پیرسینگ لپ

پیرسینگ لپ یکی از جذاب‌ترین و پرطرفدارترین انواع پیرسینگ در بین جوانان و دوستداران مد است. این نوع پیرسینگ که به نام پیرسینگ گونه یا پیرسینگ چال لپ نیز شناخته می‌شود، به طور خاص باعث ایجاد جلوه‌ای منحصر به فرد در صورت می‌شود. اگر به دنبال اطلاعات بیشتری در مورد این نوع پیرسینگ هستید، با ما همراه باشید.

پیرسینگ لپ چگونه انجام می‌شود؟ 

پیرسینگ لپ یا گونه یک فرآیند ساده اما حساس است که باید توسط یک متخصص حرفه‌ای انجام شود. بسیاری از افراد پیرسینگ لپ را به دلیل جذابیت و ایجاد فرم خاص روی صورت انتخاب می‌کنند، درست مانند ایجاد چال گونه که جلوه‌ای طبیعی و متفاوت به لبخند می‌دهد. روند کلی پیرسینگ به شرح زیر است.

 

مشاوره اولیه: در مرحله اول، متخصص شما با بررسی ساختار صورت شما تصمیم می‌گیرد که بهترین محل برای سوراخ کردن کجا است. همچنین ممکن است تست‌های لازم برای اطمینان از اینکه بدن شما مشکلی با فلز پیرسینگ ندارد، انجام شود.

 

استفاده از وسایل استریل: ابزارها و سوزن‌های استفاده شده باید به صورت کامل استریل شده باشند تا از خطر عفونت جلوگیری شود.

 

سوراخ کردن محل مورد نظر: متخصص با دقت و با استفاده از سوزن‌های نازک و مخصوص، محل مورد نظر را سوراخ کرده و جواهر مورد نظر را در آن قرار می‌دهد.

 

مراقبت‌های بعد از انجام: در این مرحله، پزشک توصیه‌هایی برای نگهداری و جلوگیری از عفونت به شما می‌دهد.

 

موارد منع انجام پیرسینگ

• دیابت 

در افراد دیابتی، ترمیم زخم‌ها کندتر انجام می‌شود و احتمال عفونت‌های باکتریایی و قارچی بیشتر است. قند خون بالا باعث اختلال در عملکرد گلبول‌های سفید می‌شود، بنابراین بدن در مقابله با میکروب‌ها ضعیف‌تر عمل می‌کند. پیرسینگ در ناحیه لب که محیط مرطوب و پر از باکتری است، خطر عفونت مزمن یا زخم‌های دیرترمیم را افزایش می‌دهد.
توصیه: در بیماران دیابتی فقط با کنترل کامل قند خون و مشورت با پزشک مجاز است.

 

• اختلالات انعقادی

در افراد مبتلا به هموفیلی، ترومبوسیتوپنی یا سایر اختلالات انعقادی، کوچک‌ترین سوراخ ممکن است منجر به خونریزی شدید و کنترل‌نشده شود. حتی اگر زخم کوچک باشد، لخته‌شدن خون ممکن است دچار تأخیر شود.
توصیه: این افراد فقط با تأیید پزشک متخصص هماتولوژی و در شرایط کنترل‌شده (مثلاً تزریق فاکتور قبل از عمل) می‌توانند پیرسینگ انجام دهند.

 

• اختلالات سیستم ایمنی

در افراد با ضعف سیستم ایمنی (مانند HIV، مصرف‌کنندگان کورتون یا داروهای سرکوبگر ایمنی، بیماران سرطانی)، احتمال بروز عفونت بسیار بالا است. بدن ممکن است نتواند باکتری‌های معمولی دهان را کنترل کند و منجر به سلولیت، آبسه یا سپسیس شود.
توصیه: انجام پیرسینگ در این افراد معمولاً منع نسبی یا مطلق دارد.

 

• بیماری‌های پوستی فعال در محل پیرسینگ

اگر در محل مورد نظر ضایعاتی مانند جوش، تبخال، یا اگزما وجود داشته باشد، پیرسینگ ممکن است باعث گسترش عفونت شود.
باید ابتدا بیماری پوستی درمان شود و سپس اقدام گردد.

 

• آلرژی به فلزات 

واکنش آلرژیک به نیکل، کروم یا سایر فلزات ممکن است باعث قرمزی، خارش و التهاب مزمن شود.
توصیه: باید از جواهرات ضد حساسیت مانند تیتانیوم، طلا یا فولاد جراحی (surgical steel) استفاده شود.

 

• بارداری

در دوران بارداری سیستم ایمنی تغییر می‌کند و خطر عفونت و واکنش التهابی بیشتر است. همچنین در صورت بروز عفونت، درمان با داروهای ضدباکتری ممکن است برای جنین خطرناک باشد.
توصیه می‌شود پیرسینگ تا پس از زایمان به تعویق افتد.

 

• سابقه عفونت‌های مکرر یا زخم‌های گوشت اضافه

اگر فرد سابقه تشکیل کلوئید دارد، احتمال بروز زخم برجسته و بدشکل در محل پیرسینگ زیاد است. در چنین مواردی، پزشک معمولاً منع انجام پیرسینگ را توصیه می‌کند.

 

• مصرف داروهای خاص

داروهایی مانند آسپرین، وارفارین، کلوپیدوگرل و NSAIDها باعث افزایش خونریزی می‌شوند. مصرف کورتیکواستروئیدها باعث تضعیف ترمیم زخم می‌شود.
در صورت مصرف این داروها باید با پزشک مشورت شود.

 

مراقبت‌های بعد از پیرسینگ لپ

بعد از انجام پیرسینگ لپ، مراقبت‌های لازم بسیار حیاتی است تا از بروز عفونت یا مشکلات دیگر جلوگیری شود. چرا که کوچک‌ترین عفونت می‌تواند روی زیبایی چهره اثر بگذارد. به همین دلیل برخی افراد به سراغ روش‌های جایگزین پایدارتر مانند لیفت گونه با جراحی می‌روند تا بدون دغدغه عفونت یا حساسیت، فرم دلخواه خود را داشته باشند.

در اینجا به چند نکته مهم که باید به آن توجه داشته باشید اشاره می‌کنیم.

شستشو با محلول نمکی: شستشو با محلول نمکی یکی از مهم‌ترین اقدامات مراقبتی بعد از پیرسینگ لپ است. این کار کمک می‌کند تا هر گونه باکتری یا آلودگی که ممکن است در اطراف محل پیرسینگ جمع شود، از بین برود و خطر بروز عفونت به حداقل برسد. برای انجام این کار، بهتر است از محلول نمکی استریل استفاده کنید و محل پیرسینگ را به آرامی با یک پنبه تمیز یا گاز آغشته به محلول پاک کنید. این کار باید دو بار در روز انجام شود تا روند بهبود سریع‌تر و بدون عوارض طی شود.

 

خودداری از لمس بی‌مورد: خودداری از لمس بی‌مورد پیرسینگ یکی از نکات کلیدی در جلوگیری از عفونت و تحریک پوست است. دست‌های ما به طور مداوم با سطوح مختلف در تماس هستند و ممکن است حامل باکتری‌ها و آلودگی‌های مختلف باشند. لمس کردن پیرسینگ با دست‌های آلوده می‌تواند منجر به ورود میکروب‌ها به زخم باز شود و روند بهبود را کند یا حتی باعث عفونت شود. بنابراین، سعی کنید تنها در صورت نیاز و با دست‌های کاملا شسته و ضدعفونی شده پیرسینگ خود را لمس کنید.

 

از محصولات شیمیایی استفاده نکنید: به کار بردن صابون‌ها، لوسیون‌های معطر یا محصولات شیمیایی روی محل پیرسینگ ممکن است به پوست آسیب بزند. این محصولات معمولا حاوی ترکیبات تحریک‌کننده یا آلرژی‌زا هستند که می‌توانند روند بهبود زخم را مختل کنند یا باعث خشکی و التهاب پوست شوند. به جای آن، استفاده از شوینده‌های ملایم و بدون عطر توصیه می‌شود تا سلامت محل پیرسینگ حفظ شود.

 

عدم فشار بر روی پیرسینگ: در هنگام خواب یا فعالیت‌های روزانه، باید مراقب باشید که فشاری به پیرسینگ لپ وارد نشود. هنگام خوابیدن به پهلو یا تکیه دادن صورت به دست، ممکن است ناخواسته به پیرسینگ فشار بیاورید. بهتر است از بالش نرم استفاده کرده و از قرار دادن صورت روی محل پیرسینگ خودداری کنید. فشار مداوم می‌تواند باعث التهاب، جابجایی جواهر یا حتی تاخیر در بهبود زخم شود.

 

عوارض پیرسینگ گونه 

مانند هر عمل زیبایی دیگر، پیرسینگ لپ نیز ممکن است با عوارضی همراه باشد. در ادامه به برخی از این عوارض اشاره می‌کنیم.

عفونت‌های موضعی

عفونت پیرسینگ لپ یکی از جدی‌ترین عوارض احتمالی پس از انجام این نوع پیرسینگ است. این عارضه معمولا به دلیل عدم رعایت نکات بهداشتی یا استفاده از وسایل آلوده در زمان سوراخ کردن ایجاد می‌شود. علائم شایع عفونت پیرسینگ لپ شامل قرمزی شدید، تورم بیش از حد، درد مزمن، و خروج ترشحات چرکی از محل پیرسینگ است. این نشانه‌ها ممکن است در ابتدا خفیف به نظر برسند اما اگر به سرعت درمان نشوند، می‌توانند منجر به مشکلات جدی‌تری مانند گسترش عفونت به سایر نواحی صورت یا حتی عفونت سیستمیک شوند.

برای جلوگیری از بروز عفونت، مراقبت‌های دقیق پس از انجام پیرسینگ ضروری است. شستشوی روزانه با محلول‌های ضدعفونی ملایم یکی از بهترین راه‌ها برای تمیز نگه داشتن پیرسینگ و جلوگیری از ورود باکتری‌ها به زخم است. همچنین، باید از تماس مواد تحریک‌کننده مانند محصولات آرایشی یا مواد شیمیایی قوی با محل پیرسینگ خودداری شود، زیرا این مواد می‌توانند باعث تحریک پوست و افزایش احتمال عفونت شوند. 

در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک، مراجعه فوری به پزشک یا متخصص پیرسینگ بسیار ضروری است. پزشک می‌تواند با تجویز داروهای مناسب یا توصیه‌های بهداشتی از پیشرفت عفونت جلوگیری کند و شما را در مراحل بهبودی همراهی کند. رعایت این نکات به شما کمک می‌کند تا از تجربه‌ی ناخوشایند عفونت پس از پیرسینگ جلوگیری کرده و به راحتی از ظاهر زیبای جدید خود لذت ببرید.

حساسیت به فلزات

حساسیت به فلزات یکی از عوارض جانبی بالقوه پیرسینگ لپ است که ممکن است در برخی افراد مشاهده شود. این واکنش آلرژیک معمولا به دلیل حساسیت به فلزات خاصی مانند نیکل، کروم یا سایر آلیاژهای موجود در جواهرات پیرسینگ ایجاد می‌شود. علائم حساسیت شامل خارش، قرمزی، تورم و ایجاد جوش‌های ریز در اطراف محل پیرسینگ است. در صورت بروز این نشانه‌ها، لازم است فورا جواهرات فلزی را تعویض کرده و از جواهرات با کیفیت بالا و ضد حساسیت استفاده کنید. همچنین، مشاوره با پزشک یا متخصص پوست در چنین شرایطی ضروری است تا درمان مناسب انجام شود و از بروز عوارض بیشتر جلوگیری گردد. 

ایجاد زخم‌های گوشت اضافه

ایجاد زخم‌های گوشت اضافه یا کلوئید یکی از عوارض بالقوه پیرسینگ لپ است که می‌تواند در برخی افراد بروز کند. این زخم‌ها به صورت توده‌های بافتی غیرطبیعی در محل زخم ظاهر می‌شوند و معمولا به دلیل واکنش بدن به آسیب یا التهاب ایجاد می‌شوند. کلوئیدها می‌توانند بزرگ‌تر از زخم اصلی باشند و ظاهری ناخوشایند به محل پیرسینگ ببخشند. در برخی موارد، این زخم‌ها می‌توانند خارش یا درد نیز ایجاد کنند. درمان زخم‌های گوشت اضافه ممکن است شامل استفاده از کرم‌های استروئیدی، درمان‌های لیزری یا حتی جراحی باشد. مشاوره با پزشک متخصص در مورد روش‌های درمانی مناسب بسیار اهمیت دارد تا بهبودی سریع‌تر و بهبود ظاهر ناحیه پیرسینگ حاصل شود.

خطرات طولانی مدت

خطرات طولانی‌مدت پیرسینگ لپ می‌تواند به شدت تحت تاثیر عدم رعایت مراقبت‌های لازم قرار گیرد. اگر بهداشت و مراقبت‌های پس از پیرسینگ به‌درستی انجام نشود، ممکن است عوارضی چون تشکیل بافت زخم در ناحیه سوراخ ایجاد شود. این بافت‌ها ممکن است به شکل زخم‌های کلوئیدی یا زخم‌های ضخیم و ناهموار بروز کنند که ممکن است دردناک و غیرقابل تحمل باشند. 

در حالی که خطرات پیرسینگ لپ می‌تواند ماندگار باشد، روش‌هایی مانند چال گونه با نخ جایگزین کم‌خطرتر و موقتی‌تری به شمار می‌آیند.

 

علاوه بر این، عدم مراقبت کافی می‌تواند به بروز عفونت‌های مزمن، حساسیت‌های مکرر یا حتی نیاز به جراحی برای برداشتن بافت زخم منجر شود. به همین دلیل، رعایت نکات بهداشتی، نظارت بر علائم و مشاوره با پزشک متخصص بسیار حائز اهمیت است تا از بروز عوارض طولانی‌مدت جلوگیری شود و سلامت و زیبایی ناحیه پیرسینگ حفظ گردد.

اگر به دنبال روشی غیرتهاجمی‌تر برای زیبایی گونه‌ها باشید، گزینه‌هایی مانند لیفت گونه با نخ وجود دارند که بدون ایجاد زخم یا سوراخ‌کاری، تغییر محسوسی در فرم صورت ایجاد می‌کنند.

قیمت پیرسینگ چال گونه

هزینه انجام پیرسینگ لپ یا چال گونه تحت تاثیر چندین عامل قرار دارد. نخست، محل انجام پیرسینگ اهمیت زیادی دارد. اگر این عمل در کلینیک‌های معتبر انجام شود، قیمت آن به‌طور طبیعی بالاتر خواهد بود. همچنین، نوع جواهر استفاده شده می‌تواند تاثیر زیادی بر هزینه داشته باشد. جواهرات با جنس‌های مختلف، از طلا تا استیل ضد زنگ، قیمت‌های متفاوتی دارند. 

 

علاوه بر این، تخصص فرد انجام‌دهنده نیز بر هزینه تاثیر می‌گذارد. هر چه تخصص و تجربه فرد بیشتر باشد، معمولا هزینه نیز بالاتر خواهد بود.