آورید. امیدواریم که این مسیر شما را به رضایت و زیبایی دلخواهتان نزدیک ‌تر کند.

بینی یکی از قابل توجه ترین و مشخص ترین اجزای صورت شماست. اگر شکل یا اندازه بینی خود را دوست ندارید، جراحی زیبایی بینی می تواند کمک کننده باشد. رینوپلاستی که به آن عمل بینی نیز گفته می شود، می تواند با برداشتن استخوان، بافت و غضروف شکل بینی را اصلاح کند تا به شکل متناسب تری دربیاید. 

رینوپلاستی معمولاً یک گزینه محبوب برای بیمارانی است که از اندازه یا شکل بینی خود ناراضی هستند. با این حال، علاوه بر مزایای زیبایی شناخته شده عمل جراحی بینی، این درمان می تواند مشکلات تنفسی را هم برطرف کند. مشکل در تنفس از طریق بینی می تواند ناشی از مسائل مختلفی باشد. برخی از این مسائل ممکن است به ساختار زیرین بینی و همچنین مشکلات سینوسی یا آلرژی مربوط باشد.

 

جراح شما هر یک از این عوامل را به دقت ارزیابی می کند و در مورد اینکه چه مواردی ممکن است در انسداد شما نقش داشته باشد بحث خواهد کرد. روش های جراحی مختلفی وجود دارد که می توان از آنها برای بهبود تنفس بینی استفاده کرد. بسیاری از این روش ‌ها از همان روشی استفاده می‌ کنند که در رینوپلاستی زیبایی کاربرد دارد به همین دلیل ترکیب جراحی برای بهبود تنفس و همچنین شکل بینی یک جراحی رایج است.

 
تصمیم برای انجام عمل جراحی بینی بسیار شخصی است. شما باید تصمیم بگیرید که آیا مزایای این درمان شما را به اهدافتان شما نزدیک می کند یا خیر.

 

چه کسانی کاندید مناسبی برای عمل بینی باز هستند؟

• افرادی با نیاز به اصلاحات گسترده ساختاری: مثل افرادی که بینی بسیار کج، انحراف شدید یا عدم تقارن قابل توجه دارند و نیاز است ساختارهای داخلی به‌طور کامل دیده و اصلاح شوند.
• افرادی با نوک بینی پیچیده یا افتاده: وقتی که باید روی غضروف‌های نوک بینی تغییرات دقیق، تقویت یا بازسازی انجام شود.
• افرادی که بینی گوشتی دارند: به‌ویژه زمانی که ضخامت پوست زیاد است و برای ایجاد فرم دقیق، جراح باید کنترل بیشتری روی اسکلت بینی داشته باشد.
• کسانی که نیاز به گرافت‌گذاری (پیوند غضروف) دارند: مثل تقویت تیغه، نوک بینی یا اصلاح فرورفتگی‌ها و عدم تقارن.
• افرادی که دچار بدشکلی یا آسیب ناشی از ضربه شده‌اند: در این موارد استخوان‌ها و غضروف‌ها معمولاً جابه‌جا یا تخریب شده‌اند و نیاز به دسترسی بیشتر وجود دارد.
• کسانی که به رینوپلاستی ترمیمی (جراحی مجدد) نیاز دارند: چون ساختار بینی در عمل قبلی تغییر کرده و جراح برای اصلاح مشکلات باید دید کامل و مستقیم داشته باشد.
• افرادی که قوز بینی شدید یا پیچیده دارند: معمولاً اصلاح دقیق قوزهای بزرگ یا ترکیبی با انحراف تیغه، در روش باز بهتر انجام می‌شود.
• کسانی که انتظار نتایج بسیار دقیق و قابل پیش‌بینی دارند: چون در روش باز، قضاوت و کنترل جراح روی جزئیات بسیار بیشتر است.

 

عمل باز بینی چگونه است

هر عمل زیبایی بینی بسته به ویژگی های صورت و اهداف زیبایی شما منحصر به فرد است. با این حال، اکثر روش های زیبایی بینی دارای چندین ویژگی اساسی هستند.
در جراحی بینی از بیهوشی عمومی استفاده می شود. نوع بیهوشی شما بستگی به پیچیدگی جراحی شما و ترجیح جراح دارد. در مواردی ممکن است از بی حسی موضعی همراه با آرامبخش استفاده شود. این نوع بیهوشی معمولاً در شرایط سرپایی استفاده می شود. این به ناحیه خاصی از بدن شما محدود می شود. 

عمل جراحی از طریق یک برش خارجی کوچک در پایه بینی، بین سوراخ های بینی شروع می شود. شکل استخوان ها یا غضروف بینی شما به روش های مختلفی قابل تغییر است. این بستگی به مقدار نیاز ایجاد تغییرات بر روی ساختار بینی شما دارد. در ادامه مراحل عمل بینی به روش باز را بررسی میکنیم: 

۱. بی‌هوشی یا بی‌حسی

عمل معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود تا بیمار هیچ درد و ناراحتی احساس نکند. گاهی در موارد ساده‌تر از بی‌حسی موضعی همراه با آرام‌بخش استفاده می‌شود.

۲. ایجاد برش روی کلوملا

جراح یک برش کوچک و دقیق روی کلوملا (ستون بین سوراخ‌های بینی) ایجاد می‌کند. سپس چند برش داخلی نیز داخل سوراخ بینی زده می‌شود تا پوست از روی اسکلت بینی جدا شود.

۳. بلند کردن پوست بینی

با کمک ابزارهای ظریف، پوست بینی به آرامی از ساختارهای زیرین (استخوان و غضروف) بالا زده می‌شود. این کار به جراح دید کاملاً مستقیم و واضح می‌دهد.

۴. اصلاح ساختارهای غضروفی و استخوانی

در این مرحله جراح بسته به نیاز بیمار:

• قوز بینی را برمی‌دارد
• تیغه بینی را اصلاح می‌کند
• نوک بینی را با بخیه‌های تقویتی شکل‌دهی می‌کند
• در صورت لزوم گرافت غضروفی اضافه می‌کند
• انحراف داخلی را اصلاح می‌کند

این بخش اصلی‌ترین و تخصصی‌ترین مرحله جراحی است.

۵. کنترل خونریزی و بررسی تقارن

جراح پس از تغییرات اصلی، ساختار بینی را از نظر تقارن، استحکام و فرم بررسی می‌کند تا نتیجه نهایی استاندارد باشد.

۶. بستن برش‌ها

پس از اطمینان از نتیجه، برش روی کلوملا با بخیه‌های ظریف و قابل جذب یا غیرجذب بسته می‌شود و برش‌های داخلی نیز ترمیم می‌گردند.

۷. قرار دادن اسپلینت (گچ بینی)

در پایان روی بینی اسپلینت یا گچ قرار داده می‌شود تا از ساختار جدید حمایت کند و ورم کنترل شود.

۸. انتقال به ریکاوری

بیمار به بخش ریکاوری منتقل می‌شود تا علائم حیاتی بررسی شود و پس از هوشیاری کامل، معمولاً همان روز مرخص می‌گردد.

 

در بسیاری از موارد که علاوه بر فرم ظاهری، انحراف تیغه‌ی بینی هم وجود دارد، جراح ممکن است همزمان با جراحی باز، سپتورینوپلاستی را نیز برای اصلاح عملکرد تنفسی انجام دهد.

 

مزایا و معایب جراحی بینی به روش باز

جراحی بینی به روش باز یکی از روش های محبوب برای اصلاح و بهبود ظاهر و مشکلات بینی است.در حالی که زنان، احتمال بیشتری برای انجام این عمل دارند، مردان، تقریباً 20 درصد از تمام جراحی های بینی در ایالات متحده را هر ساله انجام می دهند. این روش مزایا و معایب به خصوصی دارد که در ادامه به بررسی این موارد می پردازیم.

 

مزایای جراحی بینی به روش باز 

افراد به دلایل مختلف جراحی زیبایی بینی را انتخاب می کنند. این روش ممکن است مزایای بسیاری داشته باشد اعم از: 

 

• دید و دسترسی کامل به ساختارهای داخلی

اشراف کامل جراح: در این روش، با ایجاد یک برش کوچک در کلوملا (تیغه میانی سوراخ‌های بینی) و بالا بردن کامل پوست، جراح به طور مستقیم و با دید کامل به کل ساختار اسکلتی بینی (استخوان‌ها، غضروف‌ها و سپتوم) دسترسی پیدا می‌کند.

تشخیص دقیق ناهنجاری: دید مستقیم به جراح این امکان را می‌دهد که هرگونه ناهنجاری، عدم تقارن یا مشکلات ساختاری را که ممکن است از طریق برش‌های داخلی (روش بسته) پنهان بمانند، به درستی تشخیص دهد.

 

• دقت و کنترل بالا در اعمال تغییرات

اصلاح ظریف: جراح می‌تواند با دقت میلی‌متری و کنترل کامل، ظریف‌ترین تغییرات را در غضروف و استخوان‌ها ایجاد کند. این امر به خصوص در تغییر شکل نوک بینی (Tip Plasty) حیاتی است، چرا که نوک بینی در روش باز با بهترین کیفیت قابل شکل‌دهی است.

کاهش ریسک عدم تقارن: به دلیل دید کامل، احتمال بروز عدم تقارن یا ناهماهنگی در نتیجه نهایی به شدت کاهش می‌یابد.

 

• مناسب برای جراحی‌های پیچیده و گسترده

جراحی باز، بهترین گزینه برای موارد زیر است:

بینی‌های گوشتی: این نوع بینی‌ها نیاز به تقویت و پیوند غضروف دارند که دسترسی کامل روش باز را می‌طلبد.

عمل ترمیمی بینی (Revision Rhinoplasty): در مواردی که بینی قبلاً جراحی شده و نیاز به اصلاح مشکلات یا آسیب‌های ناشی از عمل قبلی دارد.

انحرافات شدید بینی (سپتوپلاستی): برای اصلاح کجی یا انحراف شدید تیغه بینی که به عملکرد تنفسی فرد آسیب زده است.

ناهنجاری‌های مادرزادی: مانند شکاف لب و کام که نیاز به بازسازی ساختاری گسترده دارند.

 

• سهولت در استفاده از گرافت‌های غضروفی (پیوند)

تقویت ساختار: در بسیاری از جراحی‌ها، به ویژه بینی‌های گوشتی یا عمل‌های ترمیمی، نیاز است که جراح از پیوندهای غضروفی برای تقویت و حمایت از نوک یا پل بینی استفاده کند.

قراردهی دقیق: روش باز، امکان قرار دادن، تثبیت و بخیه زدن این گرافت‌ها را با دقت بسیار بالا فراهم می‌کند تا ساختار بینی در بلندمدت پایدار و متقارن باقی بماند.

 

• بهبود عملکرد تنفسی

با توجه به دسترسی کامل به تیغه بینی (سپتوم) و ساختارهای داخلی، جراح می‌تواند همزمان با ایجاد تغییرات زیبایی، مشکلات عملکردی مانند انحراف تیغه بینی یا بزرگی شاخک‌های بینی (توربینیت) را برطرف کرده و به بهبود مسیر تنفسی کمک کند.

 

معایب جراحی بینی به روش باز

جراحی بینی به روش باز با وجود مزایای بسیاری که در دقت و دید جراح دارد، با یک سری معایب و عوارض جانبی همراه است که در مقایسه با روش بسته برجسته‌تر هستند. شناخت این موارد برای انتخاب آگاهانه بسیار مهم است.

در اینجا به بررسی کامل معایب جراحی بینی به روش باز می‌پردازیم:

 

• تورم و کبودی بیشتر و طولانی‌تر

تهاجمی‌تر بودن: در روش باز، به دلیل ایجاد برش خارجی و بلند کردن و جدا کردن کامل پوست بینی از ساختار اسکلتی زیرین (استخوان و غضروف)، دستکاری بافت‌ها و عروق خونی بیشتر است.

تورم شدیدتر: این تهاجم بیشتر منجر به تورم (اِدم) و کبودی بیشتری در اطراف بینی و زیر چشم‌ها در روزهای اول پس از عمل می‌شود.

دوره بهبودی طولانی‌تر: اگرچه بخش عمده تورم در چند هفته اول از بین می‌رود، اما تورم نوک بینی (که پوست ضخیم‌تری دارد) و تورم جزئی ممکن است چندین ماه تا حتی یک سال طول بکشد تا به طور کامل فروکش کند و نتیجه نهایی عمل مشخص شود.

 

• باقی ماندن اسکار (جای زخم)

برش خارجی: مهم‌ترین تفاوت این روش، ایجاد یک برش کوچک افقی یا V شکل در قسمت میانی و زیرین بینی به نام کلوملا است.

اسکار نامحسوس: اگرچه در اغلب موارد و با تکنیک صحیح جراحی و ترمیم برش، این اسکار بسیار ظریف بوده و در طول زمان محو می‌شود، اما به هر حال یک جای زخم خارجی است. در افراد با پوست‌های تیره یا افرادی که مستعد ایجاد اسکار کلوئیدی هستند، ممکن است این اسکار بیشتر مشخص باشد.

 

• بی‌حسی موقت در نوک بینی

آسیب موقت به عصب‌ها: در حین جدا کردن پوست بینی، شاخه‌های ظریف عصبی که حس نوک بینی را تأمین می‌کنند، موقتاً دچار کشیدگی یا آسیب می‌شوند.

بی‌حسی: این امر منجر به بی‌حسی یا کاهش حس در نوک بینی پس از عمل می‌شود که معمولاً طی چند هفته تا چند ماه (به تدریج و با ترمیم اعصاب) برطرف می‌شود. در موارد بسیار نادر، این بی‌حسی می‌تواند طولانی‌تر باشد.

۴. طولانی‌تر بودن زمان جراحی
به دلیل نیاز به ایجاد برش خارجی، بلند کردن پوست، و سپس بخیه زدن دقیق کلوملا در پایان عمل، مدت زمان کلی جراحی به روش باز معمولاً طولانی‌تر از روش بسته است.

البته در مواردی که تغییرات بسیار جزئی مد نظر باشد یا بیمار تمایلی به جراحی نداشته باشد، روش‌های غیرجراحی مانند فیلر بینی میتواند گزینه‌ی جایگزین موقت باشد.

 

اقدامات قبل از جراحی باز بینی

قبل از برنامه ریزی برای جراحی بینی، با یک جراح ملاقات می کنید. شما در مورد چیزهایی صحبت می کنید که تعیین می کند آیا جراحی برای ما مناسب است یا خیر. این جلسه معمولاً شامل:

 

• سابقه پزشکی شما:

مهمترین سوال این است که هدف شما از انجام این درمان چیست ایا مشکلات زمینه ای دارید یا صرفا برای اهداف زیبایی این درمان را انتخاب کرده اید. شما همچنین به سوالات مربوط به سابقه پزشکی خود پاسخ می دهید. این شامل سابقه انسداد بینی، جراحی ها و هر دارویی است که مصرف می کنید. اگر یک اختلال خونریزی مانند هموفیلی دارید، ممکن است کاندیدای جراحی بینی نباشید.

 

• معاینه فیزیکی:

جراح شما یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. ویژگی های صورت شما و داخل و خارج بینی شما بررسی می شود. معاینه فیزیکی به تعیین اینکه چه تغییراتی باید انجام شود کمک می کند. همچنین نشان می دهد که چگونه ویژگی های فیزیکی شما، مانند ضخامت پوست یا استحکام غضروف انتهای بینی، ممکن است بر نتایج شما تأثیر بگذارد. معاینه فیزیکی همچنین برای تعیین تأثیر جراحی بینی بر تنفس شما مهم است.

 

• عکس برداری از بینی شما:

عکس های بینی شما از زوایای مختلف گرفته می شود. جراح ممکن است از نرم افزار کامپیوتری برای تغییر عکس ها استفاده کند تا به شما نشان دهد جراحی چه نوع نتایجی ممکن است داشته باشد. مهمتر از همه، عکس ها به شما اجازه می دهند تا در مورد اهداف جراحی یک پیش زمینه داشته باشید.

شما باید در مورد دلایل خود برای جراحی و آنچه انتظار دارید صحبت کنید. جراح می تواند با شما بررسی کند که رینوپلاستی چه کارهایی را می تواند برای شما انجام دهد و چه انتظاراتی دور از ذهن است. 

 

• سن:

معمولاً جراحی بینی در سنین پایین تا زمانی که رشد تقریباً کامل نشده است توصیه نمی شود. این سن برای هر فرد متفاوت است، اما در حدود 15 تا 16 سالگی برای دختران و 17 تا 18 سالگی برای پسران در نظر گرفته می شود. انجام جراحی زودتر از این سن می تواند بر رشد نهایی بینی تأثیر بگذارد یا رشد طبیعی بعد از جراحی بینی ممکن است شکل کلی بینی را به شکلی ناخواسته تغییر دهد. ممکن است برای برخی از بیماران جوان با انسداد شدید بینی، جراحی توصیه شود.

 

مراقبت جراحی بینی به روش باز

در چند روز اول پس از بیهوشی، ممکن است چیزهایی را فراموش کنید، زمان واکنش کندتر و قضاوتتان دچار اختلال شود. یکی از اعضای خانواده باید یک یا دو شب در کنار شما بماند تا در مراقبت های شخصی در حین بهبودی از عمل جراحی به شما کمک کند.

 

• غذا و داروها:

از مصرف داروهایی که دارای آسپرین یا ایبوپروفن هستند به مدت دو هفته قبل و دو هفته بعد از جراحی خودداری کنید. این داروها ممکن است باعث خونریزی بیشتر شما شوند. فقط داروهای تایید شده یا تجویز شده توسط جراح خود را مصرف کنید. از داروهای گیاهی و مکمل های بدون نسخه خودداری کنید.

 

• سیگار را کنار بگذارید:

اگر سیگار می کشید، آن را متوقف کنید. استعمال دخانیات می تواند روند بهبودی پس از جراحی را کند کرده و منجر به مرگ بافت شود. شما همچنین ممکن است دچار عفونت شوید.

 

• استراحت کافی:

پس از جراحی، باید در رختخواب استراحت کنید و سر خود را بالاتر از قفسه سینه خود قرار دهید. این باعث کاهش خونریزی و تورم می شود. ممکن است بینی شما به دلیل تورم پر شده باشد. همچنین ممکن است از آتل هایی باشد که در حین جراحی در داخل بینی شما قرار داده شده است.در بیشتر مواقع، باندهای داخلی به مدت 1 تا 7 روز پس از جراحی در جای خود باقی می مانند و پس از آن پزشک این آتل ها را جدا می کند.

ممکن است تا چند روز پس از جراحی یا پس از برداشتن پانسمان کمی خونریزی و تخلیه مخاط داشته باشید. ممکن است یک تکه گاز کوچک که با چسب در جای خود نگه داشته شده است زیر بینی شما قرار داده شود تا این مواد را جذب کند. ممکن است دستورالعمل های دیگری برای کاهش بیشتر احتمال خونریزی و تورم به شما داده شود که رعایت این موارد در روند بهبودی شما نتیجه بسزایی دارد:

 

• از فعالیت های بدنی شدید مانند ایروبیک و دویدن پرهیز کنید.
• زمانی که روی بینی خود بانداژ دارید حمام نکنید.
• با دهان باز عطسه و سرفه کنید.
• از برخی حالات صورت مانند لبخند زدن یا خندیدن خودداری کنید.
• برای جلوگیری از یبوست، غذاهای پر فیبر مانند میوه ها و سبزیجات بخورید. یبوست می تواند باعث فشار شدید شما شود و به محل جراحی فشار وارد کند.
• دندان های خود را به آرامی مسواک بزنید تا لب بالایی حرکت نکند.
• لباس هایی بپوشید که از جلو بسته می شوند. لباس هایی مانند پیراهن یا ژاکت را روی سر خود نکشید.

علاوه بر این، حداقل تا چهار هفته پس از جراحی، عینک آفتابی را روی بینی خود قرار ندهید چون این کار می تواند به بینی شما فشار وارد کند. 
هنگامی که بیرون هستید، به خصوص روی بینی خود از ضد آفتاب SPF 30 استفاده کنید. آفتاب بیش از حد ممکن است باعث تغییر رنگ دائمی روی پوست بینی شود.

ممکن است 2 تا 3 هفته پس از جراحی، مقداری تورم کوتاه مدت به رنگ سیاه و آبی در پلک های خود داشته باشید. تورم بینی می تواند بیشتر طول بکشد، گاهی اوقات تا یک سال. مصرف کمتر سدیم به رفع سریعتر تورم کمک می کند. پس از جراحی، چیزی مانند یخ یا کیسه های سرد را روی بینی خود قرار ندهید.

 

ماندگاری جراحی بینی به روش باز

ماندگاری نتایج جراحی بینی به روش باز، در بیشتر موارد دائمی است. پس از انجام جراحی و طی کردن دوره بهبودی اولیه که معمولاً چند ماه طول می ‌کشد، نتایج نهایی جراحی بینی به تدریج آشکار می ‌شود و این نتایج معمولاً پایدار و ماندگار هستند.

 

با این حال، باید توجه داشت که عوامل مختلفی می ‌توانند بر ماندگاری نتایج جراحی بینی تأثیر بگذارند. از جمله این عوامل می‌ توان به نوع پوست شما، مراقبت‌ های پس از جراحی، سبک زندگی و تغییرات طبیعی در بدن با گذر زمان اشاره کرد. به طور کلی، نتایج جراحی بینی به روش باز بسیار رضایت ‌بخش و طولانی ‌مدت هستند و تنها در موارد نادر ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی وجود داشته باشد.

تغییرات بسیار کوچک در ساختار بینی شما - حتی فقط چند میلی متر - می تواند تفاوت زیادی در ظاهر بینی شما ایجاد کند. اغلب اوقات، یک جراح با تجربه می تواند نتایجی را که هر دوی شما از آن راضی هستید به دست آورد. اما در برخی موارد، تغییرات جزئی کافی نیست. شما و جراحتان ممکن است تصمیم بگیرید که جراحی دوم را برای ایجاد تغییرات بیشتر انجام دهید. در این صورت، باید حداقل یک سال برای جراحی بعدی صبر کنید زیرا بینی شما در این مدت ممکن است دچار تغییراتی شود. 

 

عوارض جراحی بینی به روش باز

جراحی بینی به روش باز، مانند هر عمل جراحی دیگری، دارای خطرات و عوارض جانبی احتمالی است. این عوارض را می‌توان به دو دسته عوارض عمومی جراحی و عوارض اختصاصی روش باز تقسیم کرد.

در اینجا به بررسی کامل عوارض و خطرات عمل باز بینی می‌پردازیم:

 

عوارض شایع و موقت (کوتاه مدت)

این عوارض تقریباً در تمام بیماران دیده می‌شود و به دلیل دستکاری بافت‌ها در طول جراحی ایجاد می‌شوند و به مرور زمان و با رعایت مراقبت‌های پس از عمل برطرف خواهند شد:

• تورم (اِدم) و کبودی: این عارضه در روش باز به دلیل جدا شدن گسترده پوست، شدیدتر و طولانی‌تر از روش بسته است. تورم اولیه طی چند هفته کاهش می‌یابد، اما تورم جزئی، به خصوص در نوک بینی، ممکن است تا ۶ ماه یا حتی یک سال طول بکشد تا به طور کامل از بین برود.
• درد: در روزهای اول پس از عمل وجود دارد، اما معمولاً با مصرف مسکن‌های تجویزی پزشک قابل کنترل است.
• خونریزی جزئی و ترشحات: خروج خونابه از بینی در چند روز اول طبیعی است، اما خونریزی شدید غیرعادی است و نیاز به بررسی دارد.
• احساس گرفتگی بینی و اختلال موقت تنفسی: به دلیل تورم بافت‌های داخلی، وجود اسپلینت (آتل) و تامپون‌های احتمالی، ممکن است بیمار تا چند هفته احساس گرفتگی داشته باشد.
• بی‌حسی یا کاهش حس: بی‌حسی موقت در نوک بینی و دندان‌های بالایی به دلیل دستکاری و کشیدگی اعصاب کوچک طبیعی است و به تدریج با ترمیم اعصاب، حس برمی‌گردد.
• اختلال در حس بویایی و چشایی: این عارضه نیز موقت بوده و ناشی از تورم مخاط داخلی بینی است و معمولاً پس از رفع تورم، حس بویایی و چشایی به حالت عادی باز می‌گردد.

 

خطرات و عوارض جدی (نادر)

این عوارض نادر هستند و اغلب با انتخاب جراح ماهر و رعایت دقیق مراقبت‌های بعد از عمل قابل پیشگیری هستند:

• عفونت: هرچند نادر (حدود ۲.۶٪ تا ۵.۳٪ موارد)، اما عفونت جدی‌ترین خطر است. علائم آن شامل تب بالا، درد شدید و غیرقابل کنترل، قرمزی و گرمای شدید محل برش، و ترشح چرکی است. در صورت عدم درمان سریع، می‌تواند به غضروف‌ها آسیب زده و شکل بینی را تغییر دهد.
• خطر بیهوشی: خطرات مربوط به بیهوشی عمومی، از جمله واکنش‌های آلرژیک، حالت تهوع طولانی‌مدت یا عوارض قلبی-عروقی.
• هماتوم سپتوم (Hematoma): جمع شدن خون زیر تیغه بینی که در صورت عدم تخلیه سریع می‌تواند به غضروف آسیب برساند.

 

عوارض زیبایی و عملکردی (بلند مدت)

این عوارض ممکن است در نتیجه نهایی جراحی و پس از فروکش کردن تورم خود را نشان دهند و گاهی نیاز به جراحی ترمیمی دارند:

عارضه	توضیحات
باقی ماندن اسکار (جای زخم)	در روش باز، یک برش کوچک در کلوملا ایجاد می‌شود. اگرچه در بیشتر موارد محو می‌شود، اما ممکن است در پوست‌های مستعد، به صورت اسکار قابل رؤیت باقی بماند.
عدم تقارن بینی	ممکن است سوراخ‌های بینی، نوک بینی یا پل بینی کاملاً متقارن نباشند. در روش باز احتمال آن کمتر است، اما همچنان وجود دارد.
مشکلات تنفسی مزمن	تنگی بیش از حد دریچه‌های بینی (کولاپس دریچه‌های داخلی)، چسبندگی داخلی (سینه چیا) یا عدم اصلاح صحیح انحراف سپتوم می‌تواند منجر به مشکلات تنفسی طولانی‌مدت شود.
نیاز به جراحی مجدد (ترمیمی)	عدم رضایت از نتایج زیبایی، یا بروز عوارض فوق، ممکن است بیمار را ملزم به انجام جراحی ترمیمی کند.
سوراخ شدن سپتوم (تیغه بینی)	آسیب به تیغه بینی در حین جراحی که منجر به ایجاد سوراخی در آن شده و می‌تواند باعث خونریزی، سوت کشیدن بینی یا مشکلات تنفسی شود (بسیار نادر).
تغییرات نامطلوب شکل	مانند نوک بینی آویزان، بینی زین‌اسبی (Sagging Bridge)، یا باریک شدن بیش از حد پل بینی.

 

بررسی عارضه تورم بعد از عمل باز بینی

ورم (ادم) بینی یکی از اجزای اجتناب‌ناپذیر و شایع‌ترین عوارض پس از جراحی بینی است، به‌خصوص زمانی که از روش باز استفاده می‌شود. شدت و مدت زمان این ورم در روش باز معمولاً بیشتر از روش بسته است.

در اینجا به بررسی کامل علت، مراحل کاهش، و راه‌های مدیریت ورم بینی بعد از عمل باز می‌پردازیم:

 

علت ورم بیشتر در روش باز

ورم، واکنش طبیعی بدن به ضربه و جراحی است. در روش باز، این ورم تشدید می‌شود، زیرا:

• برش خارجی و دستکاری گسترده‌تر: در این روش، برش خارجی روی کلوملا (تیغه میانی سوراخ بینی) ایجاد شده و پوست بینی به طور کامل از بافت‌های زیرین جدا و بالا کشیده می‌شود. این جداسازی گسترده، آسیب بیشتری به عروق لنفاوی و خونی وارد کرده و منجر به تجمع بیشتر مایع و التهاب می‌شود.

• آسیب به عروق لنفاوی: عروق لنفاوی مسئول تخلیه مایعات اضافی از بافت‌ها هستند. آسیب دیدن این عروق در حین جراحی باز، تخلیه مایعات را کند کرده و باعث باقی ماندن تورم برای مدت طولانی‌تر می‌شود.

• ترمیم نوک بینی: نوک بینی به دلیل داشتن پوست ضخیم‌تر و نیاز به دستکاری دقیق غضروف‌ها، در روش باز کانون اصلی تورم است و این تورم در این قسمت دیرتر از سایر بخش‌ها فروکش می‌کند.

 

مراحل کاهش ورم بینی بعد از عمل باز

ورم بینی به صورت مرحله‌ای و طی یک بازه زمانی طولانی کاهش می‌یابد. انتظار می‌رود که این مراحل در مقایسه با روش بسته، کمی طولانی‌تر باشند:

دوره زمانی شدت ورم توضیحات هفته اول (تا روز ۱۰) ورم و کبودی حاد و حداکثری ورم در روزهای دوم تا سوم به اوج خود می‌رسد. کبودی اطراف چشم و گونه‌ها شایع است. بخش اعظم این تورم با استفاده از کمپرس سرد و مراقبت‌های اولیه فروکش می‌کند. ۱ تا ۲ ماه اول کاهش سریع ورم اولیه (حدود ۷۰٪) بیشتر تورم صورت و پل بینی از بین می‌رود. بینی شروع به شکل گرفتن می‌کند، اما هنوز نسبت به نتیجه نهایی بزرگتر به نظر می‌رسد. ۲ تا ۶ ماه کاهش تدریجی ورم میانی ورم نوک بینی و قسمت‌های پایینی بینی به تدریج کمتر می‌شود. این کاهش برای بینی‌های استخوانی سریع‌تر است. ۶ ماه تا ۱ سال کاهش ورم مزمن و نوک بینی ورم باقیمانده، به‌خصوص در نوک بینی، به آهستگی از بین می‌رود. در پایان یک سال، تقریباً ۹۰٪ تا ۹۵٪ ورم رفع شده است. ۱ تا ۲ سال مشاهده نتیجه نهایی بینی به طور کامل شکل می‌گیرد و نتیجه نهایی جراحی قابل مشاهده است.

توجه: در بینی‌های گوشتی (پوست ضخیم)، به دلیل ضخامت و تجمع بیشتر بافت چربی زیر پوست، ورم اولیه شدیدتر بوده و مدت زمان فروکش کردن آن (به ویژه در نوک بینی) ممکن است تا ۱.۵ تا ۲ سال طول بکشد.

 

راهکارهای مؤثر برای مدیریت و کاهش ورم

رعایت دقیق توصیه‌های پزشک و مراقبت‌های بعد از عمل برای تسریع کاهش ورم ضروری است:

 

توصیه‌های وضعیتی و فیزیکی

• بالا نگه‌داشتن سر: در هنگام خواب و استراحت، سر را بالاتر از سطح بدن قرار دهید (با استفاده از چند بالش). این کار از تجمع مایعات در ناحیه صورت و بینی جلوگیری می‌کند.

• کمپرس سرد: در ۷۲ ساعت اولیه، استفاده از کمپرس سرد (یخ پیچیده شده در حوله یا پارچه) روی گونه‌ها و پیشانی (نه مستقیماً روی بینی یا آتل) می‌تواند التهاب و کبودی اولیه را به طور چشمگیری کاهش دهد.

• چسب زدن صحیح: چسب زدن منظم و اصولی بینی (طبق آموزش جراح) یک روش مکانیکی عالی برای فشار ملایم و کمک به پوست برای چسبیدن به ساختار جدید زیرین و کنترل ورم است.

• ماساژ (در صورت تأیید جراح): برخی جراحان برای کاهش ورم‌های مزمن و فیبروز، ماساژهای لنفاوی ملایم را بعد از هفته‌های اولیه توصیه می‌کنند.

 

توصیه‌های تغذیه‌ای و سبک زندگی

• کاهش مصرف نمک: نمک باعث احتباس مایعات در بدن و تشدید ورم می‌شود. مصرف سدیم را به حداقل برسانید.

• مصرف مایعات کافی: نوشیدن آب و مایعات سالم، به ویژه آب کرفس و آب آناناس طبیعی، به دفع سموم و مایعات اضافی کمک می‌کند.

• پرهیز از گرما: از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید، حمام آب داغ، سونا و جکوزی تا چند هفته خودداری کنید، زیرا گرما ورم را افزایش می‌دهد.

• اجتناب از فعالیت شدید: تا زمان توصیه پزشک، از فعالیت‌های بدنی سنگین، بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت‌هایی که ضربان قلب را به شدت افزایش می‌دهند، پرهیز کنید.

• پرهیز از دخانیات و الکل: این مواد روند بهبودی را کند کرده و ورم را تشدید می‌کنند.

 

روش‌های پزشکی

• تزریق کورتیکواستروئید (کورتون): در مواردی که ورم نوک بینی (به خصوص در بینی‌های گوشتی) بعد از چند ماه به کندی فروکش می‌کند، جراح ممکن است با تزریق دوزهای بسیار پایین کورتون، روند کاهش ورم را تسریع کند.

 

مقایسه جراحی بینی به روش باز و بسته در یک نگاه

در جدول زیر بطور خلاصه تفاوتهای اصلی روش باز و بسته عمل بینی را بررسی کرده ایم:

 

ویژگی جراحی باز (Open Rhinoplasty) جراحی بسته (Closed Rhinoplasty) برش‌ها شامل برش خارجی در کوملا (تیغه بین دو سوراخ بینی) و برش‌های داخلی است. تمام برش‌ها داخلی و در داخل سوراخ‌های بینی ایجاد می‌شوند. دسترسی و دید جراح کامل و مستقیم. پوست بینی به طور کامل بالا زده می‌شود و جراح دید باز و دقیقی به ساختار زیرین (غضروف و استخوان) دارد. محدودتر. جراح از طریق برش‌های داخلی کار می‌کند و دسترسی و دید کمتری دارد. وسعت تغییرات مناسب برای تغییرات وسیع و پیچیده، اصلاح نوک بینی، بینی‌های گوشتی، جراحی‌های ترمیمی و پیوند غضروف. مناسب برای تغییرات جزئی و محدود در پل بینی و دیواره‌های کناری. اسکار (جای زخم) یک اسکار کوچک و تقریباً نامحسوس در قسمت زیرین کلوملا باقی می‌ماند که به مرور زمان کمرنگ می‌شود. هیچ اسکار خارجی قابل مشاهده‌ای باقی نمی‌ماند. تورم و کبودی معمولاً بیشتر است، زیرا پوست به طور کامل بالا زده می‌شود. معمولاً کمتر است. دوره نقاهت طولانی‌تر است (بهبود تورم و کبودی بیشتر طول می‌کشد). کوتاه‌تر است. مدت زمان عمل معمولاً طولانی‌تر است. معمولاً کوتاه‌تر است. دقت در نوک بینی به دلیل دید مستقیم، امکان کنترل و دقت بالاتری در اصلاح نوک بینی وجود دارد. کنترل کمتری بر نوک بینی وجود دارد و ریسک عدم قرینگی کمی بالاتر است.

 

هزینه جراحی بینی به روش باز

هزینه رینوپلاستی به موارد مختلفی از جمله پیچیدگی جراحی، آموزش و تجربه جراح و کلینیکی که شما این جراحی را انجام می دهید بستگی دارد. اما به طور کلی ممکن است هزینه این درمان بین ۳۰ تا ۶۰ میلیون تومان متغییر باشد. اگرچه ممکن است این مبلغ برای برخی از پزشکان بیشتر یا کمتر باشد مهم است مه در ویزیت اول در خصوص هزینه دقیق با پزشک خود صحبت کنید.

 

در نهایت، تصمیم ‌گیری برای انجام جراحی بینی به روش باز یک گام بزرگ و مهم در مسیر زیبایی و اعتماد به نفس شماست. امیدواریم اطلاعات ارائه ‌شده در این مقاله به شما کمک کرده باشد تا با آگاهی بیشتری این تصمیم را بگیرید. به یاد داشته باشید که هر تغییر بزرگی نیازمند زمان، صبر و حمایت دوستان و خانواده است.

 

شما در این مسیر تنها نیستید و همیشه می ‌توانید از تجربه‌ ها و توصیه‌ های افراد متخصص و کسانی که این راه را پیموده‌اند، بهره ‌مند شوید. ما آرزومندیم که نتیجه این جراحی برای شما رضایت ‌بخش و مثبت باشد و شما را به احساس زیبایی و اعتماد به نفسی که به دنبال آن هستید، نزدیک ‌تر کند.
با آرزوی سلامتی و شادی برای شما!