⁨پروتز سینه (ایمپلنت سینه)

ایمپلنت سینه نوعی پروتز پزشکی است که برای ترمیم بافت سینه، افزایش حجم و بزرگ‌تر کردن سایز سینه، یا تولید فرم فیزیکی سینه، داخل سینه گذاشته می‌شود. سینه پروتزی از نظر جنس و شکل انواع مختلفی دارد. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با همه چیز درباره پروتز سینه بیشتر آشنا شوید.  

 

تعریف پروتز سینه

پروتز سینه یکی از انواع ماموپلاستی است که با هدف افزایش حجم، تقارن یا بازسازی سینه انجام می‌شود که روش انجام آن با جراحی و کارگذاری سینه‌های مصنوعی است که به‌جای تمام سینه یا بخشی از سینه قرار می‌گیرند. خانم‌ها به دلایل مختلفی از جمله بیماری مانند سرطان سینه ممکن است دچار آسیب دیدگی بافت سینه شوند و باید با عمل جراحی، کل سینه را بردارند یا همان ماستکتومی انجام دهند. به این حالت عمل پروتز سینه کامل می‌گویند که بعد از برداشت سینه، ایمپلنت سینه قرار داده می‌شود تا شکل و حجم سینه بازسازی شود.

ایمپلنت سینه می‌تواند به‌صورت جزیی هم باشد، یعنی عمل بزرگ کردن سینه با جراحی انجام شده و پروتزهای سیلیکونی یا مدل‌های دیگر برای افزایش حجم اضافه می‌شوند که به آن ماموپلاستی افزایشی می‌گویند. 

جراحی پروتز سینه روش درمانی و زیبایی است که با تغییر شکل و اندازه دلخواه سینه‌ها باعث افزایش اعتماد به نفس در خانم‌ها می‌شود. به‌لطف پروتز دائمی سینه، سینه‌ها صاف‌تر، بزرگ‌تر و مناسب‌تر به‌نظر می‌آیند. 

 

کاربردهای پروتز سینه (جراحی زیبایی، ترمیمی)

دو کاربرد اصلی ایمپلنت سینه در زمینه جراحی زیبایی و جراحی ترمیمی است. در جراحی زیبایی، ایمپلنت سینه معمولا برای بزرگ کردن سینه‌ها به‌کار می‌رود. زنانی که به دلایلی از جمله عدم توسعه طبیعی سینه، تغییر شکل سینه پس از بارداری و شیردهی، یا افت حجم سینه به علت فرایندهای طبیعی مانند افزایش سن، می‌خواهند حجم و شکل سینه‌های خود را بهبود بخشند، به بزرگ کردن سینه با جراحی روی می‌آورند. 

به این عمل، ماموپلاستی افزایشی می‌گویند که پروتز پستان درون بافت سینه قرار می‌گیرد تا حجم و شکل سینه را تغییر دهد و ظاهر سینه را بهبود ببخشد. ماموپلاستی افزایشی بیشتر برای افرادی توصیه می‌شود که سینه‌های بسیار کوچکی دارند و به دنبال بزرگ کردن سینه هستند.

در جراحی ترمیمی، بزرگ کردن سینه با جراحی به عنوان یک روش ترمیمی در مواردی مورد استفاده قرار می‌گیرد که سینه به دلیل بیماری‌هایی مانند سرطان سینه برداشته شده است. در این موارد، پس از تخلیه کامل سینه‌ها، پروتز پستان قرار داده می‌شود تا شکل و حجم سینه را بازسازی کند.

این جراحی ترمیمی از نظر روانی و اجتماعی برای زنانی که سینه خود را از دست داده‌اند، اهمیت بسیاری دارد و به آن‌ها کمک می‌کند تا اعتماد به نفس خود را بازیابند و ظاهر طبیعی سینه را بهبود بخشند. بنابراین، ایمپلنت سینه در جراحی زیبایی و ترمیمی به منظور بزرگ کردن سینه و یا بازسازی شکل و حجم سینه استفاده می‌شود.

پروتز سینه و لامپکتومی

لامپکتومی یک روش جراحی است که در آن بخشی از سینه که مبتلا به سرطان است، برداشته می‌شود. پس از جراحی لامپکتومی، ترمیم و بازسازی سینه با استفاده از ایمپلنت سینه انجام می‌شود. جراحی لامپکتومی معمولا در مراحل ابتدایی سرطان سینه انجام می‌شود، در صورتی که تومور کوچک باشد و به سایر اجزای سینه یا بافت‌های اطراف نرسیده باشد.

جراحی پروتز سینه پس از جراحی لامپکتومی انجام می‌شود. مزایای استفاده از این عمل عبارتند از حجم قابل تنظیم، اندازه و شکل سینه، زمان بازیابی نسبتا کوتاه‌تر و راحتی. با استفاده از جراحی پروتز بعد از لامپکتومی، تقارن و شکل طبیعی سینه بازسازی می‌شود.

ماستکتومی چیست؟

ماستکتومی روش جراحی است که در آن کلیه یا بخشی از سینه در بیماران مبتلا به سرطان سینه، آدنوم، عفونت شدید و یا مشکلات دیگر برداشته می‌شود. در ماستکتومی، دکتر جراح بافت سینه مبتلا به سرطان را به طور کامل یا جزئی برداشت می‌کند. در برخی موارد، توده های نزدیک سینه نیز برداشته می‌شوند. این جراحی می‌تواند به صورت ماستکتومی جامع (تمام سینه) یا ماستکتومی جزئی (بخشی از سینه) انجام شود.

ایمپلنت سینه یکی از روش‌های بازسازی سینه پس از ماستکتومی است که پس از برداشت سینه، پروتز سینه (معمولا سیلیکونی) درون بافت سینه قرار می‌گیرد تا حجم و شکل سینه بازسازی شود. ایمپلنت‌های سینه سیلیکونی در اندازه‌ و شکل‌های مختلفی در دسترس هستند که پزشک با توجه به نیازها و ترجیحات بیمار، بهترین اندازه و شکل ایمپلنت را انتخاب خواهد کرد.

 

چه کسانی کاندید پروتز سینه هستند؟

افراد با شرایط زیر، کاندید پروتز سینه هستند: 

• از سلامت جسمی و فیزیکی کامل برخوردار باشند
• در دوران بارداری یا شیردهی نباشند
• انتظارات واقعی از نتایج عمل دارند
• پستان‌ها کاملا رشد کرده‌اند
• از کوچکی زیاد سینه‌ها رنج می‌برند
• بعد از بارداری، کاهش وزن یا در اثر افزایش سن دچار افتادگی سینه‌ها، نافرمی و عدم تقارن سینه‌ها یا کاهش حجم سینه‌ها شدند
• قسمت بالا سینه خالی دارند
• تقارن در سینه‌ها دیده نمی‌شود
• یک یا هر دو سینه به صورت طبیعی رشد نکرده یا بیش از حد بزرگ شده است. 

اگر قصد دارید عمل سینه پروتز انجام دهید، حتما درباره روش‌های بزرگ کردن سینه با جراحی و مزایا و عوارض ایمپلنت سینه اطلاعات کسب کنید. آمادگی قبل از عمل پروتز پستان‌ها کمک می‌کند انتظارات واقع بینانه‌تر و دوره نقاهت راحت‌تری داشته باشید.

 

شرایط کاشت سینه

زنانی که به دلیل عوامل ژنتیک یا موارد دیگر، با عدم توسعه طبیعی سینه مواجه اند یا از ظاهر سینه‌ها ناراضی هستند، به جراحی کاشت سینه روی می‌آورند. نکات مهم و شرایط کاشت سینه که باید از قبل بدانید عبارتند از:

• آگاهی کامل به ریسک و خطرات ایمپلنت سینه
• بدانید که پروتز دائمی سینه در بیشتر موارد تبلیغات تجاری است و قرار نیست تا آخر عمر ماندگاری داشته باشد
• درباره مزایا، عوارض و خطرات بلند مدت عمل بزرگ کردن سینه با جراح پلاستیک مشورت کنید
• مهم است قبل از ایمپلنت سینه، با جراح پلاستیک با تجربه مشورت کنید تا همه چیز درباره پروتز سینه را بدانید و پزشک شرایط خاص شما را بررسی کند و توصیه‌های لازم درباره مراحل قبل از جراحی، روش‌های مختلف کاشت سینه و مراقبت‌های بعد از جراحی را ارائه دهد.

در برخی بیماران، برای اصلاح حجم سینه پیش از کاشت ایمپلنت، انجام ساکشن سینه یا برداشت چربی‌های اضافی اطراف سینه توصیه می‌شود تا فرم نهایی بدن متناسب‌تر باشد.

سن مناسب برای پروتز سینه

حقیقت این است که سن خاص و مناسبی برای پروتز سینه یا عمل بزرگ کردن سینه با جراحی وجود ندارد. سن مناسب برای عمل سینه پروتز به خود بیمار، وضعیت و شرایط جسمی و نیازها و انتظارات وی بستگی دارد.

بیشتر خانم‌ها بین سنین ۲۵ تا ۶۵ سالگی تصمیم می‌گیرند عمل پروتز سینه انجام دهند. بنابراین، می‌توان گفت که اصطلاحی تحت عنوان سن مناسب برای ایمپلنت پستان وجود ندارد. از اوایل ۲۰ سالگی تا دهه ۴۰ و ۵۰ هرگاه که نیاز به انجام این عمل پیدا کردید، با مشورت جراح پلاستیک می‌توانید برای آن اقدام کنید. سلامت عمومی خانم‌ها و انتظارات‌شان بسیار مهم‌تر از سن آن‌ها برای عمل پروتز سینه است. 

 

انواع مدل های ایمپلنت سینه

پروتزهای سینه بر اساس جنس، شکل، حجم، پوشش خارجی و محل قرارگیری در بدن، انواع و مدل‌های مختلفی دارند. ایمپلنت‌های سیلیکونی و نمکی، انواع پروتز سینه براساس جنس هستند. در ادامه به انواع مدل‌های ایمپلنت سینه می‌پردازیم: 

براساس جنس

انواع پروتز سینه بر اساس جنس به سه دسته سیلیکونی و نمکی و منسجم تقسیم می‌شوند که پروتز پستان سیلیکونی، رایج‌ترین نوع پروتز سینه است. همه انواع ایمپلنت قابلیت تطابق با شکل و حجم سینه را دارند و می‌توانند بر اساس ترجیحات و نیازهای بیمار انتخاب شوند. مهم است که با پزشک متخصص پلاستیک و زیبایی مشورت کنید تا بهترین نوع پروتز سینه برای شما را تعیین کند.

سیلیکونی

پروتزهای سینه سیلیکونی از مواد سیلیکونی با کیفیت بالا ساخته می‌شوند. این پروتزها بافت و حس طبیعی سینه را به فرد القا می‌کنند و به طور گسترده در بازسازی سینه پس از برداشت سینه به علت سرطان سینه استفاده می‌شوند. آنها به دلیل قابلیت تطابق با شکل و حجم سینه طبیعی و احساس طبیعی به لمس، بسیار محبوب هستند.

آب نمکی

ایمپلنت سینه نمکی حاوی محلول نمک درون پوشش خارجی سیلیکونی است. این پروتزها به صورت خالی از هوا ارائه می‌شوند و حین جراحی با مقدار مناسب محلول نمک پر می‌شوند. پروتز سینه آب نمکی به عنوان گزینه‌ موقت در انتظار کاشت سینه دائمی یا در مواردی استفاده شده که برداشت سینه به علت سرطان صورت گرفته باشد. 

پروتزهای ژل منسجم یا "گامی بیر" 

این نوع در واقع یکی از مدل‌های پروتز سیلیکونی است که ژل داخل آن بسیار منسجم و حالت‌دار است. حتی اگر پروتز بریده شود، ژل شکل خود را حفظ می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود فرم سینه پایدارتر باشد و احتمال تغییر شکل یا پارگی کاهش پیدا کند. معمولاً مدل‌های قطره‌اشکی یا آناتومیک از این جنس ساخته می‌شوند.

 

براساس شکل

انواع ایمپلنت سینه بر اساس شکل به دو دسته اصلی ایمپلنت سینه گرد و اشکی تقسیم می‌شوند.

گرد

سینه پروتز گرد دارای ظاهری حجیم و شکل کاملا پر است که مواد در آن به شکل یکنواخت پرشده‌اند. پروتز سینه گرد در اندازه‌های مختلف برای افزایش حجم سینه و تقارن سینه در عمل بزرگ کردن سینه استفاده می‌شوند. 

اشکی

پروتز پستان اشکی یا نیمه پرشده، نوعی ایمپلنت سینه به شکل مخروطی یا اشک مانند است که قسمت پایین آن پرتر و قسمت بالایی خالی‌تر است. پروتز سینه اشکی، شکل طبیعی‌تری دارد و برای افرادی توصیه می‌شود که هدف‌شان از جراحی پروتز سینه، ظاهر طبیعی‌تر است. 

 

براساس سطح

دیگر دسته‌بندی انواع پروتز پستان براساس سطح انجام می‌شود که در دو نوع ایمپلنت صاف و پرزدار در دسترس هستند: 

صاف

پروتزهای سینه صاف دارای سطحی صاف و بدون پرز هستند و به‌طور کامل زیر لباس پنهان شده و تاثیری روی ظاهر خارجی لباس ندارند و برای استفاده روزمره و در هر نوع لباسی مناسب هستند. 

پرزدار

ایمپلنت سینه پرزدار دارای سطحی با پرز و سه بعدی است که از نظر شکل و حجم، شباهت زیادی به سینه طبیعی دارند و برای افزایش حجم و تغییر شکل در عمل بزرگ کردن سینه به‌کار می‌رود.

 

محل قرارگیری پروتز

تولیدکنندگان ایمپلنت سینه، انواع مختلفی از پروتز پستان در شکل، سایز و رنگ‌های متفاوت تولید می‌کنند. نوع پروتز باید براساس میزان بافت سینه‌ای مشخص شود که باید تخلیه و خارج شود. پروتزها را می‌توان روی پوست داخل جیب سوتین مخصوص ماستکتومی پوشید یا آن را به صورت داخلی به دیواره سینه پیوند کنند. محل قرارگیری پروتز پستان روی عضله یا زیر عضله سینه است که براساس شرایط و تشخیص پزشک انتخاب می‌شود. 

روی عضله

در ایمپلنت سینه روی عضله، پروتز روی بافت زیر پوستی و بالای عضله سینه قرار می‌گیرد. زمان بهبودی در این روش سریع‌تر و درد پس از جراحی پروتز سینه کمتر خواهد بود. در این مدل قرارگیری، پروتز دائمی سینه به طور مستقیم با بافت سینه و پوست در تماس است. این روش برای افرادی مناسب است که بافت پوستی و بافت سینه کافی دارند و باید حجم سینه را تقویت کنند. 

زیر عضله

در این مدل، ایمپلنت سینه زیر عضله سینه قرار می‌گیرد. عضله پکتورالیس بزرگ، که عضله‌ای است که روی استخوان سینه قرار دارد، پروتز پستان را از بالا فشار می‌دهد. در حالتی که ایمپلنت زیر عضله قرار می‌گیرد، ظاهر سینه‌ها طبیعی‌تر بوده و پروتزها چندان مشهود نیستند چرا که بافت عضلانی طبیعی روی آن قرار می‌گیرد. این روش بیشتر برای افرادی توصیه می‌شود که بافت سینه کمتری دارند یا می‌خواهند که حجم پروتزها بعد از بزرگ کردن سینه با جراحی طبیعی‌تر به نظر برسد.

 

چه سایز پروتزی مناسب شما است؟

انتخاب سایز پروتز سینه اهمیت زیادی دارد چرا که سایز آن روی فرم سینه‌ها تاثیر گذاشته و پروتز دائمی سینه قرار است مدت طولانی در بدن باشد. بنابراین باید سایز پروتزی را انتخاب کنید که هم حجم و اندازه مورد نظر را به شما بدهد، و هم بعد از  جراحی پروتز سینه، عوارضی برایتان ایجاد نکند.

خانم‌هایی که اندازه سینه طبیعی آن‌ها کوچک است نمی‌توانند پروتز پستان سایز بزرگ بردارند، چرا که معمولا بافت و پوست مطلوبی برای پوشش دادن ایمپلنت سینه وجود ندارد. این افراد در انتخاب حجم و بزرگ کردن سینه‌ها در عمل بزرگ کردن سینه با محدودیت مواجه اند.

فاکتور مهم دیگری که در انتخاب سایز پروتز مناسب باید درنظر بگیرید، پهنای قفسه سینه و قاعده سینه است. تناسب و قرینگی سینه‌ها بعد از عمل پروتز سینه با سایر اندام‌های بدن نیز باید در انتخاب سایز مناسب لحاظ شود. افراد ریزنقش و لاغر برای عمل بزرگ کردن سینه نمی‌توانند پروتزهای حجیم و سایز بزرگ‌تر از معمول انتخاب کنند، چرا که تقارن سینه‌ها و تناسب‌شان با بدن بهم می‌ریزد. 

 

نحوه ایمپلنت سینه

در فرایند آماده شدن برای عمل سینه پروتزی حتما درباره نحوه ایمپلنت سینه و مراحل ایمپلنت سینه با جراح پلاستیک گفتگو کنید. اگر بدانید که عمل بزرگ کردن سینه با جراحی چگونه است و چه مراحلی دارد، راحت‌تر می‌توانید با فرایند درمان کنار بیایید. مراحل ایمپلنت سینه در بیشتر موارد به شرح زیر هستند:

اولین قدم از مراحل ایمپلنت سینه، مشاوره با پزشک و متخصص پلاستیک و زیبایی است. در این مرحله، می‌توانید نحوه پروتز سینه، اهداف، انتظارات، ترجیحات و سوالات خود را با پزشک مطرح کنید. پزشک با بررسی وضعیت بدنی و سلامتی و شرایط مشخص می‌کند که آیا بیمار کاندیدای مناسبی برای ماموپلاستی افزایشی یا پروتز دائمی سینه هست یا خیر.

پس از مشاوره، نوبت به انتخاب پروتز مناسب می‌رسد که باید اندازه، شکل، جنس و محل قرارگیری پروتز انتخاب شود. در این مرحله می‌توانید از بین نمونه‌های مختلفی که جراح پلاستیک نشان می‌هد، پروتز پستان مناسب خود را انتخاب کنید.

عمل جراحی پروتز سینه تحت بیهوشی عمومی یا بیهوشی موضعی با مهار وریدی صورت می‌گیرد. در این مرحله، پزشک برش کوچکی در محل قرارگیری ایمپلنت می‌زند. سپس پروتزها را در محل مناسب قرار می‌دهد. در صورت استفاده از پروتز زیر عضله، پروتز زیر عضله پکتورالیس بزرگ قرار می‌گیرد.

پس از کاشت و قرار دادن پروتز در جای موردنظر، برش‌ها بسته و بخیه زده می‌شوند.

پیگیری و مراجعه منظم از مهم‌ترین مراحل ایمپلنت سینه هستند که باید تحت نظر پزشک دستورالعمل‌های مراقبتی از ایمپلنت پستان را رعایت کنید.

 

عمل پروتز سینه چقدر طول می کشد؟

مدت زمان عمل پروتز سینه به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد مانند:

روش جراحی پروتز سینه از جمله برش تحت سینه، برش زیر بغل و برش زیر پستان

پیچیدگی‌های عمل: اگر نیاز به بازسازی بافت‌های سینه، برش‌های اضافی یا ترمیمات بیشتری وجود داشته باشد، مدت زمان عمل پروتز سینه طولانی‌تر می‌شود. 

نوع پروتز انتخابی، شرایط بیمار و تخصص و مهارت جراح هم از عوامل اثرگذار بر مدت زمان عمل پروتز سینه هستند. 

به طور کلی، عمل پروتز سینه معمولا در یک جلسه جراحی انجام می‌شود و مدت زمان آن بین 1 تا 3 ساعت طول می‌کشد.  

 

انواع برش در جراحی پروتز سینه

در جراحی پروتز سینه، می‌توان از چند نوع برش مختلف استفاده کرد. نوع برشی که در عمل استفاده می‌شود، به ترجیحات پزشک، وضعیت جسمی بیمار و نوع پروتز سینه بستگی دارد. انواع برش در جراحی پروتز سینه عبارتند از:

برش تحت سینه : در این روش، برش کوچکی در پایین سینه، در خط شکستگی پوستی تحت سینه ایجاد می‌شود. این برش برای ایجاد دسترسی به محل قرارگیری ایمپلنت‌ها زیر بافت سینه به‌کار می‌آید.

برش زیر بغل : برشی زیر بغل ایجاد شده تا ایمپلنت به سینه منتقل شود. این برش برای افرادی مناسب است که تمایلی به برش در ناحیه سینه ندارند و یا دارای سینه کوچکتری هستند.

برش زیر پستان : زیر سینه‌ها و در نقطه اتصال به قفسه سینه ایجاد می‌شود. 

برش پری آرئول (Periareolar Incision) : اطراف سینه و حاشیه پستان ایجاد می‌شود. این نوع برش برای رفع همزمان اندازه سینه و تنظیم شکل حاشیه پستان به‌کار می‌رود. 

 

مزایای پروتز سینه

پروتز سینه به‌دلیل قابلیت پیش‌بینی بالا، ثبات حجم و امکان انتخاب اندازه و شکل دلخواه، جایگاه ویژه‌ای در جراحی‌های زیبایی و ترمیمی دارد. این روش در مقایسه با سایر روش‌ها (مانند تزریق چربی) می‌تواند تغییرات مشخص‌تر و قابل‌کنترل‌تری ایجاد کند. آشنایی با مزایای پروتز کمک می‌کند تا تفاوت آن با سایر گزینه‌های موجود بهتر درک شود و فرد بتواند همراه با پزشک متخصص تصمیم آگاهانه‌تری بگیرد.

 

• قابلیت افزایش حجم زیاد و قابل‌پیش‌بینی

پروتز سینه امکان ایجاد افزایش حجم قابل‌توجه را فراهم می‌کند؛ حجمی که معمولاً با تزریق چربی قابل دستیابی نیست. اندازه پروتز دقیق انتخاب می‌شود و نتیجه از نظر حجم، قابل‌پیش‌بینی‌تر و ثابت‌تر است. این موضوع برای افرادی که به دنبال تغییر چشمگیر در سایز هستند، یک مزیت مهم محسوب می‌شود.

 

• نتایج پایدارتر در طولانی‌مدت

در حالی که قسمت قابل‌توجهی از چربی تزریق‌شده ممکن است در ماه‌های ابتدایی جذب شود و نیاز به جلسات تکمیلی وجود داشته باشد، پروتز سینه حجم خود را حفظ می‌کند و معمولاً در کوتاه‌مدت نیاز به ترمیم ندارد. همین ثبات نتیجه باعث شده بسیاری از افراد روش ایمپلنت را ترجیح دهند.

 

• مناسب برای افراد لاغر یا فاقد چربی کافی

برخلاف تزریق چربی که نیاز به وجود چربی کافی در سایر نواحی بدن دارد، پروتز برای همه افراد—even افراد بسیار لاغر—قابل انجام است. افرادی که با کمبود بافت چربی مواجه هستند با استفاده از پروتز می‌توانند به حجم دلخواه برسند.

 

• اصلاح سریع و مؤثر فرم سینه

پروتزها نه‌تنها باعث افزایش حجم می‌شوند، بلکه می‌توانند شکل سینه را نیز به طور قابل‌توجهی تغییر دهند. در شرایطی مانند افتادگی خفیف، عدم تقارن، یا نیاز به ایجاد فرم گردتر، پروتز معمولاً به‌سرعت فرم مشخص و واضحی ایجاد می‌کند که با تزریق چربی سخت‌تر به دست می‌آید.

 

• امکان انتخاب شکل، اندازه و نوع پروتز

وجود انواع پروتز (دایره‌ای، قطره‌اشکی، سفتی‌های مختلف و پروتزهای سیلیکونی یا آب‌نمکی) این امکان را می‌دهد که پزشک و بیمار با توجه به فرم بدن و هدف زیبایی، گزینه‌ای کاملاً شخصی‌سازی‌شده انتخاب کنند. این تنوع در سایر روش‌ها کمتر دیده می‌شود.

 

• مناسب برای افرادی که افتادگی متوسط دارند

در برخی موارد که سینه دچار افتادگی است اما هنوز نیاز به لیفت کامل ندارد، استفاده از پروتز می‌تواند بخشی از افتادگی را جبران کند و بدون نیاز به جراحی لیفت، فرم سینه را بهبود دهد. این کار با چربی معمولاً ممکن نیست.

 

• قابل‌استفاده برای تغییرات ساختاری بزرگ

اگر نیاز به تغییرات اساسی در فرم، برجستگی یا پرکردن قسمت فوقانی سینه باشد، پروتز معمولاً نتیجه واضح‌تر و مشخص‌تری نسبت به تزریق چربی ایجاد می‌کند. به همین دلیل در بیمارانی که به «حالت پُر و برجسته» علاقه دارند، پروتز انتخاب مناسب‌تری است.

 

• جراحی تنها در یک جلسه و بدون نیاز به تکرار

در بیشتر موارد پروتز در یک جلسه جراحی نتیجه نهایی را ایجاد می‌کند، در حالی‌که تزریق چربی معمولاً نیاز به دو یا چند جلسه دارد تا حجم مورد نیاز تثبیت شود. این موضوع برای افرادی که نمی‌خواهند چندین مرحله درمان داشته باشند، مزیت مهمی است.

 

در مواردی که افتادگی پوست نیز وجود دارد، ترکیب کاشت ایمپلنت با لیفت سینه می‌تواند نتایج طبیعی‌تر و ماندگارتری ایجاد کند.

 

معایب و عوارض پروتز سینه

هرچند که بزرگ کردن سینه با جراحی یا ترمیم سینه‌ها بعد از ماستکتومی با کاشت سینه، روشی است که باعث تغییرات زیادی در زندگی زنان سراسر دنیا می‌شود، اما همانند هر روش جراحی، ممکن است کاشت سینه هم عوارضی داشته باشد.

 اگر برایتان سوال است که عمل پروتز سینه چه عوارضی دارد، باید بگوییم که بعد از جایگذاری ایمپلنت‌ها ممکن است کمی طول بکشد تا بدن‌تان به پروتز عادت کند. برخی خانم‌ها بعد از عمل، پشیمان شده و وجود پروتز دائمی سینه آن‌ها را عصبی می‌کند، حتی تغییرات آب و هوایی هم ممکن است روی آن‌ها تاثیر بگذارد. از دیگر معایب و عوارض ایمپلنت سینه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

• درد و تورم بعد از عمل

درد و تورم پس از جراحی پروتز سینه از عوارض موقتی است که به دلیل تحریک در ناحیه عمل، واکنش بدن به عمل، ترشح مایعات و خون در ناحیه عمل ایجاد می‌شود و طی چند روز با مصرف مسکن کاهش می‌یابد. 

 

• احتمال عفونت

عفونت پس از عمل بزرگ کردن سینه از عوارض نادر اما ممکن است که به‌دلیل سیستم ایمنی ضعیف، استفاده از تجهیزات غیر ضدعفونی، عمل جراحی طولانی، و عدم رعایت بهداشت مناسب در فرآیند جراحی بوجود می‌آید.

در صورت مشاهده قرمزی، تورم، درد، گرمی، خارش، ترشحات غیر معمول، تغییر در شکل یا حجم پروتز، تب، لرزش، لخته‌ خونی و علائم عمومی عفونت بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. معمولا با مصرف آنتی بیوتیک و تخلیه مایعات می‌توان عوارض عفونت را برطرف نمود. در موارد شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی دوباره یا تعویض پروتز باشد.

 

• خونریزی

خونریزی پس از جراحی بزرگ کردن سینه چندان طبیعی نیست و از عوارض نادری است که جای نگرانی ندارد. اما اگر در اثر شکستگی عروق، عفونت، عدم تطابق در انعقاد خون، استعمال داروهای ‌رقیق کننده خون، فشار بیش از حد روی منطقه عمل و فعالیت بدنی سنگین، دچار خونریزی بعد از ایمپلنت سینه شدید باید به پزشک مراجعه کنید.

 

• تغییر حس نوک سینه

عمل پروتز سینه ممکن است باعث تغییر حس نوک سینه شود و حساسیت آن‌ها را کاهش دهد. تغییر در تحریک عصبی بعد از جراحی و ایجاد تغییرات در ساختار سینه یا تنش عضلانی ممکن است باعث تغییر حس نوک سینه شود. البته در بیشتر موارد، پس از جراحی بزرگ کردن سینه، برخی از تغییرات حسی در طول زمان بهبود یافته و به حالت عادی برمی‌گردند. 

 

• پارگی یا نشتی پروتز

یکی از عوارض نادر ایمپلنت سینه، پارگی یا نشتی پروتز پس از عمل بزرگ کردن سینه با ایمپلنت است که ممکن است به‌خاطر فشار زیاد روی پروتزها، ضربه، تروما، یا خطا در جراحی رخ دهد. در صورتی که پروتز شکسته باشد، باعث نشتی مواد درون پروتز و تغییر شکل سینه می‌شود. در صورت نشت موادی مانند محلول فیزیولوژیک یا ژل سیلیکون از پروتز، شاهد تغییر شکل و حجم سینه و عفونت در ناحیه عمل خواهید بود.

 

• نیاز به معاینات و سونوگرافی دوره‌ ای

برای بررسی شکل و حجم سینه‌ها، بررسی نشتی، پارگی یا تغییرات دیگر در پروتز، علائم عفونت و یا هر مشکل دیگری، بعد از بزرگ کردن سینه با جراحی نیاز به معاینات و سونوگرافی دوره‌ای هست. 

 

اقدامات لازم قبل از عمل پروتز سینه

پیش از انجام هر نوع جراحی پروتز سینه، مجموعه‌ای از بررسی‌ها و آماده‌سازی‌ها انجام می‌شود تا ایمنی فرد تضمین شود و نتیجه نهایی با دقت بیشتری قابل پیش‌بینی باشد. در نخستین مرحله، یک جلسه مشاوره کامل میان فرد و پزشک برگزار می‌شود. در این جلسه وضعیت سلامت عمومی، سابقه بیماری‌ها، داروهای مصرفی و انتظارات فرد از نتیجه جراحی بررسی می‌شود. پزشک شکل بدن، بافت سینه و گزینه‌های مختلف پروتز را ارزیابی می‌کند تا مشخص شود کدام نوع و اندازه مناسب‌تر است.

پس از مشاوره، معمولاً انجام برخی آزمایش‌ها مانند آزمایش خون و در صورت نیاز تصویربرداری‌هایی مثل سونوگرافی یا ماموگرافی درخواست می‌شود تا وضعیت داخلی بافت پستان با دقت بیشتری بررسی شود. همچنین پزشک براساس شرایط فرد، ممکن است توصیه کند مصرف برخی داروها—به‌ویژه داروهای رقیق‌کننده خون—برای مدتی پیش از جراحی محدود یا مدیریت شود. این کار فقط با نظر پزشک و برای جلوگیری از افزایش خونریزی انجام می‌شود.

یکی از نکات مهم برای ایمنی عمل، پرهیز از مصرف سیگار و سایر محصولات نیکوتین است. نیکوتین بر روند ترمیم بافت تأثیر منفی می‌گذارد و می‌تواند ریسک عوارض جراحی را بالا ببرد، به همین دلیل در جراحی‌های زیبایی معمولاً توصیه می‌شود فرد در هفته‌های قبل از عمل مصرف آن را متوقف کند. حفظ سبک زندگی سالم نیز در این دوره اهمیت دارد. تغذیه مناسب، مصرف کافی آب و خواب منظم به آماده‌بودن بدن برای جراحی کمک می‌کند.

در روزهای نزدیک به جراحی، پزشک معمولاً دستورالعمل‌هایی درباره ناشتا بودن، داروهای مجاز، مراقبت‌های اولیه و نحوه آماده شدن برای روز عمل ارائه می‌دهد. مهم است فرد این توصیه‌ها را دقیق دنبال کند تا روند جراحی و دوران نقاهت با کمترین مشکل همراه باشد. در نهایت، آگاهی از روند جراحی و داشتن انتظارات واقع‌بینانه از نتیجه نیز بخشی از آمادگی پیش از عمل است و به رضایت بیشتر پس از انجام آن کمک می‌کند.

 

مراقبت های بعد از عمل پروتز سینه

 

• استفاده از بانداژ یا سوتین مخصوص طبق نظر پزشک برای حمایت بهتر از بافت و قرارگیری مناسب پروتز.
• محدود کردن فعالیت‌های شدید و حرکات سنگین شانه در چند هفته اول برای جلوگیری از فشار و جابه‌جایی پروتز.
• بازگشت تدریجی به فعالیت‌های سبک روزمره زیر نظر پزشک.
• ویزیت‌های منظم پس از عمل برای بررسی ترمیم زخم، تقارن سینه‌ها و موقعیت پروتز.
• گزارش هرگونه درد شدید، تورم غیرعادی یا نشانه‌های التهاب به پزشک برای بررسی سریع‌تر.
• مراقبت از زخم‌ها و رعایت بهداشت ناحیه طبق توضیحات ارائه‌شده در ویزیت پزشکی.
• پذیرفتن اینکه نتیجه نهایی به‌صورت تدریجی شکل می‌گیرد و پروتز طی هفته‌های اول به‌مرور در جای طبیعی خود قرار می‌گیرد.

 

ماندگاری پروتز سینه

پروتزهای سینه جزو وسایل پزشکی بادوام محسوب می‌شوند، اما دائمی نیستند. ماندگاری آن‌ها به عواملی مثل جنس پروتز، شیوه جراحی، ساختار بدن فرد و گذشت زمان بستگی دارد. پروتزهای سیلیکونی و سالینی امروزی معمولاً طراحی‌شده‌اند تا سال‌های طولانی بدون مشکل باقی بمانند، اما تولیدکنندگان و جراحان تأکید می‌کنند که هیچ پروتزی مادام‌العمر نیست و ممکن است پس از مدتی نیاز به بررسی یا تعویض پیدا کند.

به‌طور معمول، بسیاری از پروتزها می‌توانند ۱۰ تا ۱۵ سال یا حتی بیشتر بدون دردسر باقی بمانند. با این حال، برخی افراد ممکن است زودتر نیاز به تعویض داشته باشند و برخی دیگر ممکن است سال‌ها بدون هیچ مشکل خاصی از پروتز خود استفاده کنند. عواملی مانند تغییرات وزن، بارداری، روند طبیعی پیری پوست و بافت سینه یا ایجاد عوارضی مثل پارگی پروتز یا سفتی کپسولی می‌تواند ضرورت بررسی و تعویض را ایجاد کند.

یکی از نکات مهم این است که ماندگاری پروتز فقط به خود وسیله مربوط نمی‌شود؛ بلکه پیگیری‌های منظم و بررسی دوره‌ای توسط پزشک نقش مهمی دارد. با گذشت زمان، پزشک با معاینه یا در صورت لزوم با روش‌های تصویربرداری، وضعیت پروتز را کنترل می‌کند تا اگر تغییری ایجاد شده باشد، به‌موقع تشخیص داده شود. در نهایت، دوام پروتز موضوعی فردمحور است و بسته به شرایط جسمی و سبک زندگی متفاوت خواهد بود.

پس از گذشت چند سال از کاشت ایمپلنت، برای حفظ فرم و جوانی سینه می‌توان از روش‌های غیرجراحی مانند لیفت سینه با نخ بهره گرفت.

 

مقایسه پروتز سینه با روش های دیگر مانند تزریق چربی

روش تزریق چربی به سینه نسبت به ایمپلنت سینه، جای زخم و اسکار کمتری دارد، چرا که چربی‌ها به بافت سینه تزریق می‌شوند. 

البته در روش بزرگ کردن سینه با تزریق چربی، سایز سینه‌ها به اندازه روش ایمپلنت بزرگ نمی‌شود، به‌علاوه اینکه روش پرهزینه‌تر و گران‌قیمت‌تری است.  

عوارض و خطرات تزریق چربی کمتر از ایمپلنت سینه است. احتمال پارگی یا نشتی در سینه پروتزی بیشتر از روش تزریق چربی است. 

تنوع اندازه در جراحی پروتز سینه بیشتر است و روش مقرون به صرفه‌تری به‌شمار می‌آید. احتمال بروز عفونت در تزریق چربی کمتر است چرا که هیچ ماده خارجی وارد بدن نشده و روش محبوبی برای زنانی است که تمایلی به کاشت سینه و استفاده از ایمپلنت سینه ندارند.

 

هزینه پروتز سینه

افزایش حجم سینه، نوعی عمل زیبایی است که تحت پوشش بیمه قرار ندارد.دستمزد جراح پلاستیک روی محاسبه هزینه ایمپلنت سینه تاثیر می‌گذارد. جهت اطلاع دقیق درباره قیمت ایمپلنت سینه با پزشک معالج و مرکز درمانی‌تان تماس بگیرید. 

عوامل موثر بر هزینه ( نوع پروتز، دستمزد جراح)

عوامل مختلفی بر تعیین هزینه عمل بزرگ کردن سینه با جراحی تاثیر می‌گذارند. اینکه پروتز دائمی سینه باشد یا پروتز متحرک، از چه نوع و مدلی برای کاشت سینه‌ها استفاده شده است، هزینه‌های بیهوشی، تجهیزات و امکانات مرکز درمانی و موقعیت جغرافیایی آن، در کنار تخصص و مهارت جراح و دستمزد جراح، مهم‌ترین عوامل موثر بر هزینه پروتز پستان هستند. هزینه‌های دوره نقاهت و بعد عمل را هم باید درنظر بگیرید.