شاید به دلایل مختلف علاقه مند به انجام عمل واژینوپلاستی یا تنگ سازی واژن باشید ولی در مورد عوارض و مشکلاتی که پس از آن ممکن است به وجود بیاید نگرانی داشته باشید

شاید به دلایل مختلف علاقه مند به انجام عمل واژینوپلاستی یا تنگ سازی واژن باشید ولی در مورد عوارض و مشکلاتی که پس از آن ممکن است به وجود بیاید نگرانی داشته باشید. با شناختن کامل این عوارض، می‌توانید آگاهی بیشتری درباره این عمل به دست آورید و بهتر برای انجام آن تصمیم گیری نمایید. همچنین در صورتی که واژینوپلاستی را انجام داده و دچار عوارض شده اید و می‌خواهید درباره آنها اطلاعات بیشتری به دست آورید نیز این مقاله به کمک شما می‌آید. پس برویم سراغ اصل مطلب!

عوارض طبیعی بعد از جراحی واژینوپلاستی

خونریزی بعد از جراحی

خونریزی از جمله مهم‌ترین عوارض عمل جراحی واژینوپلاستی به شمار می‌رود که در ۲۴ ساعت اول پس از عمل واژینوپلاستی ممکن است رخ دهد. خونریزی می‌تواند به‌ویژه در بیمارانی که دارای واریس واژینال هستند شدید باشد. گاهی اوقات، خونریزی خفیف اما طولانی‌مدت بوده که به دلیل فعال شدن رگ‌های باز زیرپوستی مشاهده می‌شود. خونریزی شدید که به بیرون تخلیه شده یا زیر پوست جمع شده و منجر به هماتوم می‌شود، نادر است.

برای راه حل یک نوار بهداشتی در لباس زیر خود قرار دهید تا از آلودگی لباس زیر و سایر لباس‌ها جلوگیری کنید. اگر می‌توانید محل خونریزی را شناسایی کنید، اعمال فشار سبک اما محکم به آن ناحیه به مدت چند دقیقه ممکن است خونریزی را متوقف کند. در صورتی که مشکلات برطرف نشد و خونریزی شدید بود با پزشک خود تماس بگیرید.

عفونت

یکی دیگر از عوارض واژینوپلاستی عفونت بوده که امکان دارد به دلیل قرار گرفتن اسکار جراحی در ناحیه ورودی واژن رخ دهد، زیرا این ناحیه همواره در معرض آلودگی با مایعات مجرای واژن، مجرای ادراری و دستگاه گوارش (مدفوع) است.

عفونت پس از جراحی بیشتر در زنانی رخ می‌دهد که دستورالعمل‌های پس از عمل را رعایت نمی‌کنند، یا در زنانی که به بیماری‌های موجود مانند دیابت مبتلا هستند یا پیش از جراحی دچار عفونت واژینال بوده‌اند. در مرحله التهابی بهبود که تا ۲-۴ هفته پس از جراحی ادامه دارد، ممکن است ریزش بافت‌ها یا نکروز مشاهده شود. این مسئله نباید باعث نگرانی شما شود، زیرا به صورت طبیعی امکان دارد در فرایند بهبود زخم جراحی در ناحیه پرینه رخ دهد.

همچنین ممکن است خارش یا ترشحاتی به شکل پنیر دلمه‌ای تجربه کنید که ناشی از عفونت قارچی واژینال است. در صورت ابتلا به عفونت قارچی واژینال، باید از داروهای ضد قارچ خوراکی یا شیاف استفاده کنید.

داشتن درد و تورم 

از جمله عوارض واژینوپلاستی درد است. پس از عمل، ممکن است مقداری ناراحتی و درد را تجربه کنید که معمولاً طی چند روز فروکش می‌کند. درد معمولاً با مسکن های تجویز شده کنترل می‌شود. دردها معمولاً به خاطر التهاب و ترمیم بافت های آسیب دیده و همچنین تحریک آسیب پرینه رخ می‌دهند. می‌توانید با نظر پزشک از کمپرس سرد برای کاهش درد استفاده نمایید.

تشکیل لخته خون

تشکیل لخته خون یا هماتوم یکی از عوارضی بوده که ممکن است در بافت ها به ویژه در 24 ساعت اول پس از جراحی ایجاد شود. معمولاً این ویژگی به دلیل ضعف در انعقاد خون و یا آسیب به رگ های خونی حین جراحی رخ می‌دهد. در بیشتر موارد هماتوم های به وجود آمده به خودی خود برطرف خواهند شد. ولی در صورت بزرگ بودن ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه آن وجود داشته باشد. 

مشکل در ادرار

تکرر ادرار یا دشواری در ادرار ممکن است چند روز پس از جراحی به دلیل تنگ شدن عضلات واژن و همچنین بلافاصله بعد از عمل مشاهده شود. انتظار می‌رود این مشکل به تدریج با شل شدن عضلات واژن از بین برود. کمتر از 1٪ از زنان ممکن است دچار مشکل در ادرار شوند و برای پیشگیری از آن ممکن است به مدت 2-3 روز سوندگذاری شوند. برخی از زنان ممکن است پس از بازگشت به خانه همچنان با مشکل در ادرار مواجه شوند. در این صورت حتماً با پزشک خود مشورت نمایید.

همچنین امکان دارد در برخی موارد به دلیل تضعیف یا تغییر در عضلات اطراف مثانه، دچار بی اختیاری ادرار یا اینکونتینانس ادراری شوید. 

مشکل در رابطه جنسی

دردناک بودن رابطه جنسی

یکی از اشتباهات رایج پزشک در جراحی واژینوپلاستی این است که ناحیه پرینه که بین واژن و مقعد قرار دارد، بیش از حد بالا آورده شده و ورودی واژن بیش از اندازه تنگ می‌شود. هرچه برشی که در مرحله اول جراحی روی پرینه ایجاد می‌شود وسیع‌تر باشد، پرینه بیشتر بالا خواهد آمد. این وضعیت باعث می‌شود که رابطه جنسی بسیار دردناک شود و گاهی حتی غیرممکن گردد. 

رابطه جنسی دردناک همچنین می‌تواند به مشکل "واژینیسموس" منجر شود که با انقباضات غیرارادی واژن در طول زمان، خود را نشان می‌دهد.

پرینه ناحیه حساسی است، بنابراین نباید بیش از حد کشیده یا بالا برده شود. همچنین نباید گردش خون آن با بخیه‌های مکرر و محکم تهاجمی مختل گردد. همین موضوع در مورد حذف همزمان چین‌های پوستی پرینه در جراحی لابیاپلاستی نیز صدق می‌کند.

پارگی‌ زخم در هنگام رابطه جنسی

پارگی‌ در هنگام رابطه جنسی از جمله عوارض واژینوپلاستی است. زخمی که به دلیل بهبود ضعیف در ناحیه پرینه ایجاد شده و خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده است، می‌تواند پس از هر بار رابطه جنسی دچار پارگی یا جراحت شود.

ایجاد جای زخم جدید

پس از پارگی و خونریزی در واژن که معمولاً باعث نگرانی بیماران می‌شود، بافت ظریفی به نام "گرانولاسیون" در آن ناحیه تشکیل می‌شود. این بافت ممکن است در رابطه جنسی بعدی به دلیل آسیب مجدد دوباره پاره شود. در چنین حالتی، یا لازم است بافت اسکار به صورت جراحی برداشته شده، یا تزریق PRP یا اسید هیالورونیک بازسازی‌کننده برای بهبود بافت با کلاژن نامناسب انجام گیرد.

ترشحات غیرطبیعی واژینال

پس از جراحی ممکن است ترشحات غیرطبیعی واژینال، مانند ترشحات زرد-سبز مشاهده کنید، زیرا واژن پر از مایعات ترشحی و انواع مختلف باکتری است. این وضعیت می‌تواند باعث واکنش نسبت به زخم جراحی و بخیه‌ها شود. جذب کامل بخیه‌ها معمولاً در مدت ۶-۸ هفته انجام می‌شود و در این مدت ممکن است ترشحات زرد-سبز ادامه داشته باشند.

نکته: این جراحی محدودیت‌هایی دارد و نمی‌تواند به‌طور کامل تضمین‌کننده نتایج و رضایت باشد. جراحی ممکن است منجر به تنگ کردن واژن به طور کامل نشود که این موضوع به ساختار آناتومیک قبلی شما بستگی دارد. در صورت نتایج غیررضایت‌بخش، با صلاحدید پزشک جراحی اصلاحی انجام خواهد شد.

خطرات خاص

تنگی واژن: یکی از عوارض جراحی واژینوپلاستی که شایع بوده، تنگی واژن است. برای پیشگیری از آن نیاز است که ارزیابی تخصصی توسط جراح صورت بگیرد. تنگی واژن هم روی رابطه جنسی و هم بر روی خونریزی و خروج لخته های خون در زمان پریود تاثیر می‌گذارد. 

آسیب به عصب ها: یکی از خطرات واژینوپلاستی آسیب به عصب ها بوده که امکان دارد در حین جراحی به آنها آسیب وارد شود. در نتیجه بی حسی موقتی یا دائمی در ناحیه واژن رخ می‌دهد. 

فیستول: نشت بین روده و واژن که به آن فیستول می‌گویند، یک عارضه نادر محسوب می‌شود که ممکن است رخ دهد. اگر مایعات واژینال با بوی شبیه مدفوع مشاهده کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید تا برای تشخیص و درمان سریع اقدام شود. همچنین اگر در حین واژینوپلاستی بافت‌ های حمایتی لگن آسیب ببینند یا فشار اضافی بر آن‌ها وارد شود، احتمال بروز پرولاپس اندام لگن افزایش می‌یابد. به افتادگی یا جابجایی اندام‌های لگنی مانند مثانه، رحم، یا روده به داخل واژن پرولاپس اندام لگن می‌گویند.

کیست انکلوزیون: این کیست‌ ها به دلیل فرو رفتن لایه بالایی پوست به زیر پوست در حین عمل جراحی ایجاد می‌شوند. این کیست‌ها که زیر پوست قرار می‌گیرند، ممکن است سال‌ها بدون علائم باقی بمانند. با این حال، ممکن است عفونی شده و به آبسه تبدیل شوند. کیست‌های انکلوزیون خوش‌خیم هستند و به سرطان تبدیل نخواهند شد.

پیشگیری از عوارض

برای پیشگیری از عوارض عمل واژینوپلاستی بهتر است این اقدامات را انجام دهید:

• یک هفته قبل از عمل از مصرف هرگونه سیگار، قلیان و یا الکل خودداری نمایید. پس از جراحی نیز در ماه اول مصرف قلیان و سیگار ممنوع است. 
• دارو های توصیه شده توسط پزشک را به درستی و کامل مصرف نمایید.
• ناحیه واژن را همیشه تمیز و خشک نگه دارید. 
• در صورتی که پزشکتان مجاز بداند 4 تا 6 هفته پس از جراحی می‌توانید رابطه جنسی برقرار نمایید. 
• از نشستن های طولانی مدت و رانندگی طولانی به دلیل فشار آمدن به محل جراحی خودداری نمایید.
   

چه زمانی عوارض جدی بوده و نیاز به مراجعه به پزشک است؟

بعد از انجام این جراحی احتمالاً نیاز است که 1 تا 2 جلسه تحت نظر پزشک قرار بگیرید. در صورتی که عوارض زیر را داشتید حتماً به پزشک خود مراجعه نمایید:

• پانسمان های آغشته به خون و خونریزی های شدید.
• مشکل در نفس کشیدن یا تنگی نفس.
• نشانه های عفونت از جمله تب و یا خارج شدن ترشحات زرد از زخم یا ناحیه واژن.
• بالا رفتن ضربان قلب.
• درد شدید که با دارو های مسکن التیام پیدا نمی‌کند.
• مشکل در غذا خوردن و بلع و بی‌اشتهایی.
• بروز ترومبوز ورید عمقی و علائم لخته شدن خون و همچنین بروز تورم در ساق پا یا کشاله ران.
• استفراغ و حالت تهوع مداوم (باعث کاهش آب بدن خواهند شد).