اورینگ اورینگ ارتودنسی کش یا حلقه لاستیکی کوچکی است که برای پشتیبانی از اتصال سیم کمانی به هر براکت در ارتودنسی ثابت استفاده می‌شود. ارتودنتیست‌ها با کشیدن حلقه اورینگ در گوشه‌های هر براکت، آن‌ها را روی سیم کمانی قرار می‌دهند. 
بیشتر اورینگ‌ها در رنگ نقره‌ای یا شفاف تولید می‌شوند تا با براکت‌ها مطابقت داشته باشند، اما رنگ‌های متنوع آنها را نیز می‌توانید استفاده نمایید. لیگاتور ارتودنسی یا همان اورینگ باید در روز تعویض شود که دستورالعمل تعویض و نصب آن را در این مطلب ذکر کرده‌ام. اگر به‌درستی از آن استفاده نمایید، سرعت روند درمان ارتودنسی خود را افزایش می‌دهید و نتیجه بهتر می‌گیرید.

 

 

دلایل استفاده از اورینگ ارتودنسی

 

ثابت نگه داشتن سیم ارتودنسی: اورینگ کمک می‌کند سیم‌ها در جای خود ثابت بمانند و فشار آنها بر روی دندان نیز حفظ شود. البته براکت‌های خودتنظیم نیازی به اورینگ ندارند، زیرا این براکت‌ها دارای یک دروازه کوچک هستند که باز و بسته می‌شود تا سیم کمانی را در جای خود نگه دارد.

 

ایجاد نیروی ملایم و کنترل شده: این نوارهای پلاستیکی نیروی ملایمی روی دندان وارد می‌آورند که به حرکت دندان در جهت دلخواه کمک می‌کند. ارتودنتیست می‌تواند با تغییر رینگ لاستیکی و مکان آن، این نیروی ملایم را کنترل نماید. 

 

تنظیم دقیق حرکت دندان‌ها: اورینگ با فشار ملایمی که به دندان می‌آورد، کمک می‌کند جهت حرکت دندان و موقعیت آن اصلاح شوند. به‌عنوان‌مثال، فاصله دو دندان را کم می‌کند و یا دندان‌های کج را صاف می‌نماید. 

 

افزایش دقت درمان: گاهی سیم و براکت ارتودنسی به‌تنهایی فشار کافی برای اصلاح ناهنجاری دندان و فک را ندارند. به همین جهت ارتودنتیست از کش یا اورینگ ارتودنسی استفاده می‌کند تا هم میزان فشار را متعادل کند و هم دقت درمان را بالا ببرد. 

 

تنوع در کاربرد: این قطعات به دلیل انعطاف زیادی که دارند، می‌توانند برای موارد بسیاری در درمان ارتودنسی به کار روند. دندان‌پزشک می‌تواند در هر قسمت از دستگاه ارتودنسی از این کش‌ها استفاده کند تا کارایی آن بخش را بهبود دهد.

 

 

نحوه عملکرد اورینگ‌های ارتودنسی

همانطور که گفتم رینگ‌های ارتودنسی نوارهای لاستیکی کوچکی هستند که براکت‌ها و سیم‌ها را به هم می‌بندند. آنها بخش بسیار ضروری درمان ارتودنسی شما را تشکیل می‌دهند، زیرا به توزیع یکنواخت نیروهای اکلوزال برای صاف کردن دندان‌ها کمک می‌کنند. نیروی اکلوزال نیروی اعمال شده بر روی دندان‌های مقابل هنگام برخورد دندان‌های بالا و پایین است.

این کش‌های ارتودنسی معمولاً به براکت‌ها متصل می‌شوند و سیم را به خود براکت‌ها می‌بندند، اما می‌توان آن را در هر جایی که فشار اضافی مورد نیاز است، قرار داد. همچنین جایی که سیم نیاز به بسته شدن دارد تا روی کل ردیف دندان‌ها تأثیر بگذارد، می‌توان اورینگ ارتودنسی نصب کرد. پیش از آن لازم است ارتودنتیست سیم‌ها را با پلایر ارتودنسی به شکل دلخواه پیچ داده و در جای خود قرار دهد. سپس اورینگ را روی آن نصب کند تا ثابت باقی بماند.

 

 

انواع اورینگ ارتودنسی

اورینگ‌های ارتودنسی یا رنگارنگ هستند و یا کاملا شفاف. برخی از بیماران ترجیح می‌دهند که اورینگ تا حد امکان نامرئی باشد. برخی از بیماران ترجیح می‌دهند که از کش‌های رنگی رنگی استفاده کنند و توجه را به بریس‌های زیبا و مرتب خود جلب نمایند. این یک مسئله فردی است و سازندگان لیگاتورهای ارتودنسی به اندازه کافی زیرک بوده‌اند که انواع مختلفی از آنها بسازند تا همه بیماران را خوشحال کنند. 

گاهی اوقات، حلقه ارتودنسی از جنس لاستیک ساخته نمی‌شود، بلکه نوعی زنجیر فولادی جراحی است. اینها زنجیرهای بزرگ و مسطح هستند که به دندانهای خاصی متصل می‌شوند و فقط در موارد خاصی ضروری هستند، اما در صورت لزوم انجام ارتودنسی بدون آنها بسیار دشوار است. این نوع رینگ در برابر لکه نیز مقاوم است و همیشه تمیز می‌ماند.

 

 

نحوه نصب و تعویض اورینگ ارتودنسی

1. دست‌هایتان را بشویید: ابتدا یک اسکراب یا ضدعفونی کننده خوب به دست‌هایتان بزنید تا این میکروب‌ها وارد دهانتان نشوند.

2. جلو آینه بایستید: باید ببینید چطور اورینگ ارتودنسی را نصب می‌کنید تا اشتباهی مرتکب نشوید و به ارتودنسی خود آسیب نزنید.

3. از ابزار مخصوص استفاده کنید: از انگشتان خود یا قلاب خاصی برای برداشتن نوارهای لاستیکی استفاده نمایید.

4. قلاب‌ها را شناسایی کنید: ارتودنتیست شما به شما نشان می‌دهد که قلاب‌ها در کجای بریس‌های شما قرار دارند. آنها لنگرهای کوچکی هستند که اورینگ ارتودنسی درون آنها قرار می‌گیرد.

5. کش را بکشید: رینگ لاستیکی را بردارید و آن را بکشید.

6. انتهای اول را وصل کنید: یک سر کش را روی براکت یا قلاب تعیین شده روی بریس خود بیاندازید.

7. کشش در عرض: انتهای دیگر را به قلاب مقابل بیاورید. این کار کشش لازم را برای به حرکت درآوردن دندان‌های شما در موقعیت صحیح ایجاد می‌کند.

8. قلاب دوم را محکم کنید: کش را به نقطه قلاب دوم وصل کنید.

9. کشش را بررسی کنید: مطمئن شوید که رینگ محکم است؛ اما خیلی سفت نیست.

 

 

مزایای استفاده از اورینگ ارتودنسی

 

سرعت بخشیدن به درمان: رینگ ارتودنسی به براکت کمک می‌کند تا فشار لازم برای حرکت دندان به موقعیت جدید را اعمال نماید. این مازاد میرو روند درمان ارتودنسی ثابت را سریع‌تر می‌کند.

 

تنوع در طرح و رنگ: اورینگ‌ها در طرح‌ها و رنگ‌های متنوعی تولید می‌شوند که به بیماران، به‌ویژه کودکان، این امکان را می‌دهد تا اورینگ‌هایی با طرح مورد علاقه خود انتخاب کنند.

 

کمک به اصلاح فک: نوارهای لاستیکی برای اصلاح مسائل بایت، مانند اوربایت یا آندربایت ضروری هستند.

 

افزایش راحتی بیمار: امروزه اورینگ‌ها راحت‌تر در براکت قرار می‌گیرند و درد کمتری ایجاد می‌کنند.

 

کمک به ارتودنسی: این قطعات با حفظ فاصله دندان‌ها به درمان ارتودنسی شما کمک می‌کنند. همچنین به دندان‌ها اجازه می‌دهند به‌درستی روی هم قرار بگیرند و به بهترین شکل ظاهر شوند.

 

 

معایب و عوارض جانبی استفاده از اورینگ ارتودنسی

 

ناراحتی: ازآنجایی‌که نوارهای لاستیکی فشار بیشتری به دندان‌ها و فک شما وارد می‌کنند، ممکن است هنگام شروع استفاده از آنها ناراحتی موقتی داشته باشید. با استفاده از مسکن‌های بدون نسخه می‌توان این مشکل را کاهش داد.

 

واکنش آلرژیک: برخی از اورینگ‌ها کش لاتکس هستند. به همین دلیل ممکن است یک واکنش آلرژیک را تجربه کنید. رینگ‌های مصنوعی درحال‌حاضر در بازار موجود هستند، بنابراین اگر به لاتکس حساسیت دارید، حتماً به ارتودنتیست خود اطلاع دهید.

 

 

مراقبت‌های لازم بعد از نصب اورینگ ارتودنسی

 

بهداشت دهان و دندان: حتماً به‌صورت مرتب مسواک بزنید و از دهانشویه استفاده کنید. هنگام مسواک زدن اورینگ خود را بردارید.

 

پرهیز غذایی: از خوردن غذاهای سفت و چسبنده به همراه اورینگ ارتودنسی اجتناب کنید. برای خوردن این نوع غذاها اورینگ را از دهان خارج کنید.

 

دستکاری نکردن اورینگ: به هیچ عنوان اورینگ را دستکاری نکنید تا میزان فشار آن تغییر نکند و در روند ارتودنسی شما خللی وارد نشود.

 

داشتن تعداد کافی از کش‌ها برای تعویض در روز: از آنجا که باید هر روز اورینگ خود را عوض کنید، لازم است به تعداد کافی اورینگ داشته باشید.

 

مدت‌زمان لازم برای اثرگذاری اورینگ‌های ارتودنسی

مدت زمانی که با این لاستیک‌های رنگی سپری می‌کنید بسته به نیازهای درمانی خاص شما متفاوت است و از دو ماه تا بیش از یک سال طول می‌کشد. باید کش‌های خود را به طور تمام‌وقت (طبق دستورالعمل) بپوشید تا مطمئن شوید که درمان شما در مسیر درست قرار دارد و تکمیل آن به تعویق نمی‌افتد. مگر اینکه متخصص ارتودنسی اجازه دهد که تنها هنگام مسواک‌زدن، غذا خوردن و تعویض لاستیک‌های قدیمی با جدید، رینگ ارتودنسی خود را بردارید.

 

 

اقدامات لازم در صورت پاره شدن یا درآمدن اورینگ ارتودنسی

اگر اورینگ ارتودنسی از جای خود درآمد یا پاره شد، آن را با یک رینگ جدید جایگزین کنید. مهم است که این کار را دراسرع‌وقت انجام دهید تا مطمئن شوید که درمان ارتودنسی شما طبق برنامه پیش می‌رود. بر طبق تجربه توصیه می‌کنم همیشه یک بسته کش با خود همراه داشته باشید. به‌این‌ترتیب، در صورت شل‌شدن یا پاره شدن آن، می‌توانید به سرعت کش را تعویض کنید.

اگر متوجه شدید که هیچ اورینگی برایتان باقی نمانده، به‌سادگی با ارتودنتیست خود تماس بگیرید تا کش‌های بیشتری به شما بدهد یا به شما بگوید چه کاری انجام دهید. سابقه‌ای از نوع اورینگ‌های مور دنیاز و نحوه استفاده از آنها در پرونده درمانی شما وجود دارد، اما توصیه می‌کنم درهرصورت خودتان نیز یادداشت کنید. از دوستان خود هیچ کش ارتودنسی قرض نگیرید؛ زیرا به‌احتمال زیاد آنها هم نوع یا هم‌اندازه کش‌های شما نیستند.