جراحی پلک یا بلفاروپلاستی یکی از روش‌های محبوب برای بهبود زیبایی و رفع مشکلاتی مانند افتادگی پلک است

جراحی پلک یا بلفاروپلاستی یکی از روش‌های محبوب برای بهبود زیبایی و رفع مشکلاتی مانند افتادگی پلک است. بااین‌حال، یکی از دغدغه‌های بیماران بعد از این جراحی، باقی ماندن جای بخیه روی پلک است. برخی افراد نگران هستند که این رد زخم دائمی بماند و زیبایی چهره را تحت تأثیر قرار دهد. در این مقاله به‌طور کامل به بررسی دلایل ایجاد جای بخیه، راهکارهای درمانی، مراقبت‌های پس از جراحی و روش‌های پیشگیری از ایجاد اسکار پرداخته‌ایم تا نگرانی‌های شما را برطرف کنیم.

دلایل ایجاد جای بخیه عمل پلک

۱. تأثیر آناتومی بدن هر فرد بر باقی ماندن جای بخیه
 

آناتومی بدن هر فرد نقش مهمی در نحوه بهبود زخم‌ها دارد. عواملی مانند ضخامت و نوع پوست، میزان تولید کلاژن، قدرت بازسازی سلولی و حتی رنگ پوست، می‌توانند تعیین کنند که بخیه‌های جراحی پلک چگونه ترمیم شوند.

به‌عنوان مثال، افرادی که پوست نازک و حساس دارند، ممکن است مستعد باقی ماندن رد بخیه باشند. از طرفی، کسانی که پوست آن‌ها چرب یا مستعد آکنه است، ممکن است با التهاب بیشتری مواجه شوند که این موضوع می‌تواند روند بهبودی را کندتر کند.

۲. نوع بخیه و تکنیک‌های استفاده‌شده در جراحی
 

نوع بخیه‌ای که جراح استفاده می‌کند، تأثیر زیادی بر باقی ماندن جای زخم دارد. برخی از جراحان از بخیه‌های جذبی استفاده می‌کنند که نیازی به کشیدن ندارند و با گذشت زمان خودبه‌خود جذب می‌شوند. این نوع بخیه معمولاً کمتر باعث ایجاد اسکار می‌شود.

اما در برخی موارد، بخیه‌های غیرجذبی استفاده می‌شود که باید بعد از چند روز توسط پزشک کشیده شوند. اگر این بخیه‌ها به‌درستی گذاشته نشوند یا بیمار پوست پلک را تحت کشش قرار دهد، ممکن است رد آن‌ها روی پوست باقی بماند.

۳. تأثیر مراقبت‌های بعد از جراحی بر کاهش جای بخیه
 

مراقبت صحیح پس از جراحی پلک، مهم‌ترین عامل در جلوگیری از ایجاد اسکار است. برخی از نکات مهم شامل موارد زیر است:

تمیز نگه داشتن زخم و جلوگیری از عفونت

استفاده از پمادهای ترمیم‌کننده و مرطوب‌کننده

اجتناب از خارش یا لمس کردن محل بخیه

خودداری از پایین کشیدن پلک یا ایجاد فشار بر روی زخم

۴. مهارت و تجربه جراح در کاهش جای بخیه
 

تکنیک‌های جراحی تأثیر زیادی در میزان اسکار باقی‌مانده دارند. یک جراح حرفه‌ای و باتجربه، از روش‌هایی استفاده می‌کند که حداقل آسیب را به پوست وارد کند. این شامل ایجاد برش‌های دقیق و نازک، استفاده از نخ‌های بخیه مناسب و قرار دادن بخیه‌ها با حداقل فشار است.

۵. نقش عوامل ژنتیکی در باقی ماندن جای بخیه
 

برخی افراد به‌صورت ژنتیکی مستعد ایجاد اسکارهای ضخیم و برجسته هستند. در این افراد، حتی یک جراحی با تکنیک عالی هم ممکن است منجر به باقی ماندن جای بخیه شود. ژنتیک تعیین می‌کند که پوست چگونه واکنش نشان دهد و با چه سرعتی ترمیم شود.

۶. سن و نوع پوست و تأثیر آن بر بهبودی زخم‌ها
 

افراد مسن‌تر به دلیل کاهش تولید کلاژن، روند بهبودی کندتری دارند و ممکن است جای بخیه‌های آن‌ها دیرتر محو شود. از سوی دیگر، افراد با پوست تیره‌تر، ممکن است دچار تغییرات رنگدانه‌ای شوند که باعث شود جای بخیه مشخص‌تر باشد.

روش‌های درمان جای بخیه عمل پلک
 

۱. روش‌های خانگی برای کاهش جای بخیه
 

چندین راهکار خانگی می‌تواند به بهبود سریع‌تر جای بخیه کمک کند، از جمله:

ماساژ ملایم با روغن‌های طبیعی مانند روغن نارگیل یا ویتامین E

استفاده از ژل‌های سیلیکونی مخصوص اسکار

کمپرس گرم برای بهبود گردش خون در محل زخم

عسل طبیعی که خاصیت ترمیم‌کننده دارد
 

۲. درمان جای بخیه با لیزر
 

لیزر درمانی یکی از موثرترین روش‌ها برای از بین بردن جای بخیه است. لیزر فرکشنال CO2 با تحریک تولید کلاژن، باعث صاف شدن و کاهش تیرگی زخم‌ها می‌شود. معمولاً چندین جلسه درمانی برای دستیابی به بهترین نتیجه موردنیاز است.

۳. استفاده از کرم‌ها و پمادهای ترمیمی
 

کرم‌های حاوی آلانتوئین، سیلیکون و ویتامین C می‌توانند به کاهش جای بخیه کمک کنند. برخی از گزینه‌های مؤثر شامل:

ژل سیلیکونی مخصوص اسکار

پمادهای حاوی ویتامین E

کرم‌های حاوی عصاره پیاز
 

پیشگیری از ایجاد جای بخیه عمل پلک

تمیز نگه داشتن زخم و جلوگیری از عفونت

پرهیز از پایین کشیدن بخیه و کشش پوست پلک

استفاده از کرم‌های ترمیم‌کننده و مرطوب‌کننده

پوشاندن زخم با کرم ضدآفتاب و عینک آفتابی

اجتناب از استفاده زودهنگام لوازم آرایشی
 

عفونت جای بخیه بلفاروپلاستی به چه علت ایجاد می‌شود؟

• عدم رعایت بهداشت زخم: لمس کردن بخیه با دست آلوده، یا تمیز نکردن زخم طبق دستور پزشک.

• استفاده نادرست از پماد یا داروهای تجویزی: قطع زودهنگام آنتی‌بیوتیک یا مصرف نکردن داروهای موضعی.

• آلودگی محیطی: قرار گرفتن در معرض گرد و غبار، دود یا هوای آلوده در روزهای ابتدایی بعد از عمل.

• سیگار کشیدن: سیگار باعث کاهش جریان خون و کندی ترمیم زخم می‌شود، که زمینه را برای عفونت فراهم می‌کند.

• دیابت یا ضعف سیستم ایمنی: در افرادی با قند خون بالا یا ایمنی پایین، احتمال عفونت زخم بیشتر است.

• باقی ماندن بخیه یا ترشحات چرکی زیر پوست: اگر بخشی از بخیه جذب یا خارج نشود، می‌تواند محل تجمع باکتری‌ها شود.

عفونت زخم می‌تواند باعث بدتر شدن جای بخیه شود. علائم عفونت زخم شامل تورم، قرمزی، درد شدید و ترشح چرک است. برای جلوگیری از این مشکل، باید از آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده و روش‌های بهداشتی استفاده کنید.