همان‌طور که می‌دانید، بینی مهم‌ترین عضو صورت است که زیبایی آن تاثیر بسزایی در چهره شما دارد

همان‌طور که می‌دانید، بینی مهم‌ترین عضو صورت است که زیبایی آن تاثیر بسزایی در چهره شما دارد. هدف از عمل جراحی بینی رفع نواقص احتمالی و افزایش ظاهر آن و صورت شما است.

از این‌رو مراقبت‌های پس از عمل در نتیجه نهایی بسیار تاثیرگذار خواهد بود. معمولا پس از پایان عمل بینی باید از گچ یا اسپلینت بینی استفاده کنید. این وسیله که نوعی آتل پلاستیکی است، به‌منظور حفاظت از عضو آسیب دیده و کمک به ترمیم سریع‌تر آن روی بینی قرار می‌گیرد. در ادامه این مقاله دلایل استفاده از گچ بینی بعد از عمل جراحی و مراقبت‌های لازم از آن را توضیح می‌دهیم. پس با ما همراه باشید.

دلایل استفاده از گچ بینی

از آن‌جایی که حین عمل جراحی استخوان‌های بینی تراش داده می‌شوند و بافت آن تغییر شکل می‌دهد، مدتی طول می‌کشد تا بافت‌ها و غضروف ترمیم پیدا کنند یا به‌اصطلاح جوش بخورند. پس استفاده از گچ بینی بعد از عمل بسیار مهم است، زیرا به عضو جراحی شده کمک می‌کند ثابت و بدون حرکت بماند و در شکل صحیح و موردانتظار خود ترمیم شود.

اسپلینت بینی به‌محض تمام شدن عمل تا 5 الی 7 روز پس از آن باید روی بینی باشد تا تغییر شکل غیرطبیعی در بافت و غضروف آن رخ ندهد و همچنین از ضربه احتمالی به بینی نیز جلوگیری کند. مهم‌ترین دلایل استفاده از گچ بینی عبارت‌اند از:

تثبیت استخوان‌ها و غضروف‌ها: اسپلینت کمک می‌کند قسمت‌های تراشیده شده استخوان‌ها و غضروف‌ها سریع‌تر در محل دقیق و اصولی موردنظر بازسازی شوند. 

کاهش احتمال تغییر شکل بینی: گچ تا حد زیادی از تکان‌های احتمالی و دور از انتظار بینی جلوگیری می‌کند. 

کاهش تورم و کبودی: تورم و کبودی شایع‌ترین عوارض پس از عمل جراحی است که آتل بینی به کاهش این عوارض کمک می‌کند.

کاهش فشار بر روی عروق خونی: فشار ناشی از عمل جراحی روی عروق خونی را کنترل می‌کند تا مانع از خون‌ریزی آن شود.

تسریع در روند بهبودی: گچ بینی با ثابت نگه داشتن استخوان و غضروف‌ها، به حفظ و تثبیت شکل جدید بینی کمک می‌کند تا در وضعیت صحیح خود ترمیم شوند.

جلوگیری از خونریزی: اسپلینت با فشردن پوست، بافت و غشای مخاطی بینی، میزان خو‌ن‌ریزی پس از عمل را به حداقل می‌رساند.

محافظت از بینی در برابر ضربه: هرچند بیمار باید از هرگونه فعالیت سنگین خودداری کند، اما گچ بینی بعد از عمل از آسیب و ضربات احتمالی به بینی جلوگیری می‌کند.

کاهش درد با ثابت نگه داشتن قطعات استخوانی و غضروفی: گچ بینی تمام قسمت‌های آسیب دیده حین جراحی را ثابت نگه می‌دارد، در نتیجه حرکات آرام سر هم درد در این ناحیه را بیشتر نمی‌کنند.

انوع گچ بینی

اسپلینت بینی که پس از انجام عمل جراحی مورداستفاده قرار می‌گیرد، با توجه به نیاز بیمار و محل قرارگیری دو نوع مختلف دارد که عبارت‌اند از: 

گچ بینی داخلی: گچ داخلی معمولا در عمل‌های انحراف بینی، ترمیم تیغه و زمانی که سپتوم تغییر شکل داده باشد، کاربرد دارد. اسپلینت داخلی به شکل لوله‌های باریک است که درون هریک از سوراخ‌های بینی قرار می‌گیرد و تا حفره داخلی آن امتداد می‌یابد. این وسیله به‌صورت موقت و با یک یا دو بخیه به دیواره داخلی بینی متصل می‌شود. این نمونه از گچ بینی با حفظ تماس بین دیواره، استخوان و غضروف بینی، ساختار داخلی آن را بهبود می‌بخشد.

گچ بینی خارجی: گچ خارجی معمولا در عمل‌های رینوپلاستی و برجسته‌سازی بینی کاربرد دارد. بلافاصله پس از پایان یافتن عمل جراحی، چسب مخصوصی را روی بینی می‌چسبانند و سپس پانسمان می‌شود و یک اسپلینت خارجی منعطف نیز روی بانداژ قرار می‌گیرد تا از پوست بینی محافظت شود و تورم‌های ناشی از عمل به حداقل برسد. آتل بینی به‌شکل ذوزنقه‌ است و تمام قسمت بینی را می‌پوشاند و از ایجاد هماتوم (پاکت‌های خونی) جلوگیری می‌کند.

به‌طور کلی هر دو نوع گچ بینی بعد از عمل برای یکسان‌سازی اندازه سوراخ‌ها، حفظ شکل ظاهری جدید و ترمیم سریع بافت بینی مورداستفاده قرار می‌گیرند.

مراقبتهای لازم از گچ بینی

هرچند گچ بینی جنس محکم و سفتی دارد، اما به مقاومی گچ‌های رایج برای شکستگی دست و پا نیست. در نتیجه در حفظ و مراقبت از آن باید دقت و وسواس کافی به‌خرج دهید تا هیچ‌گونه ضربه احتمالی به گچ وارد نشود.

حفظ خشک بودن گچ: گچ بینی را به هیچ‌وجه خیس یا مرطوب نکنید زیرا باعث شل شدن آن می‌شود و کارایی خود را از دست می‌دهد. اگر نیاز به شستشوی صورت خود دارید، مراقب باشید آب به اطراف بینی نفوذ نکند، همچنین توصیه می‌شود صورت خود را با دستمال مرطوب تمیز کنید و تا جای ممکن با آب شستشو ندهید.

جلوگیری از ضربه: حین راه رفتن و انجام امور روزمره بسیار مراقب باشید ضربه‌ای به بینی وارد نشود. از روبوسی و ارتباط خیلی نزدیک با دیگران، به‌خصوص کودکان، پرهیز کنید.
عدم دستکاری گچ بینی: به هیچ‌وجه گچ بینی را دستکاری نکنید، زیرا جابجا یا شل می‌شود و تاثیر مثبت خود را از دست می‌دهد. اگر گچ به هر دلیلی حرکت کرد، جلوی وسوسه خود برای پایین کشیدن آن را بگیرید.

مراجعه به پزشک: با هر تغییر شکل احتمالی گچ اعم از خیس شدن، تکان خوردن، پایین آمدن و شل شدن حتما به پزشک خود مراجعه کنید.

مراقبت‌های پس از برداشتن گچ بینی

برخی افراد تصور می‌کنند دوره نقاهتشان فقط زمانی است که اسپلینت روی بینی آن‌ها قرار دارد. اما با برداشتن گچ بینی بعد از عمل همچنان باید نکات مراقبتی را تا حدود 2 ماه (طبق نظر پزشک متخصص) رعایت کنید. با توجه به اینکه پس از برداشتن اسپلینت دیگر محافظی روی بینی نیست، مراقبت‌ و توجه شما باید از قبل باشد تا تمام قسمت‌های داخلی به‌خوبی ترمیم شوند.

شستشوی بینی: به‌آرامی و بااحتیاط قسمت خارجی بینی خود را با آب گرم بشویید. هر 6 تا 8 ساعت یک‌بار سوراخ‌های بینی را با سرم نمکی 9درصد شستشو دهید یا گوش پاک‌کن آغشته به سرم نمکی را درون سوراخ‌های بینی ببرید و با دقت و ملایمت قسمت داخلی را تمیز کنید.

استفاده از پماد: پس از برداشتن آتل بینی به‌منظور کاهش التهابات، جلوگیری از عفونت، بهبود سریع و رفع جای بخیه پزشک پماد مخصوصی با توجه به نوع پوستتان تجویز می‌کند. با دستان تمیز و به آرامی پماد را به تمام نواحی داخلی و خارجی بینی بزنید.

اجتناب از دستکاری بینی: دسترسی به بینی پس از برداشتن اسپلینت راحت‌تر است. اما دقت کنید تا حد امکان آن را دستکاری نکنید، زیرا فرم صحیح موردنظر شکل نمی‌گیرد و نتیجه مطلوب را از عمل خود نخواهید گرفت.

محافظت از بینی در برابر ضربه: از صورت و بینی خود در مقابل هر ضربه‌ای هرچند کوچک محافظت کنید. زیرا هنوز بافت‌های داخلی و غضروف‌ها ترمیم نشده‌اند و احتمال خون‌ریزی خواهند داشت.

اجتناب از فعالیت‌های سنگین: با توجه به نظر پزشکتان 2 تا 3 ماه از ورزش کردن، بلند کردن اجسام سنگین و کارهای سخت پرهیز کنید.

مدت زمان باقی ماندن گچ روی بینی

گچ بینی بعد از عمل جراحی معمولا 5 تا 7 روز باید روی بینی باشد تا فرم اصولی بینی شکل بگیرد. اما هر پزشک شیوه مخصوص به خود را دارد. در نتیجه با توجه به نوع عمل و نظر پزشک متخصص، از 5 روز تا نهایت 10 روز ممکن است اسپلینت روی بینی شما باقی بماند. پس از آن برای برداشتن گچ و کشیدن بخیه‌ها می‌توانید به مطب پزشک متخصص خود مراجعه کنید.