آیا تعویض آیا تعویض پروتز سینه یک ضرورت پزشکی است؟ پروتز سینه یکی از روش‌ های رایج در جراحی زیبایی و ترمیمی است و این پروتزها دائمی نیستند و ممکن است به دلایل مختلف نیاز به تعویض پیدا کنند. عواملی مانند تغییرات فیزیکی بدن، فرسودگی پروتز، یا بروز مشکلات پزشکی می‌توانند شرایطی را ایجاد کنند که تعویض پروتز ضروری شود. تعویض پروتز نه‌تنها برای حفظ نتایج زیبایی، بلکه برای پیشگیری از عوارض احتمالی مانند عفونت، انقباض کپسولی یا پارگی پروتز اهمیت دارد. 

در این مقاله به بررسی دلایل، روش‌ها و مراقبت‌های مرتبط با تعویض پروتز سینه می‌پردازیم.

دلایل تعویض پروتز سینه  

تعویض پروتز سینه، یکی از روش‌ های جراحی رایج است که معمولا به دلایل پزشکی، زیبایی یا افزایش راحتی انجام می‌شود. این دلایل می‌توانند سلامت جسمی و روانی فرد را تحت تاثیر قرار دهند. برخی از مهم‌ترین علل تعویض پروتز عبارتند از:  

داشتن درد شدید در سینه : احساس درد شدید و مداوم در سینه ممکن است ناشی از عوامل مختلفی از جمله جابه‌ جایی پروتز، ایجاد فشار بر بافت‌ های اطراف، یا واکنش بدن به ماده پروتز باشد. این نوع درد اغلب نشان‌دهنده مشکلی جدی است که نیاز به مداخله جراحی و تعویض پروتز دارد. تعویض پروتز در چنین شرایطی، نه تنها به کاهش درد بلکه به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک می‌کند.

عفونت و التهاب : عفونت یکی از عوارض نادر اما جدی پس از جراحی پروتز سینه است. این وضعیت ممکن است ناشی از ورود باکتری‌ ها در حین عمل جراحی یا ضعف سیستم ایمنی بدن باشد. علائم عفونت شامل تورم، قرمزی، ترشح چرک و تب است. در صورت بروز این عارضه، تعویض پروتز و درمان عفونت با آنتی‌بیوتیک ضروری خواهد بود.

تغییر شکل پروتز : پروتزهای سینه ممکن است به دلایل مختلف از جمله کاهش کیفیت مواد مورد استفاده، فشار خارجی، یا فرسودگی در طول زمان، تغییر شکل دهند. این تغییر می‌تواند تاثیر منفی بر ظاهر فرد داشته باشد و نیاز به تعویض پروتز برای بازگرداندن تقارن و ظاهر طبیعی ضروری می‌شود.  

چرخش پروتز : یکی از مشکلات رایج در پروتزهای آناتومیک (قطره اشکی)، چرخش یا جابه‌جایی آن‌ها است. این جابه‌جایی می‌تواند ظاهر نامتقارن یا غیرطبیعی ایجاد کند و در برخی موارد باعث ناراحتی شود. تعویض پروتز در این موارد به رفع مشکل کمک می‌کند.  

پارگی پروتز : پروتزهای سیلیکونی و سالین هر دو ممکن است به دلیل آسیب‌های فیزیکی یا کیفیت پایین مواد، دچار پارگی یا نشت شوند. این وضعیت می‌تواند باعث تغییر در اندازه و شکل سینه شود. تعویض فوری در این شرایط الزامی است.  

انقباض کپسولی بعد از جراحی : تشکیل بافت فیبروزی سخت در اطراف پروتز، یکی از شایع‌ترین دلایل تعویض پروتز است. این بافت، پروتز را فشرده کرده و باعث درد، سفتی و تغییر شکل سینه می‌ شود. در صورت شدت این عارضه، جراحی و تعویض پروتز ضروری خواهد بود.  

تغییر در وزن فرد : تغییرات وزنی شدید، بارداری یا افزایش سن می‌ تواند بر تناسب پروتز با بدن فرد تاثیر بگذارد. این تغییرات ممکن است ظاهر کلی سینه را تحت تاثیر قرار دهد و تعویض پروتز برای بازیابی تناسب توصیه شود.  

زمان مناسب برای تعویض پروتز سینه : پروتز سینه، هرچند که از مواد مقاومی تولید می شود، اما یک وسیله دائمی محسوب نمی‌شود. با گذشت زمان و تحت تاثیر عوامل مختلف، ممکن است نیاز به تعویض پروتز ایجاد شود. تشخیص زمان مناسب برای این اقدام می‌تواند به بهبود نتایج جراحی و کاهش عوارض کمک کند.

 

 

زمان تعویض پروتز سینه

مشکلات عملکردی یا ظاهری : یکی از شایع‌ ترین دلایل تعویض پروتز سینه، بروز مشکلات عملکردی مانند پارگی یا نشت پروتز است. پارگی معمولا در پروتزهای سالین به‌صورت کاهش سریع حجم و در پروتزهای سیلیکونی به‌صورت تغییر تدریجی شکل سینه ظاهر می‌شود. همچنین، تغییرات ظاهری مانند جابه‌جایی پروتز یا افتادگی سینه می‌توانند تاثیرات منفی بر اعتمادبه‌نفس فرد داشته باشند. این مشکلات معمولا نیاز به جراحی مجدد برای جایگزینی پروتز دارند.  

انقباض کپسولی : انقباض کپسولی یکی از عوارض شایع پروتز سینه است که به دلیل تشکیل بافت فیبروزی و سفت‌ شدن اطراف پروتز رخ می‌دهد. این عارضه می‌تواند با درد، تغییر شکل سینه و حتی جابه‌جایی پروتز همراه باشد. شدت انقباض کپسولی ممکن است در مراحل اولیه با ماساژ یا درمان‌ های غیرجراحی کنترل شود، اما در موارد پیشرفته، تعویض پروتز تنها راه‌ حل است.  

پایان عمر مفید پروتز : پروتزهای سینه دارای طول عمر محدودی هستند که معمولا بین 10 تا 15 سال تخمین زده می‌شود. حتی در صورتی که هیچ مشکلی ظاهری یا عملکردی وجود نداشته باشد، پزشکان توصیه می‌کنند پس از این بازه زمانی برای بررسی وضعیت پروتز اقدام کنید. گذشت زمان ممکن است باعث کاهش کیفیت مواد پروتز شود و خطر پارگی یا نشت را افزایش دهد. تعویض دوره‌ای پروتز از بروز عوارض جلوگیری می‌کند و نتایج زیبایی را حفظ می‌کند.  

تغییرات بدن فرد : عوامل طبیعی مانند بارداری، شیردهی، افزایش یا کاهش وزن شدید و حتی فرایند پیری می‌توانند بر ظاهر و موقعیت سینه‌ها تاثیر بگذارند. این تغییرات ممکن است باعث ناهماهنگی در ظاهر پروتز و سینه‌ها شوند. در چنین شرایطی، تعویض پروتز و حتی انجام روش‌های اضافی مانند لیفت سینه ممکن است برای بازگرداندن تناسب و زیبایی ضروری باشد.  

عفونت یا التهاب : عفونت یا التهاب اطراف پروتز، هرچند که نادر است، می‌تواند یکی از دلایل فوری برای تعویض پروتز باشد. عفونت‌ها معمولا با علائمی مانند درد شدید، قرمزی، تورم و تب همراه هستند. در موارد شدید، پزشک ممکن است تصمیم به خارج‌کردن پروتز بگیرد تا ابتدا عفونت درمان شود و سپس پروتز جدید جایگزین گردد.  

چکاپ‌های دوره‌ای و تشخیص مشکلات پنهان : حتی در صورتی که علائم ظاهری مشکلی را نشان ندهند، چکاپ‌ های دوره‌ ای با استفاده از تصویربرداری‌ هایی مانند MRI یا سونوگرافی می‌توانند مشکلات پنهان پروتز را شناسایی کنند. این بررسی‌ ها به تشخیص زودهنگام مشکلاتی مانند پارگی‌ های خاموش یا جابه‌ جایی پروتز کمک می‌ کنند. اگر در این بررسی‌ ها مشکلی تشخیص داده شود، تعویض پروتز پیش از بروز عوارض جدی توصیه می‌شود.  

 

نحوه عمل تعویض پروتز سینه

عمل تعویض پروتز سینه یک جراحی دقیق و چندمرحله‌ ای است که هدف آن برداشتن پروتز قدیمی، اصلاح مشکلات احتمالی و جایگذاری پروتز جدید است. این فرایند نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، مهارت جراح و رعایت پروتکل‌ های استاندارد پزشکی است. در ادامه هر مرحله را به‌طور جامع توضیح دادیم.

بیهوشی عمومی : این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود تا بیمار هیچ‌ گونه دردی احساس نکند و در طول جراحی در آرامش کامل باشد. تیم متخصص بیهوشی قبل از عمل وضعیت سلامت عمومی بیمار را ارزیابی می‌کند تا مطمئن شود که وی برای بیهوشی عمومی مشکلی ندارد.  

در طول جراحی، پارامترهای حیاتی بیمار مانند ضربان قلب، فشار خون و سطح اکسیژن خون توسط تجهیزات پیشرفته به‌صورت مداوم پایش می‌شوند. این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا تضمین‌ کننده ایمنی بیمار در طول جراحی است.  

ایجاد برش جراحی : جراح برشی را در ناحیه‌ ای که در جراحی اولیه ایجاد شده بود، باز می‌کند. انتخاب محل برش بر اساس فاکتورهایی مانند نوع پروتز، شرایط پوست و اهداف بیمار انجام می‌شود.

سه محل رایج برای برش عبارتند از:  

زیر چین سینه : این روش به دلیل موقعیت مخفی برش، بیشتر مورد استفاده قرار می‌ گیرد.  

اطراف آرئولا : مناسب برای بیمارانی که نیاز به تغییر شکل یا ترمیم ناحیه اطراف نوک سینه دارند.  

زیر بغل : در مواردی که جراح قصد دارد اثری از برش در ناحیه سینه باقی نماند، از این روش استفاده می‌ شود.  

برداشتن پروتز قدیمی : پس از دسترسی به پروتز از طریق برش، پروتز قدیمی به دقت خارج می‌ شود. اگر مشکلاتی مانند پارگی پروتز، نشت ماده سیلیکونی یا تجمع بافت فیبروزی (کپسول سخت) وجود داشته باشد، این موارد در این مرحله بررسی و اصلاح می‌شوند.  

برداشتن کپسول فیبروزی : در صورت وجود انقباض کپسولی یا بافت‌ های غیرطبیعی، این بافت‌ ها به‌طور کامل برداشته می‌شوند تا محیط سالمی برای پروتز جدید فراهم شود.  

 

شست‌وشوی ناحیه : محل قرارگیری پروتز با محلول‌ های استریل شسته می‌شود تا هرگونه باکتری یا ماده باقی‌ مانده حذف شود. 

آماده‌سازی فضای جدید : این مرحله بسیار حیاتی است و تاثیر مستقیمی بر نتیجه نهایی جراحی دارد. پزشک فضای داخلی را برای قرار دادن پروتز جدید آماده می‌کند.  

تغییر موقعیت پروتز: در برخی موارد، پروتز جدید در موقعیتی متفاوت از پروتز قبلی قرار می‌گیرد. به‌عنوان مثال، اگر پروتز قدیمی روی عضله سینه‌ای قرار داشت و باعث مشکلاتی شده بود، ممکن است پروتز جدید زیر عضله جایگذاری شود.  

ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده: هرگونه آسیب به عضلات یا بافت‌ های اطراف ترمیم می‌شود تا پروتز در محیطی سالم و پایدار قرار گیرد.  

جایگذاری پروتز جدید : پروتز جدید که از قبل بر اساس نیاز و ترجیحات بیمار انتخاب شده است، به دقت در جای مناسب قرار داده می‌شود. نوع پروتز می‌تواند سیلیکونی یا سالین باشد.  

جراح اطمینان حاصل می‌کند که پروتز به درستی جای‌ گذاری شده و تقارن بین سینه‌ ها حفظ شده است. در این مرحله، ممکن است بیمار درخواست تغییر در اندازه یا فرم پروتز داشته باشد که توسط جراح لحاظ می‌ شود.  

بستن برش‌ها : پس از جایگذاری پروتز جدید، جراح برش‌ ها را با استفاده از بخیه‌ های قابل جذب یا غیرقابل جذب می‌بندد.  

چسب پزشکی یا استریپ‌ها : در برخی موارد، برای بهبود بهتر زخم و کاهش جای زخم، از چسب‌ های پزشکی استفاده می‌شود.  

بانداژ یا لباس فشاری: پس از اتمام بخیه‌ زدن، یک بانداژ استریل یا لباس مخصوص فشاری روی ناحیه سینه قرار می‌ گیرد تا از ورم و جابه‌ جایی پروتز جلوگیری کند.  

اقدامات پایانی : در پایان جراحی، بیمار به اتاق ریکاوری منتقل می‌ شود. در این مرحله:  

 

• وضعیت بیمار توسط تیم پزشکی به دقت تحت نظر قرار می‌گیرد.  

 

• پس از بهبودی از اثرات بیهوشی، بیمار مرخص می شود یا در صورت نیاز یک شب در بیمارستان بستری می‌ شود.  

 

عوارض تعویض پروتز سینه  

تعویض پروتز سینه، هرچند که به‌عنوان یک جراحی ایمن شناخته می‌ شود، مانند هر عمل جراحی دیگری می‌ تواند عوارض احتمالی به همراه داشته باشد. شناخت این عوارض به بیمار کمک می‌ کند تا با آمادگی بیشتری به این جراحی اقدام کند و اقدامات پیشگیرانه لازم را انجام دهد. در ادامه به تفصیل عوارض مرتبط با تعویض پروتز سینه می‌پردازیم:  

درد و ناراحتی پس از جراحی

 

یکی از عوارض طبیعی پس از هر جراحی، درد و ناراحتی است که ممکن است در ناحیه سینه و اطراف آن احساس شود.  

علت : درد ناشی از برش‌ های جراحی، دست‌ کاری بافت‌ ها و جایگذاری پروتز جدید است.  

مدیریت : پزشک معمولا داروهای مسکن تجویز می‌کند و با رعایت توصیه‌ های مراقبتی، این درد به‌مرور کاهش می‌ یابد.  

ورم و کبودی  

ورم و کبودی در ناحیه جراحی‌شده از دیگر عوارض شایع است.  

علت : این عارضه به دلیل تجمع مایعات و خون در بافت‌های اطراف جراحی رخ می‌دهد.  

مدیریت : استفاده از لباس‌ های فشاری و استراحت کافی می‌ تواند به کاهش ورم و کبودی کمک کند.  

 

عفونت  

عفونت یکی از عوارض جدی است که ممکن است در محل جراحی یا اطراف پروتز رخ دهد.  

علت : ممکن است ناشی از ورود باکتری‌ ها در حین جراحی یا پس از آن باشد.  

نشانه‌ها : قرمزی، تورم، درد شدید، خروج چرک، و تب.  

مدیریت : پزشک در صورت بروز عفونت، آنتی‌ بیوتیک تجویز می‌ کند و در موارد شدید ممکن است نیاز به برداشتن موقت پروتز باشد.  

هماتوم و سروما  

هماتوم : تجمع خون در اطراف پروتز که می‌تواند باعث ورم و درد شود.  

سروما : تجمع مایعات در ناحیه جراحی‌شده که ممکن است به صورت تورم ظاهر شود.

 
مدیریت : این مشکلات معمولا با تخلیه مایعات یا استفاده از درن (Drain) توسط پزشک برطرف می‌شوند.  

انقباض کپسولی  

یکی از عوارض رایج مرتبط با پروتز سینه، انقباض کپسولی است.  

علت : تشکیل بافت فیبروزی سفت در اطراف پروتز.  

نشانه‌ها : درد، تغییر شکل سینه، و سفتی غیرطبیعی.  

مدیریت : در موارد شدید، جراحی مجدد برای برداشتن بافت سفت و جایگزینی پروتز ضروری است.  

تغییر در حس سینه‌ها  

برخی بیماران ممکن است پس از جراحی دچار تغییر در حس ناحیه سینه یا نوک سینه شوند.  

علت : آسیب به اعصاب در طول جراحی.  

مدیریت : در بسیاری از موارد، این تغییرات موقتی است و با گذشت زمان بهبود می‌یابد.  

عدم تقارن در سینه‌ها  

پس از جراحی، ممکن است بین سینه‌ ها ناهماهنگی یا عدم تقارن مشاهده شود.  

علت : جایگذاری نادرست پروتز یا تغییرات طبیعی بدن پس از جراحی.  

مدیریت : در صورت بروز این مشکل، ممکن است نیاز به جراحی اصلاحی باشد.  

مشکلات جای زخم

 
برخی از بیماران ممکن است با مشکلاتی مانند جای زخم برجسته یا اسکار مواجه شوند.  

علت : پاسخ بدن به روند بهبودی زخم.  

مدیریت : استفاده از کرم‌ های ترمیم‌کننده و رعایت توصیه‌ های پزشک می‌تواند به بهبود ظاهر زخم کمک کند.  

واکنش آلرژیک به پروتز یا داروها  

در موارد نادر، بدن ممکن است به مواد پروتز یا داروهای تجویز شده واکنش نشان دهد.  

علت : حساسیت به مواد سیلیکونی یا داروهای بیهوشی و مسکن.  

مدیریت : پزشک قبل از جراحی از بیمار درباره حساسیت‌ ها سوال می‌ کند و اقدامات پیشگیرانه انجام می‌ دهد.  

 

اقدامات لازم قبل از تعویض پروتز سینه  

تعویض پروتز سینه، مانند هر جراحی دیگر، نیازمند آمادگی دقیق و رعایت نکات خاصی است که می‌ تواند به موفقیت جراحی و کاهش عوارض کمک کند. برنامه‌ ریزی مناسب و مشورت با پزشک از مراحل اصلی این فرایند هستند. در ادامه به مهم‌ ترین اقدامات لازم قبل از تعویض پروتز سینه می پردازیم.  

مشاوره و ارزیابی پزشکی  

اولین و مهم‌ ترین گام، مراجعه به پزشک متخصص برای ارزیابی وضعیت عمومی بیمار و بررسی شرایط پروتز فعلی است.  

 

• پزشک به بررسی مشکلات موجود (مانند پارگی، انقباض کپسولی یا تغییر شکل پروتز) می‌پردازد.  

 

• آزمایش‌ هایی مانند سونوگرافی یا MRI برای ارزیابی وضعیت پروتز و بافت‌ های اطراف آن تجویز می‌ شود.  

 

• سوابق پزشکی بیمار، از جمله بیماری‌ های مزمن، حساسیت‌ ها و داروهای مصرفی مورد بررسی قرار می‌ گیرد.  

انتخاب نوع و اندازه پروتز جدید  

بیمار با کمک پزشک، نوع پروتز جدید (سیلیکونی یا سالین) و اندازه مناسب را انتخاب می‌ کند.  

نوع پروتز : بسته به نیاز و اهداف بیمار، پروتز مناسب انتخاب می‌ شود. پروتزهای سیلیکونی معمولا طبیعی‌ تر به نظر می‌ رسند، درحالی‌که پروتزهای سالین ساده‌ تر و ایمن‌ تر در مواقع پارگی هستند.  

اندازه پروتز : انتخاب اندازه مناسب باید با در نظر گرفتن ساختار بدن بیمار و نتایج دلخواه انجام شود.  

قطع مصرف داروهای خاص  

برخی داروها می‌ توانند خطر خونریزی یا عوارض جراحی را افزایش دهند.  

 

• مصرف داروهای رقیق‌ کننده خون مانند آسپرین، ایبوپروفن یا وارفارین باید حداقل 2 هفته قبل از جراحی متوقف شود.  

 

• پزشک ممکن است مصرف برخی مکمل‌ ها یا داروهای گیاهی را که ممکن است بر روند بهبودی تاثیر بگذارند، ممنوع کند.  

رعایت رژیم غذایی و پرهیز از سیگار  

سیگار کشیدن : حداقل 2 تا 4 هفته قبل از جراحی باید متوقف شود، زیرا سیگار باعث کاهش جریان خون و تاخیر در روند بهبودی می‌ شود.

 
رژیم غذایی : بیمار باید رژیمی سالم و متعادل داشته باشد تا بدن برای جراحی آماده باشد. همچنین، مصرف الکل حداقل یک هفته قبل از جراحی ممنوع است.  

انجام آزمایش‌های پیش از جراحی  

پزشک ممکن است آزمایش‌ هایی را برای بررسی سلامت عمومی بیمار تجویز کند، از جمله :  

 

• آزمایش خون برای ارزیابی وضعیت هموگلوبین و انعقاد خون.  

 

• آزمایش‌ های مربوط به عملکرد قلب و ریه در صورت نیاز.  

آماده‌سازی محیط خانه برای دوران نقاهت  

بیمار باید خانه را برای دوران نقاهت آماده کند تا پس از جراحی در محیطی امن و راحت استراحت کند.  

تجهیزات لازم : تهیه لباس‌ های مخصوص فشاری، بالشت‌ های مناسب و داروهای تجویز شده توسط پزشک.  

کمک گرفتن از دیگران : هماهنگی با یکی از اعضای خانواده یا دوستان برای همراهی بیمار در روز جراحی و کمک در دوران بهبودی.  

ناشتا بودن در روز جراحی  

 

• بیمار باید حداقل 8 ساعت قبل از جراحی ناشتا باشد.  

 

• این امر برای کاهش خطر عوارض بیهوشی ضروری است.  

 

• بیمار باید از نوشیدن آب، خوردن غذا یا حتی آدامس جویدن خودداری کند.  

آماده‌سازی ذهنی و مدیریت انتظارات  

 

• بیمار باید با پزشک درباره نتایج جراحی و انتظارات خود صحبت کند.  

 

• پزشک توضیحات دقیقی درباره مراحل جراحی، مدت زمان بهبودی و نتایج احتمالی ارائه می‌ دهد.  

 

• آماده‌ سازی ذهنی به کاهش استرس و اضطراب بیمار کمک می‌ کند.  

هماهنگی با تیم جراحی  

بیمار باید تمام اطلاعات لازم را از تیم جراحی دریافت کند، از جمله :  

 

• زمان حضور در بیمارستان یا کلینیک.  

 

• مدارک لازم برای بستری شدن.