بی‌هوشی عمل بینی

بی‌هوشی برای بسیاری از افراد فوبیا و چالش بزرگی است

بی‌هوشی عمل بینی

بی‌هوشی برای بسیاری از افراد فوبیا و چالش بزرگی است. بی‌هوشی لازمه بسیاری از جراحی‌ها می‌باشد و بسیاری از افراد علی‌رغم نیاز به جراحی به سمت آن نمی‌روند چرا که از بی‌هوشی مي‌ترسند. خوشبختانه امروزه روش‌های متفاوتی برای انجام عمل بینی وجود دارد. ترس‌ها و درگیری‌های ذهنی خود را با پزشک مطرح کنید، وی با بررسی سابقه شما بهترین روش برای از بین بردن حس درد در سیستم عصبی مرکزی شما را انتخاب خواهد کرد. همچنین مکالمه شما با پزشک سبب می‌شود، وی شرایط شما را بهتر درک کرده و بهترین گزینه ممکن را ارائه دهد.

 

انواع بی‌هوشی در عمل بینی

امروزه از سه روش بی‌هوشی برای انجام عمل بینی استفاده می‌شود. برای انجام جراحی بی‌هوشی یا بی‌حسی نیاز است، تحمل درد در این شرایط برای بیمار دشوار بوده و کار پزشک را نیز مختل می‌کند. ساده‌ترین روش برای انجام جراحی بینی، استفاده از بی‌حسی موضعی است. بی‌حسی موضعی از طریق تزریق داروهای مشخص به بینی و اطراف آن  انجام می‌شود. با توجه به آنکه بیمار در این روش هوشیاری دارد، آن را در دسته بی‌هوشی‌ها قرار نمی‌دهند. عموما بی‌حسی موضعی را نمی‌توان برای تمامی جراحی‌های بینی استفاده کرد. این روش برای جراحی‌های سرپایی و سبک قابل استفاده است.
در حال حاضر دو روش بی‌هوشی در جراحی بینی وجود دارد. بی‌هوشی عمومی و بی‌هوشی موضعی روش‌هایی هستند که برای عمل بینی استفاده می‌شوند.

بی‌هوشی عمومی

این نوع بی‌هوشی در اکثر جراحی‌ها استفاده می‌شود. در این روش بی‌هوشی بیمار از طریق تزریق داروهای بی‌هوشی در ورید و یا تنفس داروهای بی‌هوشی، بی‌هوش می‌شود. فرد در این روش آگاهی خود را از دست داده و هیچ تعاملی با محیط ندارد. در این روش تنفس بیمار از طریق دستگاه‌های موجود کنترل می‌شود. یک لوله تنفسی نیز در دهان بیمار قرار می‌گیرد و مانع ورود خون به نای و ایجاد خطراتی چون خفگی می‌شود.
یکی از داروهایی که در این روش استفاده می‌شود، ایزوفلوران است. این دارو شفاف و بي‌رنگ بوده و در دمای اتاق تبخیر می‌شود، این امر سبب شده بتوان از آن به عنوان گاز تنفسی استفاده کرد.

فرآیند انجام

بیمار در این روش ابتدا از طریق تزریق دارو و یا تنفس داروی بی‌هوشی، به حالت بی‌هوشی می‌رود. پس از آن یک ماسک روی صورت بیمار قرار می‌گیرد که ضمن کنترل تنفس وی، سبب ورود مداوم گاز بی‌هوشی به بدن وی می‌شود. اگر ماسک گاز بی‌هوشی را به بدن هدایت نکند، باید انتقال داروی بی‌هوشی در طول عمل به بدن از طریق تزریق در سیاهرگ انجام شود. عمل بی‌هوشی تحت نظر پزشک بی‌هوشی یا کارشناس هوشبری انجام می‌شود.

مزایا

کاهش حداکثری استرس و ترس بیمار: در این روش بیمار هیچگونه هوشیاری ندارد، و چیزی از جراحی حس نخواهد کرد.
مناسب‌ترین روش برای جراحی‌های سنگین و طولانی مدت است.
کاهش خطرات برای محدوده حلق و گلو در این روش محسوس است.
خطر عفونت بافت‌های حلق و دهان را کاهش می‌دهد.

معایب

خطر بروز حساسیت به داروهای بی‌هوشی
عدم مناسب بودن این روش برای افراد با بیماری‌های خاص
وابستگی زیاد به سابقه و شرایط بیمار
احتمال بروز حالت تهوع و استفراغ پس از هوشیاری

بی‌هوشی موضعی با آرام‌بخش

در این روش که به بی‌هوشی ملایم نیز شهرت دارد، بیمار با استفاده از داروهای آرام‌بخش درد و روند درمان را حس نخواهد کرد. در واقع این روش دارای سطوح مختلفی است که در جراحی بینی سطح عمیق آن استفاده می‌شود و بیمار درد را حس نخواهد کرد. در این روش از داروهایی چون سوفنتالین، فنتالین، آن فنتالین و میدازولام استفاده می‌شود. یکی از داروهایی که در این روش و بی‌هوشی عمومی استفاده می‌شود پروپوفول است. این دارو می‌تواند از طریق ورید، آرام‌بخشی ایجاد کند. همچنین تنفس آن سبب ادامه بی‌هوشی عمومی می‌شود.
فرآیند انجام
جهت انجام این روش آرام‌بخش از طریق ورید به بیمار تزریق می‌شود و حالتی نیمه هوشیار در وی ایجاد می‌گردد. ممکن است بیمار در این حالت صدای پزشک و محیط اطراف را درک کند، اما قادر به پاسخگویی و یا توجه به آن‌ها نیست، معمولا پس از بیداری کامل، چیزی به یاد نمی‌آورد.

مزایا

کاهش ترس و درد بیمار، به دلیل نبود هوشیاری کامل در زمان انجام عمل بینی.
نداشتن عوارض استفاده از روش بی‌هوشی عمومی و داروهای بی‌هوشی.
نبود گیجی و منگی بیمار پس از اتمام جراحی.
مطلوب بودن این روش برای جراحی‌های ساده که زمان زیادی نیاز ندارند.

معایب

خطر بروز حساسیت به داروهای بی‌هوشی
عدم تناسب این روش برای جراحی‌های سنگین و طولانی مدت
احتمال ایجاد شرایط خطرناک برای بیمار با توجه به سابقه و شرایط وی
احتمال داشتن حالت تهوع بعد از جراحی

 

عوامل موثر در انتخاب نوع بی‌هوشی

شرایط جسمی و سابقه پزشکی بیمار: چنانچه بیمار، به یکی از بیماری‌های قلبی، تنفسی، کلیوی، کبدی، دیابت و انواع حساسیت‌ها به داروی بی‌هوشی مبتلا باشد، استفاده از بی‌هوشی عمومی امکان پذیر نیست. در این شرایط پزشک با توجه به سابقه و نظر بیمار نوع دیگری از بی‌هوشی عمل بینی را انتخاب خواهد کرد.
پزشک: جراح شما با توجه به تجربه، تخصص و دانشی که دارد، می‌تواند بهترین تصمیم در مورد نوع بی‌هوشی را بگیرد.
هزینه و بودجه: یکی از موثرترین عوامل در تعیین هزینه عمل بینی، نوع بی‌هوشی است. پرهزینه‌ترین روش بی‌هوشی عمومی است، چرا که مواد مصرفی چون لوله‌های هوا و متخصص بی‌هوشی و مواردی از این دست برای انجام آن نیاز است.

 

عوارض و خطرات بیهوشی

عوارض و خطراتی که در ادامه بیان می‌شود، در تمامی انواع بی‌هوشی‌های عمل بینی ممکن است رخ دهند. بهتر است پیش از اقدام به جراحی از آن‌ها آگاهی داشته باشید.
حالت تهوع و استفراغ تا ۲۴ ساعت پس از انجام عمل بینی
ضعف، سردرد و سرگیجه
گلو درد، خشکی گلو و گرفتگی صدا
احساس سرما و لرز شدید در بدن
درد عضلانی در محدوده قفسه سینه و شانه‌ها، این درد ممکن است ۲ تا ۳روز ادامه داشته باشد
اختلال در دفع ادرار
کبودی و خارش

موارد منع بی‌هوشی برای عمل بینی

افراد با بیماری‌های خاص مانند بیماری‌های قلبی، کلیوی، تنفسی و دیابت به طور کلی برای بیهوشی محدودیت هایی دارند اما با توجه به صلاحدید پزشک میتوانند تحت بیهوشی قرار گیرند. همچنین افراد با حساسیت‌های شدید به داروهای بی‌هوشی نباید تحت بی‌هوشی قرار گیرند. پزشک با بررسی سوابق شما و مشاوره و پرسش و پاسخ سعی می‌کند تمام این موارد را بررسی و تحلیل نماید تا در صورت نیاز از روشی جایگزین برای بی‌هوشی استفاده نماید. بهتر است در این مرحله با پزشک خود صادق باشید و هر چه لازم است را به وی بگویید، این صداقت به نفع شما خواهد بود.

جایگزین بی‌هوشی در موارد منع آن

یکی از شناخته شده‌ترین  و بهترین موارد جایگزین بی‌هوشی، بی‌حسی موضعی است. در این روش پزشک از داروهای مشخص که مشهورترین آن‌ها لیدوکائین است، استفاده می‌کند. در این روش محدوده مد نظر از طریق تزریق داروی بی‌حسی، بی‌حس شده و بیمار هیچ حسی در آن نقطه ندارد. از این طریق می‌توان عمل را بدون ایجاد حس درد برای بیمار انجام داد.