فیکسچر ایمپلنت

فیکسچر ایمپلنت، قطعه کوچکی است که در فرایند ایمپلنت دندان به عنوان جایگزین ریشه، استفاده می‌شود

فیکسچر ایمپلنت

فیکسچر ایمپلنت، قطعه کوچکی است که در فرایند ایمپلنت دندان به عنوان جایگزین ریشه، استفاده می‌شود. فیکسچر ها بیشتر از جنس تیتانیوم یا زیرکونیوم هستند و به صورت جراحی در استخوان فک قرار می‌گیرند و با آن سازگاری بالایی دارند. در نتیجه بافت استخوان، کاملا محکم به آنها اتصال پیدا می‌کند.  
اما شاید برایتان سؤال باشد که انواع مختلف آنها کدام هستند؟ نحوه کاشت آن و مراقبت های بعد از کاشت چیست؟ همچنین چه عوارضی می‌تواند برای شما ایجاد کند و در صورت شکستن فیکسچر ها چه کاری باید انجام دهید؟همراه ما باشید تا به مهمترین سوالات شما درباره فیکسچر ایمپلنت پاسخ دهیم.
فیکسچر ها در واقع پایه‌ای هستند که کل ساختار ایمپلنت بر روی آن بنا می‌شود. بنابراین اهمیت آنها را نمی‌توان نادیده گرفت. بدون پایداری‌ ای که توسط فیکسچر فراهم می‌شود، دندان مصنوعی نمی‌تواند نیروهای روزانه که بر آن وارد می شود را تحمل کند.
همچنین فیکسچر ها رشد استخوان اطراف ایمپلنت را تحریک می‌کنند که این امر نقشی حیاتی در جلوگیری از تحلیل استخوان و حفظ ساختار صورت دارد. نقش آن‌ها در ارتقاء ادغام استخوانی تضمین‌کننده طول عمر و موفقیت ایمپلنت دندانی  است.

کاربرد فیکسچر در پروسه ایمپلنت

پایه محکم برای دندان های مصنوعی: این قطعه برای دندان های مصنوعی نقش پایه ای بسیار محکم را داشته و به استخوان فک متصل می‌شود.
جایگزینی ریشه دندان: به دلیل به وجود آمدن برخی مشکلات برای دندان، امکان دارد ریشه از بین برود. در این هنگام فیکسچر در واقع نقش ریشه دندان را ایفا خواهد کرد. در نتیجه به راحتی پس از نصب آن می‌توانید مثل دندان های طبیعی غذا بخورید یا صحبت کنید.
جلوگیری از تحلیل استخوان: هنگامی که غذا می‌خورید فشاری که بابت مواد غذایی به دندان هایتان وارد می‌شود برای استخوان فک مفید است. در واقع باعث حفظ استحکام آن می‌شود. در هنگام از دست رفتن ریشه، فیکسچر نیز همین نقش را برای فک و دندان ها ایفا می‌کند و آنها را سالم نگه می‌دارد.
حفظ ظاهر طبیعی دندان ها: فیکسچر ها طوری طراحی شده اند که پس از نصب کاملاً با دندان های شما تناسب داشته باشند. پس نیازی نیست نگران غیر طبیعی بودن ظاهر لبخندتان نیز باشید.

 

انواع پیچ ایمپلنت

فیکسچر ها دارای انواع مختلفی هستند که بسته به شرایط و سلامت دندان شما یکی از آنها برایتان انتخاب می‌شود. انواع پیچ های ایمپلنت شامل موارد زیر هستند:

فیکسچر اندو استیل

یکی از متداول ترین نوع پیچ هایی که برای ایمپلنت دندان استفاده می‌شود فیکسچر اندو استیل است. این پیچ به صورت استوانه ای بوده و از جنس زیرکونیا و تیتانیوم تشکیل شده است. برای نصب این فیکسچر ابتدا لثه برش می‌خورد و سپس پیچ در داخل فک شما قرار داده می‌شود. سپس بعد از جوش خوردن، تاج مصنوعی روی آن نصب می‌شود. موفقیت این روش کاملاً بستگی به اتصال کامل فیکسچر به استخوان دارد. این پیچ ایمپلنت مناسب کسانی است که از تراکم استخوان کافی برخوردارند.

فیکسچر ساب پریو استیل

این نوع فیکسچر نیز بعد از فیکسچر اندو استیل در رده پیچ های محبوب برای ایمپلنت دندان قرار می‌گیرد. نصب این نوع فیکسچر نیز مثل مورد بالا ابتدا نیاز به برش لثه دارد. در صورتی که استخوان تراکم کافی نداشته باشد، باید ابتدا پیوند استخوان انجام شود. سپس فیکسچر ساب پریو استیل در دهان قرار داده می‌شود و به استخوان اتصال پیدا می‌کند.
بعد از اتصال آن نیز تاج پروتز بر روی آن قرار می‌گیرد. این روش را می‌توان بیشتر مناسب کسانی دانست که استخوان فکشان تراکم کافی ندارد ولی امکان پیوند استخوان برایشان وجود دارد.

فیکسچر زیگوماتیک

از فیکسچر زیگوماتیک زمانی استفاده می‌شود که فک بیمار استخوان کافی نداشته و حتی امکان پیوند استخوان نیز برای او وجود ندارد؛ بنابراین نمی‌توان پیچ ایمپلنت را برای او در استخوان فک نصب کرد. در این زمان فیکسچر را در استخوان گونه یا زیگوماتیک نصب می‌کنند.

 مواد تشکیل دهنده فیکسچر

دو نوع مواد برای ساخت پیچ ایمپلنت یا فیکسچر استفاده می‌شوند که هرکدام دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. در این قسمت به معرفی این دو مواد می‌پردازیم.

تیتانیوم

ایمپلنت‌های دندانی تیتانیومی از دهه ۱۹۵۰، زمانی که کشف این روش برای اولین بار صورت گرفت مورد استفاده قرار گرفته‌اند. برخلاف برخی فلزات دیگر، تیتانیوم نوعی فلز بوده که بدن انسان توانایی پذیرش و سازگاری با آن را دارد. ایمپلنت‌های دندانی ساخته‌شده از تیتانیوم قابلیت ادغام با استخوان فک را دارند و به این ترتیب در بلندمدت یک سیستم جایگزینی دندان به‌طور محکم و پایدار ایجاد می‌شود.
این نوع ایمپلنت‌ها به دلیل ترکیب شیمیایی مشابه با بدن انسان به‌عنوان زیست سازگار شناخته می‌شوند.

زیرکونیا

پیشرفت‌های اخیر در دندان‌ پزشکی امکان توسعه ایمپلنت‌ های دندانی زیرکونیا را فراهم کرده است. از اواخر دهه ۱۹۹۰ این ایمپلنت‌ها در برخی کشورها استفاده می‌شوند. زیرکونیا در واقع یک ماده کریستالی است که با بدن انسان سازگاری زیستی دارد. این ماده قوی در روش‌های مختلف دندان‌پزشکی، از جمله پر کردن دندان و ساخت تاج دندان، به کار می‌رود.
با گذشت زمان، پیچ‌های ایمپلنت ساخته‌شده از زیرکونیا به گزینه‌ای محبوب برای جایگزینی دندان و ترمیم‌های دندانی تبدیل شده‌اند. امروزه، پیچ‌های ایمپلنت زیرکونیا امکان یک فرآیند ایمپلنت یکپارچه و کارآمد را فراهم می‌کنند.

تفاوت فیکسچر تیتانیوم با زیرکونیا

ایمپلنت‌های زیرکونیا معمولاً به رنگ سفید هستند، در حالی که ایمپلنت‌های تیتانیوم به رنگ نقره‌ای یا فلزی دیده می‌شوند. علاوه بر تفاوت‌های ظاهری، نحوه قرارگیری ایمپلنت‌های زیرکونیا با تیتانیوم متفاوت است. به طور معمول، پایه ایمپلنت تیتانیوم به همراه اتصال اباتمنت (Abutment) در دو مرحله‌ انجام می‌شود؛ اما در ایمپلنت‌های زیرکونیا، پایه و اباتمنت معمولاً به‌صورت یکپارچه طراحی و در یک مرحله جراحی کاشته می‌شوند. در برخی موارد، این یکپارچگی انعطاف‌پذیری کمتری برای تنظیم زاویه قرارگیری ایمپلنت به دندان‌پزشک می‌دهد.

 
نحوه کاشت فیکسچر ایمپلنت

مراحل کاشت فیکسچر شامل سوراخ کردن یک حفره کوچک در استخوان است که پیچ ایمپلنت در آن وارد می‌شود. فیکسچر های ایمپلنت مستقیماً در استخوان فک و در محل دندان از دست رفته قرار می‌گیرند.
برای این کار دندانپزشک، برش محل و زاویه کاشت را به‌دقت برنامه‌ریزی می‌کند تا تماس حداکثری با استخوان برقرار شده و از آسیب به ساختارهای حیاتی مانند اعصاب یا سینوس‌ها جلوگیری شود. این جای‌گذاری برای پایداری پیچ ایمپلنت و توانایی آن در تحمل نیروهای جویدن و گاز گرفتن بسیار حیاتی است.

طول عمر فیکسچر ها چقدر است؟
با مراقبت و نگهداری مناسب، فیکسچر ها می‌توانند مادام‌العمر باقی بمانند. نرخ موفقیت ایمپلنت‌های دندانی بالا بوده و مطالعات نشان می‌دهند که نرخ موفقیت طولانی‌مدت آن‌ ها بیش از ۹۵٪ است.
عواملی که می‌توانند بر طول عمر فیکسچر ها تأثیر بگذارند موارد زیر هستند:
 بهداشت دهان و دندان بیمار.
مراقبت‌های دندانی.
عادات سبک زندگی.
وجود هرگونه شرایط جسمی خاص زمینه ای که ممکن است بر سلامت استخوان تأثیر بگذارد.
معاینات منظم دندان‌پزشکی.
تمیز کردن دندان‌ها و رسیدگی به هرگونه مشکلی که ممکن است پیش بیاید.

 

مراقبت های ضروری بعد از کاشت فیکسچر

بعد از کاشت دندان برای جلوگیری از عوارض و کوتاه شدن دوره نقاهت لازم است اقداماتی را انجام دهید و همچنین از انجام برخی اقدامات خودداری کنید.

استراحت کامل را در اولویت قرار دهید تا روند بهبود به درستی پیش برود.
از یک رژیم غذایی نرم استفاده کنید و از دست زدن به محل جراحی خودداری کنید.
مصرف داروهای تجویز شده توسط دندان‌پزشک برای کاهش ناراحتی و خطر عوارض بسیار مهم است.
در ۴۸ ساعت اول از کمپرس یخ استفاده کنید تا تورم کاهش یابد.
هنگام خواب، سر خود را بالا نگه دارید.
از مصرف غذاهای تند و سفت که می‌توانند به محل جراحی آسیب بزنند یا آن را تحریک کنند خودداری کنید.
بهداشت دهان و دندان را با استفاده از مسواک نرم حفظ کنید تا طول عمر ایمپلنت تضمین شود.
طبق دستورات دندانپزشک به او مراجعه کنید تا از سلامت ایمپلنت‌ها اطمینان حاصل شود و از طول عمر آن‌ها محافظت کنید.
از دهان‌شویه‌های آنتی باکتریال برای محافظت از فیکسچر ایمپلنت استفاده کنید.
به جای فعالیت‌های شدید، استراحت کنید زیرا فعالیت‌های شدید می‌توانند جریان خون در محل جراحی را افزایش دهند.
بسیاری از افراد پس از جراحی‌های دندان خود اشتباهات رایجی مرتکب می‌شوند که باید از انجام آنها خودداری کنید:
از عادت‌ های مضر مانند دندان‌قروچه کردن یا جویدن ناخن پرهیز کنید تا سلامت دهان و دندان شما حفظ شود.
از کشیدن سیگار و نوشیدنی های الکلی برای چند روز خودداری کنید.
از نی برای نوشیدن استفاده نکنید، زیرا این کار می‌تواند روند بهبودی را آهسته کند.
تا ۸ ساعت از جویدن غذا در سمتی که ایمپلنت انجام شده خودداری کنید.

عوارض احتمالی کاشت فیکسچر

بعد از کاشت فیکسچر برخی عوارض ممکن است به وجود بیایند که شامل موارد زیر هستند:
در صورت ادغام نادرست با استخوان فک ممکن است دچار شکستگی شود.
در برخی موارد امکان شل شدن پیچ فیکسچر ایمپلنت وجود دارد که در این مواقع یا تعویض شده و یا دندانپزشک آن را تنظیم می‌کند.
در صورت قرار گیری غلط امکان فشار بیش از حد به استخوان فک وجود داشته که باعث تحلیل رفتن آن می‌شود.
در موارد نادر امکان آلرژی به مواد فیکسچر مثل تیتانیوم وجود دارد.
 

عوامل مؤثر در شل شدن یا شکستگی فیکسچر

اگرچه ایمپلنت‌های دندانی به‌عنوان یک راه‌حل بلندمدت برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته طراحی شده‌اند، در موارد نادری ممکن است پیچ دچار مشکل شود، شل شود یا به دلیل سستی از جای خود بیفتد.
این مشکل می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله موارد زیر:
ادغام ناقص ایمپلنت با استخوان
عفونت
بیماری لثه
وارد شدن نیروی بیش از حد به ایمپلنت
عدم رعایت بهداشت مناسب دهان و دندان
با این حال، با برنامه‌ریزی دقیق، استفاده از تکنیک‌های جراحی مناسب در کلینیک دندان‌پزشکی منتخب و مراقبت‌های پس از جراحی، خطر شکست ایمپلنت بسیار پایین است. معاینات منظم دندان‌ پزشکی و حفظ بهداشت مناسب دهان و دندان می‌تواند به طور قابل توجهی خطر شکست ایمپلنت را کاهش دهد.

 
اقدامات لازم در صورت آسیب دیدن فیکسچر

در برخی مواقع آسیب به فیکسچر وارد شده،و ایمپلنت به اصطلاح پس زده می‌شود. ممکن است این عارضه در مدت کوتاهی پس از ایمپلنت یا در سال ها بعد اتفاق بیفتد. البته بیشتر مواقع بین 3 تا 4 ماه بعد از ایمپلنت رخ می‌دهد.
در صورت رخ دادن این اتفاق در ابتدا سعی کنید از مصرف غذا هایی که نیاز به فشار دندان دارند خودداری کنید. همچنین نظافت دندان را رعایت کرده و به پزشک برای بررسی های بیشتر مراجعه کنید. دندانپزشک با توجه به معاینه ای که انجام می‌دهد نوع آسیب را مشخص کرده و راه حل مناسب برای آن ارائه خواهد داد.

 
هزینه نصب پیچ ایمپلنت

معمولاً هزینه نصب پیچ ایمپلنت را به همراه جراحی ایمپلنت به صورت کلی در نظر می‌گیرند. به هر حال این تکنیک نیز مانند دیگر روش ها به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل موارد زیر هستند:
جنس پیچ ایمپلنت: در ابتدا مشخص می‌شود که فیکسچر از تیتانیوم ساخته شده و یا زیرکونیوم. تیتانیوم معمولاً هزینه پایین تری نسبت به زیرکونیوم دارد.
نوع فیکسچر: با توجه به سه نوع فیکسچر که توضیح دادیم هرکدام قیمت متفاوتی دارند. همچنین در صورتی که نیاز به پیوند استخوان داشته باشید نیز هزینه اضافه تری باید متقبل شوید. برند آن نیز در هزینه مؤثر است و برند های مطرح و باکیفیت قیمت بالاتری دارند.
آزمایش و عکس قبل از عمل: برای انجام نصب پیچ ایمپلنت به عکس و آزمایش های مختلفی نیاز است که شامل هزینه می‌شوند. همچنین دارو و مراقبت های بعد از عمل نیز شامل هزینه هستند.
هزینه دندانپزشکی و مطب: هرچه دندانپزشک تجربه و نمونه کارهای بیشتری داشته باشد هزینه بالاتری دریافت می‌کند. همچنین هرچه مطب از امکانات و ابزار های پیشرفته تری برخوردار باشد هزینه بالاتر می‌رود.
مکان جغرافیایی: در شهر های بزرگ مثل تهران در صورتی که بخواهید نصب پیچ ایمپلنت را انجام دهید هزینه بالاتری معمولاً متقبل می‌شوید. همچنین کلینیک های بالای شهر تهران نیز هزینه های بالاتری دریافت می‌کنند.
همچنین توجه داشته باشید بیمه تأمین اجتماعی هزینه ایمپلنت را پوشش نمی‌دهد ولی بیمه های تکمیلی تا درصدی از آن را امکان دارد تقبل کنند.